Οι «παγκόσμιες τράπεζες» γύρισαν στο... σπίτι

Στην κατάταξη του 2008, οι τρεις κορυφαίες τράπεζες ήταν η HSBC, η Citigroup και η Royal Bank of Scotland.

Στην κατάταξη του 2015, η HSBC είναι στην ένατη θέση, η Citigroup στην 7η και η RBS στη 18η. Για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικούς τρόπους προχώρησαν σε αναδιάρθρωση των δραστηριοτήτων τους και είναι σήμερα πολύ λιγότερο "παγκόσμιες" από ό,τι επτά χρόνια πριν.

Έχει αυτό στ' αλήθεια σημασία; Στην πραγματικότητα, ένας αριθμός από σημαντικές περιφερειακές τράπεζες όπως η Santander και η Standard Chartered θεώρησαν ότι η σωστή πρακτική είναι να εστιάσουν σε περιοχές τόσο ανάλογα με τη γεωγραφικότητα, όσο και ανάλογα με τη δραστηριότητα, αντί να προσπαθούν να καλύψουν όλον τον πλανήτη.

Ενώ η Standard Chartered είχε τις δικές της προκλήσεις να αντιμετωπίσει, η φιλοσοφία της για εξειδίκευση στην Ασία, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική -τις περιοχές που γνωρίζει- ανέβασε την τράπεζα στη θέση 39 από τη θέση 49 της κατάταξης. Άποψη του Emilio Botin, επικεφαλής της τράπεζας, ήταν ότι εκτός και αν η τράπεζα έχει σε μία χώρα μερίδιο αγοράς της τάξης του 10%, η επένδυση εκεί δεν είναι βιώσιμη.

Άλλες σημαντικές αλλαγές που σχετίζονται με την κατάταξη αυτή τη χρονιά είναι η εξακολουθητική κυριαρχία των κινεζικών τραπεζών εν μέσω μιας πιο μικτής εικόνας γενικά στις αναδυόμενες αγορές. Η ICBC κατατάσσεται στην κορυφή για τρίτο συνεχόμενο χρόνο, ενώ υπάρχουν τρεις κινεζικές τράπεζες στο top 5. Ως σύνολο, οι κινεζικές τράπεζες αντιστοιχούν 1,75 φορές στο ποσό των αμερικανικών τραπεζών και περίπου 10 φορές σε εκείνο των βρετανικών τραπεζών.

Και πάλι, υπάρχει μεγάλη αντίθεση με το 2008, όταν τόσο οι αμερικανικές όσο και οι αγγλικές τράπεζες ήταν υψηλότερα από τις κινεζικές.

Στον υπόλοιπο αναδυόμενο κόσμο, ενώ οι αποδόσεις κεφαλαίου είναι γενικώς πολύ υψηλές, τα κέρδη βούτηξαν στην κεντρική και την ανατολική Ευρώπη λόγω της μεγάλης πτώσης στην αξία του ρουβλίου και της ουκρανικής γρίβνας, καταλήγει ο συντάκτης του editorial του The Banker.