Κι όμως, το ακούσαμε κι αυτό.

Ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στην Εθνική, ο αξιότιμος κ. Κούκος, αφού πρώτα διαμαρτυρήθηκε εντόνως, ανέβαλε τη συνέλευση, μετά την λήψη απόφασης έκανε αναφορά στην Κεφαλαιαγορά, κι εν γένει αντιτάχθηκε όσο μπορούσε στην εξαγορά της Finansbank.

Εν τέλει όμως βρέθηκε να ψάχνει… λεφτά ώστε τα Ταμεία των εργαζομένων να συμμετάσχουν στην αύξηση.

Και τι βρήκε να μας πει; Ότι αυτό γίνεται για να μην περάσει, λέει, ο έλεγχος της τράπεζας σε ξένα χέρια και… αποκρατικοποιηθεί.

Τι μας λέει λοιπόν ο… αθεόφοβος; Ότι θα ποντάρουν τα… ”ρέστα” των ταμείων τους σε μια επένδυση στην οποία ΔΕΝ πιστεύουν, για να μην αποκρατικοποιηθεί η τράπεζα!!!

Τέτοια αυτοθυσία μας θυμίζει τη Βιβλική ρήση… ”Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων”.

Μόνο που αφενός τα λεφτά δεν είναι δικά του, κι αφετέρου, ο τρόπος επένδυσης (με… τέτοια κριτήρια) καμία σχέση δεν μπορεί να έχει με τη διαχείριση των διαθεσίμων ενός Ταμείου.

Ή λοιπόν δεν συμφωνούν ότι η συγκεκριμένη επένδυση είναι ορθή- οπότε καλώς φώναζαν- και δεν πρέπει να συμμετάσχουν, ή συμφωνούν οπότε αποδεικνύεται ότι φώναζαν γιατί είχαν άλλη ”κρυφή ατζέντα”.

ΥΓ: Γνωρίζει άραγε ο κ. Κούκος την παράφραση της παραπάνω ρήσης, που λέει ”Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων.. φίλων”;