Η απορία ήταν εύλογη. Γιατί να μη θέλει μια επιχείρηση να δανειστεί με χαμηλότερο επιτόκιο αντί για υψηλότερο, για επενδυτικά σχέδια που έχουν υπαχθεί στο δανειακό σκέλος του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) αφού μπορεί;
Ως γνωστόν, τα δάνεια του ΤΑΑ χορηγούνται με σταθερό επιτόκιο 0,35% για πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις και 1% για μεσαίες και μεγάλες.
Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι υπάρχουν επιχειρήσεις, οι οποίες συμμετέχουν με πάνω από μια επενδυτικές προτάσεις στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (Ελλάδα 2.0). Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι κατεβαίνουν π.χ. με ένα επενδυτικό σχέδιο στο δανειακό σκέλος του Ελλάδα 2.0 και ένα άλλο σχέδιο για επιχορήγηση.
Αν λοιπόν δεν θέλουν να χάσουν την επιχορήγηση -που είναι το λογικό-, θα πρέπει να επιλέξουν το άλλο επενδυτικό τους σχέδιο να χρηματοδοτηθεί με δάνειο του ΤΑΑ που φέρει υψηλότερο επιτόκιο από το επιδοτούμενο, π.χ. 1%. Πρόκειται για επιτόκιο αναφοράς (reference rate) που προσδιορίζεται από τις κοινοτικές αρχές ως Euribor συν κάποιο spread, όπως αναφέρουν οι γνωρίζοντες. Αυτό το επιτόκιο είναι χαμηλότερο από το επιτόκιο με το οποίο δανείζεται η εταιρεία από την τράπεζα αλλά υψηλότερο από το χαμηλό επιτόκιο 1%.
Για να μη χάσουν λοιπόν τις γενναίες επιδοτήσεις του ΤΑΑ, τέτοιες επιχειρήσεις επιλέγουν τα δάνεια με το υψηλότερο επιτόκιο αναφοράς της ΕΕ.