Μία από τις διαδεδομένες μορφές λαθρεμπορίου, σε όλους τους τύπους καυσίμων, είναι οι εικονικές εξαγωγές. Δηλαδή, ο κατά τα άλλα νόμιμος έμπορος αγοράζει από εταιρεία ποσότητες καυσίμων προκειμένου να τις εξάγει σε μια γειτονική χώρα. Έτσι, πληρώνει την αξία των καυσίμων αδασμολόγητη και το κλείσιμο της συναλλαγής γίνεται με την προσκόμιση στον πωλητή των τελωνειακών εγγράφων εξαγωγής.
Μέχρι στιγμής, έχουν παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη αρκετοί (λαθρ)έμποροι και συνεργοί τους τελωνειακοί υπάλληλοι, οι οποίοι συμπλήρωναν τα έγγραφα εξαγωγής για φορτία που ποτέ δεν βγήκαν από τα σύνορα και διατέθηκαν σε ελληνικά πρατήρια. Ωστόσο, με δεδομένο ότι ακόμη και για κακουργηματικές πράξεις η δικαιοσύνη αργεί να αποδοθεί, ενώ το περιθώριο κέρδους που αφήνει το λαθρεμπόριο, λόγω της υψηλής φορολόγησης των καυσίμων στην Ελλάδα είναι τεράστιο, συνεχίζει να είναι ελκυστικό για εύκολο πλουτισμό. Αρκεί να σημειωθεί ότι οι φόροι για τη βενζίνη ξεπερνούν το 1 ευρώ το λίτρο. Οπότε ένα φορτίο 30.000 λίτρων σε ένα και μόνο δρομολόγιο αφήνει "κέρδος" 30.000 ευρώ.
Ρωτήσαμε δύο εκπροσώπους εταιρειών, μιας μεγάλης και μιας μεσαίας, για το πώς αντιμετωπίζουν τον έμπορο ο οποίος νομίμως τους ζητά καύσιμα για εξαγωγή, ώστε να διασφαλίσουν ότι δεν θα καταλήξουν στο λαθρεμπορικό κύκλωμα. Ο ένας μας είπε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει η συναλλαγή είναι το φορτίο να συνοδευτεί από άνθρωπο της εταιρείας που πούλησε τα εξαγώγιμα καύσιμα, μέχρι τον τελικό τους παραλήπτη στη γειτονική χώρα. Η εταιρεία του δεύτερου εφαρμόζει πιο προηγμένη τεχνολογικά πρακτική. Προϋπόθεση για να πουλήσει καύσιμα για εξαγωγή είναι το βυτιοφόρο να διαθέτει δέκτη GPS και να παραδοθούν στην εταιρεία οι κωδικοί του ώστε να παρακολουθήσει την πορεία του μέχρι τον προορισμό που δηλώθηκε.
Παρόμοιες πρακτικές με τις δύο εταιρείες οπωσδήποτε εφαρμόζουν και άλλες. Όχι όμως όλες. Το ένα θέμα είναι αυτό. Το δεύτερο και κυριότερο είναι ότι οι σοβαρές εταιρείες που δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση και εμπλοκή με τα κυκλώματα των λαθρεμπόρων εφαρμόζουν πρακτικές διασφάλισης, οι οποίες, πρωτίστως, διασφαλίζουν τα έσοδα του Δημοσίου. Αμφιβάλλει κανείς ότι παρόμοιες πρακτικές θα έπρεπε να εφαρμόζει το ίδιο το δημόσιο; Και όμως, τα έσοδά του διασφαλίζουν ιδιωτικές εταιρείες, τουλάχιστον αυτές που σέβονται τον ρόλο τους και το όνομά τους.