Κατά κοινή παραδοχή, ο πλέον πρόσφατος νεολογισμός στη γλώσσα των τηλεπικοινωνιών ακούει στο όνομα «ευρυζωνικότητα». Ο όρος πρωτοεμφανίστηκε σε ερευνητικά εργαστήρια τηλεπικοινωνιών και χαρακτήριζε τηλεπικοινωνιακές γραμμές υψηλής ταχύτητας ή, αλλιώς, γραμμές «ευρείας ζώνης», υπό την έννοια της χωρητικότητας. Σύμφωνα με την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), μία σύνδεση καλείται ευρυζωνική εάν:

• Προσφέρει αδιάλειπτη πρόσβαση στο Internet.
• Διαθέτει υψηλό ρυθμό μετάδοσης δεδομένων προς τον χρήστη, ώστε αυτός να έχει πρόσβαση σε διαδραστικές υπηρεσίες πλούσιου περιεχομένου (φωνή, εικόνα και δεδομένα).

Σε αντίθεση, λοιπόν, με όσα συνέβαιναν με τις συνδέσεις dialup και ISDN, η ευρυζωνική σύνδεση ενός υπολογιστή με το Διαδίκτυο παραμένει διαρκώς ενεργή, ανεξάρτητα με το αν ο χρήστης τη χρησιμοποιεί ή όχι, χωρίς κανένα επιπρόσθετο κόστος κατά τη διάρκειά της. Με τις παλαιότερες συνδέσεις ο χρήστης, πέραν του ότι κάθε φορά που ήθελε να συνδεθεί στο Διαδίκτυο έπρεπε να ακολουθεί μια διαδικασία που κρατούσε μέχρι και 1 λεπτό, υπαγόταν σε χρονοχρέωση μέχρι τη στιγμή που θα απενεργοποιούσε τη σύνδεσή του τερματίζοντας τη χρέωση.

Με την ευρυζωνική σύνδεση ο υπολογιστής του χρήστη βρίσκεται συνεχώς συνδεδεμένος στο Διαδίκτυο και ο χρόνος σύνδεσης δεν επηρεάζει το κόστος. Έτσι, η άμεση χρήση του Διαδικτύου για την ανάκτηση έστω και της πιο μικρής πληροφορίας γίνεται απλή.

Το μεγαλύτερο προσόν της ευρυζωνικής σύνδεσης ωστόσο είναι η ταχύτητα. Μέχρι πρότινος ακούγαμε για ευρωπαϊκές ταχύτητες που έμοιαζαν εξωπραγματικές. Σήμερα έχουν κάνει την εμφάνισή τους και στον ελληνικό χώρο σημαντικές ταχύτητες, καθώς η απελευθέρωση του ανταγωνισμού επέτρεψε τις επενδύσεις των εναλλακτικών παρόχων σε ιδιόκτητα δίκτυα, που εκ των πραγμάτων είχαν μεγαλύτερη χωρητικότητα.

Η ταχύτητα της ευρυζωνικής σύνδεσης συνήθως ορίζεται από δύο αριθμούς: ο πρώτος αναφέρεται στην ταχύτητα λήψης πληροφορίας, δηλαδή στον ρυθμό καθόδου -download- που μεταφράζεται στον χρόνο ο οποίος απαιτείται για τη λήψη δεδομένων από το Διαδίκτυο, και ο δεύτερος στην ταχύτητα αποστολής αυτών, δηλαδή στον ρυθμό ανόδου -upload-, που με τη σειρά του μεταφράζεται στον χρόνο ο οποίος απαιτείται για να σταλούν δεδομένα.

Επί παραδείγματι, εξηγεί η ΕΕΤΤ, ευρυζωνική σύνδεση 768 Kbps - 128 Kbps σημαίνει ότι η πληροφορία λαμβάνεται με ρυθμό 768 Kbps ή 96 Kbytes/sec. ενώ στέλνεται με ρυθμό 128 kbs ή 16 Kbytes/sec. Αν και οι επίσημες προδιαγραφές έχουν ξεπεραστεί από τις ανάγκες του ανταγωνισμού, τυπικά η ευρυζωνική σύνδεση θα πρέπει να εξασφαλίζει ταχύτητες λήψης δεδομένων όχι χαμηλότερες από 144 Kbps ή 18 Κbytes/sec. (Ευρωπαϊκή Επιτροπή -Communications Committee-, COCOM). Η ταχύτητα αυτή είναι ήδη σημαντικά υψηλότερη από τις ταχύτητες της παραδοσιακής πρόσβασης dial-up (56 Kbps για απλή τηλεφωνική γραμμή ή 128 Kbps για γραμμή ISDN).

