Οι πιθανότητες επιτυχίας οιασδήποτε ”επιθετικής” κίνησης στην Κύπρου θεωρούνται από γνώστες της αγοράς έως και μηδαμινές. Εκτιμούν ότι υπάρχει ένα συμπαγές ”μπλοκ”, της τάξεως του 20%, που ”κουμαντάρει” τις τύχες της τράπεζας, ενώ είναι βέβαιο ότι Κύπριοι μέτοχοι ελέγχουν τη συντριπτική (μιλάμε για πάνω από 67%) πλειοψηφία των μετοχών.

Μην περιμένετε λοιπόν κάποια ”επιθετική εξαγορά”.

Οποιοδήποτε χαρακτήρα κι αν έχει η κίνηση Σάλλα, είναι εις γνώσιν της διοίκησης της Τράπεζας Κύπρου, πιθανότατα όπως αναφέρουν κάποιες πληροφορίες, και εις γνώσιν ορισμένων μετόχων της τελευταίας.

Η πλευρά της Πειραιώς επιμένει ακόμη και σήμερα ότι η κίνησή της είναι επενδυτική, κι εκεί τελειώνουν τα ”σχόλιά” της για το θέμα.

Σε ό,τι αφορά τις μετοχές που μπορεί να κατέχει, δύσκολα το ”φανερό” ποσοστό της να ξεπερνά το 3%, με βάση τις συναλλαγές που έχουν γίνει, ενώ ένα -μικρό όμως- ακόμη ποσοστό θα μπορούσε ίσως να είναι ”κρυμμένο”.

Πάντως, ορισμένες πηγές της αγοράς επιμένουν εσχάτως ότι η κίνηση της Πειραιώς, πέραν της στήριξης που προσφέρει στη μετοχή της Κύπρου, ενδέχεται να έχει πολύ ευρύτερο ορίζοντα, από την ”απλή” κατάθεση μια πρότασης ”φιλικής συνένωσης”των δύο τραπεζών στο άμεσο ή έστω στο πιο προσεχές μέλλον (αυτό το τελευταίο άλλωστε ουδείς θα μπορούσε να το αποκλείσει)

Μιλάνε για την εμπράγματη στήριξη της Τράπεζας Κύπρου (ομού μετά άλλων επενδυτικών δυνάμεων - βλέπε μεγάλους ξένους οίκους, στο μοντέλο της ΕΤΕ) σε μια αντιπροσφορά για την… Εμπορική!

Πρόκειται αναμφίβολα για μεγαλεπήβολο… σενάριο, το οποίο όμως δεν στερείται λογική.

Προκειμένου να είναι η πρόταση ελκυστική (και σύμφωνη με τους άτυπους όρους που έχει θέσει το ΥΠΕΘΟ), θα πρέπει να αφορά το 100% της Εμπορικής, να περιλαμβάνει μετρητά αλλά και να δημιουργεί έναν ευρύτερο παίκτη στην περιοχή.

Ο κ. Αλογοσκούφης, άλλωστε, έχει αφήσει σαφώς να εννοηθεί ότι δεν θα ήθελε αύξηση του ”ολιγοπωλίου” στην εσωτερική αγορά.

Η Τράπεζα Κύπρου δεν μπορεί βεβαίως να κάνει μια τέτοια πρόταση, χωρίς να τη συνοδέψει από μια τεράστια (όχι απλώς για τα μεγέθη της, αλλά και για τα ελληνικά - κυπριακά δεδομένα) αύξηση κεφαλαίου.

Μια αύξηση που θα μπορούσε να φέρει όχι απλώς μεγάλες πιέσεις στη μετοχή της, αλλά και σημαντικές ανακατατάξεις στο μετοχολόγιό της.

Η ”φιλική” στήριξη από μια άλλη ελληνική τράπεζα (που θα συμμετείχε πολύ ενεργά σε μια τέτοια αύξηση) θα προσέφερε στους βασικούς μετόχους της Τράπεζας Κύπρου μεγαλύτερη ευχέρεια ως προς τον έλεγχο αυτών των ανακατατάξεων.

Ενώ για τη στηρίζουσα τράπεζα θα προσέφερε βαθμό ελέγχου, σε ένα τριπολικό πλέον σχήμα, με κυρίαρχη θέση στην Κύπρο, ισχυρή θέση στην Ελλάδα αλλά και δραστηριότητες σε διάφορα μέρη της ευρύτερης –και όχι μόνον– περιοχής.

Πρόκειται βεβαίως για περίπλοκο σενάριο, εντελώς... ανεπιβεβαίωτο, το οποίο καμία πλευρά δεν θα ήταν πρόθυμη, έτσι κι αλλιώς, να επιβεβαιώσει πρόωρα.

Είναι όμως και τόσο… σέξι, τόσο ”τολμηρό”, που δεν μπορούμε να μην το καταγράψουμε!

ΥΓ.: Θεωρήστε δεδομένο ότι το φάκελο με τις πληροφορίες για την Εμπορική θα τον λάβουν από τα χεράκια της Citigroup διάφοροι ”ενδιαφερόμενοι” από την Ελλάδα και το Εξωτερικό. Τώρα πόσοι θα προσέλθουν τελικά στην... ”αρένα”, είναι άλλο θέμα.