Τελικά φαίνεται ότι αν δεν επιβάλλει κάτι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, δουλειά δεν γίνεται. Παρατηρούμε στα αποτελέσματα τριμήνου, ακόμη και μεγάλων ομίλων, να συμβαίνει το εξής:

Το δελτίο Τύπου ΔΕΝ αντιμετωπίζεται ως ένα εργαλείο συνοπτικής, πλην όμως πλήρους ενημέρωσης των δημοσιογράφου και κατ’ επέκταση του επενδυτή, αλλά ως όχημα… ”δημοσίων σχέσεων” και ”καθοδήγησης” των δημοσιογράφων, με το σκεπτικό ότι ”μπόλικη δουλειά έχουν, αν δεν το ψάξουν θα το βάλουν όπως είναι”.

Οι περισσότεροι, βέβαια (για να μην πούμε όλοι - μπορεί να μας έχει ξεφύγει κάποιος), φαίνεται να ακολουθούν την ”οδηγία” του κ. Πιλάβιου όσον αφορά στην καταγραφή των μετά φόρων κερδών.

Ωστόσο, από εκεί και πέρα αρχίζει το… πανηγύρι.

Αρκετές εταιρίες, τελικά, προβάλλουν ό,τι τις… βολεύει, αδιαφορώντας για το ουσιώδες, αν δηλαδή θα ενημερωθεί σφαιρικά και με ακρίβεια ο επενδυτής.

Ας φέρουμε ένα παράδειγμα. Υπήρχαν έκτακτα έσοδα πέρυσι που δεν επαναλαμβάνονται φέτος;

Το… αγνοούν, και αντί να αναφέρουν ποιο είναι το ποσό της μείωσης και εν συνεχεία να εξηγήσουν ότι αν αφαιρεθούν τα έκτακτα κέρδη του παρελθόντος υπάρχει αύξηση χ, απλώς ασχολούνται με τα… ”επαναλαμβανόμενα έσοδα”, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι στη λογιστική κατάσταση θα γράφει άλλα νούμερα από αυτά που εμφανίζουν στο δελτίο Τύπου!

Δε λέμε βεβαίως να μην προβάλλουν το θετικό ή αυτό που θεωρούν ότι είναι πιο σημαντικό. Σαφώς και να το κάνουν.

Ωστόσο, δεν μπορεί τα πραγματικά, τα λεγόμενα και reported μεγέθη (αυτά δηλαδή που γράφονται στη λογιστική κατάσταση) να… αποσιωπώνται μερικώς, ή και… ολικώς, και να παρουσιάζονται στην ουσία ΜΟΝΟ τα προσαρμοσμένα pro forma μεγέθη.

Ούτε έχει νόημα όταν τα μετά από φόρους κέρδη είναι μεγαλύτερα (εξαιτίας λιγότερων φόρων), ενώ τα προ φόρων κέρδη είναι μικρότερα (διότι υπήρχαν την προηγούμενη περίοδο έκτακτα κέρδη), να… ξεχνούν τελείως οι εταιρίες να συμπεριλάβουν τα προ φόρων κέρδη στο δελτίο Τύπου τους!

Διότι κάτι τέτοια κινούνται στα όρια της παραπλάνησης, ενώ ταυτόχρονα δίνουν λαβή για κακεντρεχή σχόλια από την πλευρά διαφόρων επαγγελματιών (που έχουν διαβάσει όχι μόνο το δελτίο Τύπου, αλλά και τη λογιστική κατάσταση), και βεβαίως των ελληνόφωνων αναλυτών ξένων οίκων.

Ας μπει, λοιπόν, κάποιο φρένο. Μια ματιά στον τρόπο με τον οποίο ανακοινώνονται τα αποτελέσματα στο εξωτερικό, αρκεί για να διπιστώσει κανείς ”τη διαφορά”.