Το ζητούμενο

Αν ωστόσο η ευρυζωνικότητα θεωρείται σήμερα εκ των ων ουκ άνευ, το μεγάλο βήμα που μένει ακόμη να γίνει στον ελληνικό χώρο αφορά στην ασύρματη ευρυζωνικότητα- την οποία όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες φαίνεται να εξασφαλίζουν για συνεχώς περισσότερους πολίτες τους.

Το ασύρματο γρήγορο Internet διευκολύνει σημαντικά τον χρήστη και παρέχει ευελιξία και διάχυση της γνώσης. Αυτήν τη στιγμή τρεις περιοχές της Αθήνας καλύπτονται από δωρεάν ασύρματη ευρυζωνικότητα: η Πλατεία Συντάγματος, το Θησείο και η Πλατεία Κοτζιά. Μεμονωμένες προσπάθειες γίνονται και στην επαρχία, όπου όμως η δημόσια πρωτοβουλία υστερεί, παρ’ όλα αυτά υπάρχει ευκαιρία κέρδους. Έτσι, ή η Vodafone και η Cosmote παρέχουν μέσω της τρίτης γενιάς κινητής τηλεφωνίας, με χρέωση, υπηρεσίες ασύρματης ευρυζωνικότητας.

Μετά την ανάπτυξη των δικτύων WiFi, στα οποία ενεργοποιείται δραστικά και η Forthnet μέσω ιδιόκτητων WiFi Hot Spots, η επόμενη λέξη της εξέλιξης φέρει το όνομα «Worldwide Interoperability Microwave Access» ή απλούστερα WiMAX. Και η τεχνολογία WiMAX, όπως αυτή του WiFi, προσφέρει ασύρματο γρήγορο Internet. Η διαφορά της, που την καθιστά «το μέλλον», βρίσκεται στο ότι στην περίπτωσή της μπορούν να καλυφτούν σημαντικά μεγαλύτερες αποστάσεις.

Ο χρήστης του άμεσου μέλλοντος θα μπορεί με τον φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή του να συνδέεται στο Διαδίκτυο από κάθε γωνιά του πλανήτη, αχρηστεύοντας τα πολύτιμα σήμερα καλώδια. Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής έχουν δοθεί οκτώ άδειες WiMAX, χωρίς ωστόσο ορατό ορίζοντα έναρξης λειτουργίας.

Η διείσδυση

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕΤΤ, μέχρι τις 31/12/2007 ο αριθμός των ευρυζωνικών συνδέσεων υπερέβη το ορόσημο του ενός εκατομμυρίου. Συγκεκριμένα, οι ευρυζωνικές συνδέσεις έφτασαν το 1.017.475, έναντι 487.893 στο τέλος του 2006, παρουσιάζοντας αύξηση 108% κατά τη διάρκεια του έτους. Μπορεί το συνολικό ποσοστό να βρίσκεται μόλις στο 9,1%, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι έναν μόλις χρόνο νωρίτερα το αντίστοιχο ήταν 4,4%.

Αν και ήδη από τα μέσα του 2007 η Ελλάδα έχει ξεφύγει από την τελευταία θέση μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε., αναφορικά με την ευρυζωνική διείσδυση, παραμένει στην ομάδα των ουραγών μαζί με άλλα 4 κράτη. Η προσέγγιση της αμέσως επόμενης ομάδας απαιτεί σημαντική περαιτέρω αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης.

Όπως σημειώνει η ΕΕΤΤ, οι γραμμές αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόχο (ΑΠΤΒ) σημείωσαν στο τέλος του προηγούμενου έτους νέα άνοδο, ξεπερνώντας τις 274 χιλιάδες γραμμές, με τις περισσότερες αυτών να χρησιμοποιούνται για την παροχή υπηρεσιών ευρυζωνικής πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Η αξιοποίηση της ΑΠΤΒ έδωσε τη δυνατότητα στους εναλλακτικούς παρόχους να προωθήσουν στην αγορά μια σειρά πακέτα υπηρεσιών που συνδυάζει ευρυζωνική πρόσβαση στο Διαδίκτυο με υπηρεσίες τηλεφωνίας και σε ορισμένες περιπτώσεις τηλεοπτικές υπηρεσίες ή video on demand μέσω Διαδικτύου, τα λεγόμενα triple play.