Πολλοί επενδυτές προσπαθούν να κρίνουν το βαθμό ελκυστικότητας στις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών, παρακολουθώντας την τιμή του δικαιώματος. Ωστόσο αυτήν την περίοδο που συνολικά το τραπεζικό σύστημα ψάχνει για κεφάλαια -και μάλιστα για πολύ μεγάλα ποσά- υπάρχουν άλλοι παράγοντες που έχουν σημασία.
Στην περίπτωση της Attica Βank, κατά τις τρεις ημέρες της μέχρι τώρα διαπραγμάτευσής τους, έχουν κινηθεί περί τα 12 εκατ. δικαιώματα. Περίπου 3 εκατομμύρια την 11η Ιουνίου, άλλα τόσα τη 12η Ιουνίου και περίπου 6,2 εκατ. στη χθεσινή συνεδρίαση.
Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί συνολικά στο 1/3 περίπου του συνόλου των δικαιωμάτων και με βάση τους όρους της αύξησης σε 228 εκατ. μετοχές, δηλαδή στο ένα τρίτο των νέων μετοχών που θα προκύψουν από την αύξηση (το σύνολο των νέων μετοχών είναι 664,7 εκατ.).
Αυτό σημαίνει ότι όπως υπάρχουν πρόθυμοι πωλητές (ο Χαμαιλέων εικάζει βάσιμα ότι τουλάχιστον ένα μέρος αφορά το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο που δεν μπορούν να συμμετάσχουν στην ΑΜΚ), υπάρχουν και πρόθυμοι αγοραστές, όσο πέφτει η τιμή του δικαιώματος - και όπως προκύπτει, για σημαντικό αριθμό μετοχών!
Αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία αν λάβουμε υπ' όψιν ότι ο κύριος μέτοχος (ΤΣΜΕΔΕ) με βάση τις εξαγγελίες και τις αποφάσεις του φαίνεται να διατηρεί τη θέση του στο ακέραιο και να μην πουλάει ή αγοράζει, διατηρώντας το ποσοστό του και καλύπτοντας το ήμισυ των κεφαλαίων που απαιτούνται.
Για να κάνουμε και μια άλλη σύγκριση, στην περίπτωση της Alpha Bank, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσής τους διακινήθηκαν συνολικά 185 εκατ. δικαιώματα από τα 534 εκατ. του συνόλου τους, δηλαδή περίπου το 1/3 αυτών.
Αλλά σε 6 ημέρες…