Τα distress funds αγοράζουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια με ή χωρίς εξασφαλίσεις, για να βγάλουν κέρδος. Γνωρίζουν όμως επίσης ότι μπορεί να χάσουν λεφτά. Το χειρότερο που μπορεί να τους συμβεί, είναι να εγκλωβισθούν, δηλ. να μην μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα και αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα.
Τα funds έχουν συνήθως έναν επενδυτικό ορίζοντα 5 χρόνων και συνήθως αρχίζουν να πουλάνε στα τρία χρόνια, για να βγουν στα πέντε. Είναι προφανές ότι έχουν θέμα στη χώρα μας και η πανδημία του νέου κορωνοϊού ήλθε να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα γι’ αυτά.
Σε πιο δύσκολη θέση είναι εκείνα που αγόρασαν πρώτα και πιο ακριβά τα «κόκκινα» δάνεια προς κάπου 30 λεπτά στο ευρώ.
Προς το παρόν λοιπόν θα πρέπει να αρκεσθούν στο management fee του 1% επί της ονομαστικής αξίας των δανείων, για να καλύψουν τα έξοδά τους.