Ωστόσο, στην κορυφή της διαδικασίας που περιγράψαμε, είναι –κι αυτό έχει αρχίσει να γίνεται προφανές- οι ξένοι αγοραστές ελληνικών εταιριών.

Είτε πρόκειται για άμεσες εξαγορές είτε πρόκειται για τη διασφάλιση του μετοχικού ελέγχου ελληνικών εταιριών από ξένα θεσμικά –επενδυτικά κεφάλαια.

Με λίγα λόγια, αρχίζουμε και βλέπουμε ότι το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και το… ξένο ψάρι το… ελληνικό!

Πρόκειται για ένα μεγάλο θέμα –καθώς η ”αφρόκρεμα” της ελληνικής οικονομίας ενδέχεται να περάσει σε ξένα χέρια μέσα σε διάστημα λίγων ετών-, το οποίο ωστόσο ουδόλως φαίνεται να απασχολεί σε αυτή τη φάση.

Αντίθετα βεβαίως με άλλες χώρες της Ευρώπης, τις οποίες απασχολεί, και πολύ μάλιστα…

Κι αυτές οι χώρες ΔΕΝ βρίσκονται στα Βαλκάνια, αλλά στην καρδιά της Ευρώπης!