Συνέλληνας μετανάστης στις Ηνωμένες Πολιτείες είπε να… πνίξει τη νοσταλγία (πενήντα χρόνια τώρα) για την αγαπημένη του πατρίδα με μεθόδους πιο σύγχρονες από τις κλασικές (φέτα, λάδι κ.λπ.).

Αποφάσισε, λοιπόν, στα τέλη του 2005, να τιμήσει επενδυτικώς ελληνικές εταιρίες και να προσφέρει τα –όσα είναι, δεν έχει σημασία-κεφάλαιά του σε επιχειρήσεις που δείχνουν εμπράκτως ότι είμαστε ακόμα ”αντάξιοι απόγονοι του πολυμήχανου και ικανότατου Οδυσσέα”, όπως έλεγε.

Αγόρασε λοιπόν ADRs του ΟΤΕ και μετοχές της Tsakos Energy, που βρίσκονται υπό διαπραγμάτευση στη Wall Street. Δεδομένου μάλιστα του ότι είναι συνειδητοποιημένος επενδυτής, παρακολουθούσε την ειδησεογραφία και ενημερωνόταν ανελλιπώς.

Και ενώ με την ελληνική ιδιωτική πρωτοβουλία ήταν απολύτως ικανοποιημένος, με το Ελληνικό Δημόσιο που βρίσκεται σε φάση μεταρρυθμίσεως (εθελούσιες έξοδοι, ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ. κ.λπ.) του προέκυπταν κάτι μικρές αμφιβολίες. Ωστόσο, επέμενε… ελληνικά.

Μέχρι που του προέκυψαν οι… μεγάλες βεβαιότητες. Εν όψει γενικών συνελεύσεων παρέλαβε το σχετικό ενημερωτικό υλικό από την Tsakos δύο μήνες πριν και από τον ΟΤΕ ένα μήνα… μετά τη διεξαγωγή τους!

Αλλά και πάλι δεν… αλλαξοπίστησε, δεν πούλησε τον ΟΤΕ. Γιατί όπως διαβίβασε μειδιών μελαγχολικά στον ”Χαμαιλέοντα”, ”είμαι μεγάλος, παιδί μου, και έχω αποδεχτεί ότι κάποιοι Έλληνες είναι απόγονοι του Βουκεφάλα”!

ΥΓ. Στα σοβαρά τώρα: Πώς πιστεύετε ότι θα αντιδρούσε στη θέση του ένας σοβαρός αλλοεθνής ιδιώτης επενδυτής, κύριοι αρμόδιοι του ΟΤΕ;