Ήταν καιρός. Ο κ. Πιλάβιος αποφάσισε να θίξει το θέμα των off shore εταιριών, που εδώ και μεγάλο διάστημα προβληματίζει τους ”ενήμερους” επενδυτές, μια και δεν είναι… χθεσινό. Πρόκειται για μεγάλο και γνωστό ”αγκάθι” σε σχέση με τη διαφάνεια της αγοράς.

Υπήρξαν και παλιότερα κάποιες (ολίγον… αόριστες) αναφορές σε αυτό, πλην όμως δεν συνοδεύτηκαν από σημαντικές ενέργειες.

Χθες ήταν η πρώτη φορά που ο κ. Πιλάβιος ήταν πραγματικά απειλητικός σε σχέση με το συγκεκριμένο φαινόμενο και έδειξε αποφασισμένος να το αντιμετωπίσει άμεσα.

Εν τούτοις, η έμφαση στο θέμα των off shore προέκυψε από τα λεγόμενα του προέδρου της Ε.Κ. σε σχέση με το ενδεχόμενο και τις υποψίες χειραγώγησης, το οποίο αποτελεί τη μία μόνο όψη του θέματος.

Εμείς θα το πάμε λίγο βαθύτερα το ζήτημα, σε σχέση και με τα ποσοστά που εμφανίζονται να ελέγχουν μέτοχοι σε διάφορες εταιρίες.

Γι’ αυτό και θα φέρουμε ορισμένα παραδείγματα για να βοηθήσουμε την κατάσταση, παραδείγματα που μας επισημάνθηκαν αρμοδίως και από χρηματιστές (που ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά τι γίνεται).

-Διάφοροι επιχειρηματίες διατηρούν ποσοστά στις εταιρίες τους μέσω off shore εταιριών, απαξιούν όμως –γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τη χρηματιστηριακή νομοθεσία και τις αρχές- να γνωστοποιήσουν συνολικά ΤΙ ΠΟΣΟΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΨΗΦΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΕΜΜΕΣΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ στις εισηγμένες!

-Σε αρκετές περιπτώσεις, στο πρόσφατο παρελθόν ”αποκαλύφθηκαν” τέτοια κρούσματα όταν στα πλαίσια ενημερωτικών δελτίων για σημαντικές κινήσεις (όπως οι εξαγορές κ.λπ.) εμφανίστηκαν ποσοστά βασικών μετόχων τελείως διαφορετικά από αυτά που κατέγραφε το επίσημο μετοχολόγιο το οποίο κάθε τόσο δημοσιεύει το Χ.Α.

Τότε όμως δεν έπεσαν οι επιβαλλόμενες… καμπάνες!

Του ”Κουτρούλη ο γάμος” γίνεται όμως και μέσω ξένων οίκων (τραπεζών και επενδυτικών τραπεζών), καθώς αυτές ενίοτε εμφανίζονται να έχουν σημαντικά ποσοστά σε εισηγμένες, πίσω από τα οποία ”ακούγεται” ότι στην πραγματικότητα βρίσκονται… βασικοί -και λιγότερο βασικοί- Έλληνες μέτοχοι.

Εδώ λοιπόν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς οφείλει να τραβήξει μια γραμμή και να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ (δίνοντας ένα μικρό χρονικό περιθώριο προσαρμογής), από όλους τους μετόχους που ελέγχουν –άμεσα ή έμμεσα, με off shore ή... on shore εταιρίες- να γνωστοποιήσουν πόσα δικαιώματα ψήφου ελέγχουν - και σε ποιες εισηγμένες.

Θα πρέπει δε (αυτό είναι το σημαντικότερο) να θεσπιστούν υψηλές ποινές για όσους παραβιάζουν τις υποχρεώσεις τους και δεν ενημερώνουν.

Ασφαλώς δεν είναι εύκολο θέμα ο έλεγχος τέτοιων καταστάσεων. Είναι όμως απαραίτητο να γίνει κι όχι απλώς να… λέγεται.

Ακόμη και στο θέμα των επενδυτικών οίκων η Ε.Κ. πρέπει να δείξει πυγμή, αλλιώς θα είναι σαν να λειτουργούμε με δύο μέτρα και δύο σταθμά, μεταξύ εγχώριων και ξένων, και πολύ απλά οι ”off-shorάκηδες” θα γίνουν πελάτες των… ξένων.

Μέσες λύσεις σε τέτοια θέματα δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχουν.