Πολύς ντόρος γίνεται τελευταία γύρω από το ενδεχόμενο μετοχικών κινήσεων σε εταιρίες της ακτοπλοΐας, ενώ την ίδια ώρα βασικοί μέτοχοι μίας (ΝΕΛ) φαίνεται να ανοίγουν ”καβγάδες” σε άλλη εταιρία, (HSW) εντελώς ανταγωνιστική της δικής τους, στην οποία επίσης τυγχάνουν μέτοχοι!

Ίδιον αυτό του χώρου οι ”καβγάδες”, καθώς (σχεδόν) όλοι συνεργάζονται όποτε τους συμφέρει με (σχεδόν) όλους και από καιρού εις καιρόν (σχεδόν) όλοι έχουν ή είχαν μετοχές στους... υπόλοιπους.

Μικρή λοιπόν η ουσία, πέραν του γεγονότος ότι αυτά τα καμώματα (των μετοχικών ”συνευρέσεων” όπου λάχει) δείχνουν ότι τα πράγματα δεν έχουν πάρει μια ”καθαρή”, εκλογικευμένη μορφή.

Από την άλλη πλευρά, συνεργάτης της στήλης που είχε την ευκαιρία να συναντήσει αυτές τις μέρες τον διευθύνοντα σύμβουλο των Μινωικών, κ. Μανιαδάκη, ουδόλως σχημάτισε την εντύπωση ότι ο τελευταίος προβληματίζεται, είτε με το μετοχολόγιο της εταιρίας του είτε με αυτό της ”συγγενούς” HSW.

Ως προς τη ”μητέρα” εταιρία, το 50% ανήκει σε Κρητικούς λιγότερο ή περισσότερο ”μικρούς” μετόχους, ενώ τα σημαντικά πακέτα που είναι σε τρίτα χέρια (περιλαμβανομένου του Κ. Παναγόπουλου και του κ. Λασκαρίδη) δεν φαίνεται να αθροίζονται σε πάνω από 25%.

Δύσκολο λοιπόν (σε όσους γνωρίζουν πως λειτουργούν αυτές οι διαδικασίες αλλά και το πώς λειτουργούν οι Κρητικοί) το οποιοδήποτε takeover. Eξ ου και η άποψη του κ. Μανιαδάκη ότι ”οι Μινωικές θα παραμείνουν και στο μέλλον κρητική εταιρία”.

Ως προς τη ”συγγενή” HSW, οι Μινωικές κατέχουν το 33,3% (ήτοι την καταστατική μειοψηφία) και ο κ. Λασκαρίδης το 20%. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ”παρέα” είναι οι… ακλόνητοι από οιονδήποτε, ενώ αντίθετα αν ο κ. Λασκαρίδης –υποθετικά μιλώντας- ήθελε να συμμαχήσει με κάποιον τρίτο ή να συνεχίσει να αγοράζει μετοχές, ακόμη και αν περνούσε το 33%, ακόμη και αν ελάμβανε το 51%, θα κατέληγε με μια εταιρία έχουσα… αντιπολίτευση το 33%!

Τέτοια πράγματα πολύ απλά ΔΕΝ γίνονται. Ιδίως όταν υπάρχει (και στις business πάντα υπάρχει) περιθώριο συνεννόησης, στο οποίο ουδείς τρίτος έχει πραγματική δυνατότητα παρέμβασης.