Να λοιπόν πώς εξηγείται η τρελή... πατάτα που έγινε στη γενική συνέλευση των ΕΛ.ΠΕ., όπου η εκπρόσωπος του Δημοσίου κατ’ ουσίαν καταρράκωσε το κύρος του πρόεδρου της εταιρίας, κ. Τίμου Χριστοδούλου, αρνούμενη να εγκρίνει το bonus των 100.000 ευρώ.

Πρόσφατα στη διυπουργική επιτροπή αποφασίστηκε ότι θα πρέπει να περιοριστούν οι απολαβές των διοικήσεων των ΔΕΚΟ, ενώ κατά τις πληροφορίες μας, περιορίστηκαν τα bonus, ακόμη και σε διοικήσεις εταιριών (εισηγμένων) των οποίων η κερδοφορία είνα συστηματικά υψηλή !

Μόνο που εκ παραδρομής ουδείς τα είπε αυτά στον κ. Χριστοδούλου, ΠΡΙΝ τη συνέλευση, λέει η ”αιτιολόγηση” του περιστατικού, και όποιος θέλει το... πιστεύει.

Εμείς θα πάμε ένα βήμα παραπέρα, στο γενικότερο πλαίσιο. Τι είναι τελικά οι εισηγμένες εταιρίες ”δημοσίου ενδιαφέροντος”;

Μάλλον υβριδικά... εκτρώματα λέμε εμείς.

Η διοίκηση πρέπει να διοικεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια (έτσι υποτίθεται τουλάχιστον) πλην όμως διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) οπότε έχει πάντα τη... ρετσινιά!

Και κάπως έτσι καταλήγουμε να υπάρσουν διοικήσεις που πρέπει να υφίστανται ”πολιτικά μέτρα” περιορισμού των αποδοχών τους. Οπότε δύσκολο να βρεθούν σούπερ ντούπερ μάνατζερ να αναλάβουν τα... υβρίδια, ιδίως όταν είναι μη εισηγμένα.

Ακόμα και ”απόμαχοι” της αγοράς, οι διοικούντες θα είναι είτε χορτασμένοι και ””ευπατρίδες” ή στελέχη που θέλουν να φτιάξουν το βιογραφικό τους με το να ηγηθούν (για πρώτη φορά) μιας μεγάλης εταιρίας, είτε... πολιτευτές και στελέχη της εκάστοτε παράταξης που ψάχνουν μια θέση να βολευτούν!

Είναι κι αυτό μια άποψη, δεν λέμε.

Ιδίως όταν κανείς δεν έχει σκεφτεί ακόμα τη σύνδεση του αποτελέσματος με την αμοιβή της διοίκησης, με συγκεκριμένους όμως στόχους και όρους ανταμοιβής, γνωστούς εκ των προτέρων στους μετόχους -εφόσον μιλάμε για εισηγμένα... υβρίδια.

”Ψιλά γράμματα”...