Εκ πρώτης όψεως, μόνον περίεργο μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση, ή τουλάχιστον οι καθ’ ύλην αρμόδιοι ”παράγοντες” και… ”κύκλοι” παρείχαν πλήρη… στήριξη στον κ. Βουρλούμη, για την ομιλία-σοκ του τελευταίου με την οποία παρομοίασε τις ΔΕΚΟ με... κρουαζιερόπλοια.

Μια ομιλία στην οποία έσυρε ”τα εξ αμάξης” όχι μόνον στους συνδικαλιστές, αλλά και στις κυβερνήσεις που φοβούνται το πολιτικό κόστος και δεν κάνουν τομές στις ΔΕΚΟ.

Διότι ο κ. Βουρλούμης δεν επιχείρησε κανέναν διαχωρισμό ανάμεσα στις προηγούμενες και στην τρέχουσα κυβέρνηση που τον τοποθέτησε στον ΟΤΕ. Απολύτως κανέναν.

Σε δεύτερη ανάγνωση, όμως, υπάρχει μια απολύτως λογική αλλά και… ενδιαφέρουσα εξήγηση.

Ο πρόεδρος του ΟΤΕ εκφράζει με ωμή γλώσσα τις απόψεις ισχυρών μελών της κυβέρνησης, τις οποίες όμως δεν συμμερίζονται άλλοι –επίσης ισχυροί- συνάδελφοί τους.

Λειτουργεί δηλαδή ως ”εξτρέμ” της κυβέρνησης, ή ορθότερα, ενός ΜΕΡΟΥΣ της και στην ουσία καυτηρίασε τις πολιτικές πρακτικές του… υπόλοιπου μέρους της.

Βλέπετε, αν οι θέσεις αυτές εκφραστούν ανοικτά από στελέχη της κυβέρνησης, ακόμη κι αν πρόκειται για πρωτοκλασάτους υπουργούς, ενδέχεται να προκαλέσουν ανοικτό… ”εμφύλιο πόλεμο” και μεγάλο πολιτικό κόστος στο κυβερνών κόμμα.

Τα λέει λοιπόν ο Βουρλούμης, που δεν έχει πολιτικές φιλοδοξίες, ούτε φοβάται μήπως δεν εκλεγεί από κάποιους ψηφοφόρους, και ασκούνται έμμεσες πιέσεις σε κυβέρνηση, υπουργούς και κόμμα, για να ”περάσουν” κάποιες σκληρές μεταρρυθμίσεις.

Μεταρρυθμίσεις που καθόλου δεν αρέσουν στους κομματικούς μηχανισμούς της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και στους πολιτικούς που στηρίζουν και συντηρούν αυτούς τους μηχανισμούς.

Από την άλλη, όσα λέει ο κ. Βουρλούμης αυξάνουν τη… ”γοητεία” του έναντι των μεγάλων ξένων επενδυτών, κι αυτό το χρησιμοποιούν ορισμένοι στην κυβέρνηση για να πιέσουν τους… υπόλοιπους, τονίζοντας ότι οι ξένοι επιβάλλουν πια την άποψή τους στην ελληνική αγορά και ότι από αυτούς εξαρτάται το μέλλον του ΟΤΕ.

Kαι πιθανώς προσθέτουν, όπως ακούσαμε, ότι ο κ. Βουρλούμης είναι σε αυτή τη φάση ”ακλόνητος”, αφού προωθείται νέα μετοχοποίηση η οποία πιθανώς να συνδυαστεί και με την εύρεση ”στρατηγικού εταίρου”, στα πρότυπα Εμπορικής - Credit Agricole.

Ωστόσο, εμείς διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας για το κατά πόσον αυτού του είδους τα επιχειρήματα κάνουν τους πολιτικούς της αντίπερα όχθης στην κυβέρνηση να… ιδρώσουν.

Γι’ αυτό επιτρέψτε μας να πιστεύουμε ότι οι πιθανότητες να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη είναι, προς το παρόν, μάλλον… περιορισμένες!

Μάλλον θα πρέπει να καβατζάρουμε πρώτα τον… ”κάβο”, δηλαδή τις εκλογές, όπως εύστοχα ανέφερε στην ”κατακλείδα” της ομιλίας του ο κ. Βουρλούμης, όσο κι αν ο ίδιος επιθυμεί το αντίθετο…