Η ΔΕΗ, ο Ρόκας και η ΤΕΡΝΑ είναι μέχρι αυτή τη στιγμή οι κυρίαρχοι παίκτες του παιχνιδιού στον τομέα των ΑΠΕ. Βέβαια, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), έχει δώσει σχεδόν 600 άδειες για την εγκατάσταση ΑΠΕ, όμως μια σειρά παραγόντων καθιστά την υλοποίηση αυτών των επενδύσεων μη εφικτή.

Ο υπέρογκος αυτός αριθμός των αδειών, δόθηκε αμέσως μετά από την ημερομηνία της τυπικής απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (19/2/2001).

Ο τότε υπουργός Ανάπτυξης, Ν. Χριστοδουλάκης, ανακοινώνοντας τον αριθμό των ενδιαφερομένων επενδυτών, είχε κάνει λόγο για το μεγαλύτερο μεταπολεμικό επενδυτικό πρόγραμμα. Όμως το πρόγραμμα αυτό πολύ δύσκολα υλοποιείται.

Οι άδειες δόθηκαν, όμως η ΡΑΕ στη συνέχεια αναγκάστηκε να προχωρήσει σε ανακλήσεις (αδειών) διότι οι επενδυτές αποδείχτηκαν... ”αέρας”.

Όπως αναφέρει η ΡΑΕ, σε πολλές περιπτώσεις αδειοδοτημένων έργων ΑΠΕ, παρατηρείται επενδυτική αδράνεια, με αποτέλεσμα να προχωρεί στην υπέρβαση του περιορισμού ισχύος που τίθεται κάθε φορά.

Αυτό σημαίνει πως, εάν π.χ σε ένα νησί απαιτείται νέα ισχύς 20MW, η ΡΑΕ, δίνει άδεια για περισσότερη ισχύ, αφού κάποιοι δεν θα υλοποιήσουν τις επενδύσεις.

Η ΡΑΕ, κωδικοποιεί τις βασικές αιτίες για την επενδυτική αδράνεια απροθυμία υλοποίησης από τους κατόχους άδειας παραγωγής, τοπικές αντιδράσεις, προβλήματα σύνδεσης με το δίκτυο, περιβαλλοντικά προβλήματα, καθυστερήσεις αρμοδίων υπηρεσιών που εμπλέκονται στην αδειοδοτική διαδικασία για λήψη άδειας εγκατάστασης κ.ο.κ.

Προσφάτως, στην Κρήτη διαπιστώθηκε ότι έργα συνολικής ισχύος 25MW περίπου, δεν προχωρούν ικανοποιητικά και εμφανίζουν δυσκολίες υλοποίησης, και γι’ αυτό αποφάσισε να γνωμοδοτήσει θετικά για νέα έργα ΑΠΕ κάνοντας υπέρβαση ισχύος για 40MW περίπου.

Το μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον, έστω και αν είναι τυπικό, φαίνεται να είναι αντιστρόφως ανάλογο από το βαθμό ευκολίας υλοποίησης μιας επένδυσης ΑΠΕ.

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι επενδυτές έρχονται αντιμέτωποι με τις αντιδράσεις των κατοίκων οι οποίοι κρίνουν ότι με την εγκατάσταση συστημάτων ΑΠΕ, καταστρέφεται το φυσικό περιβάλλον και σε πολλές περιπτώσεις, ουδείς θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει άδικους.

Για την άρση των αντιδράσεων των κατοίκων, υπήρξε ειδική ρύθμιση από το υπουργείο Ανάπτυξης για την απόδοση ποσοστού 2% επί του τζίρου ενός έργου ΑΠΕ στην τοπική αυτοδιοίκηση της περιοχής.

Το εν λόγω μέτρο αποτελεί ένα βήμα για την κάμψη των αντιδράσεων, αλλά δεν φτάνει. Τα αιολικά πάρκα, δεν δημιουργούν, παρά ελάχιστες θέσεις εργασίας ώστε να οι κάτοικοι των περιοχών να θεωρήσουν ένα τέτοιο έργο ως επένδυση.

Συνεπώς, χρειάζεται μια ορθολογική και ψύχραιμη αντιμετώπιση του ζητήματος, ούτως ώστε και η διείσδυση των ΑΠΕ να επιτυγχάνεται, αλλά και να μη θίγονται οι τοπικές κοινωνίες και πρωτίστως το φυσικό περιβάλλον.