To φαινόμενο επαναλαμβάνεται και ασφαλώς δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε πρόκειται να είναι η τελευταία. Όταν αυξάνεται ο ΦΠΑ, οι τιμές αυξάνονται και όταν μειώνεται ο ΦΠΑ, οι τιμές σε κάποια αγαθά δεν μειώνονται, αλλά παραμένουν σταθερές με τους επιχειρηματίες να καρπώνονται την διαφορά.
Έχουν περάσει μόλις λίγοι μήνες από την 20η Μαίου όταν μπήκε σε ισχύ η μείωση του ΦΠΑ στο 13% από 24% σε μια σειρά από βασικά είδη διατροφής, τον ηλεκτρισμό και το φυσικό αέριο. Η μείωση θα έπρεπε να οδηγήσει σε ανάλογη μείωση στις τιμές που πληρώνουν οι καταναλωτές. Και πράγματι μάλλον έτσι φαίνεται πως έγινε στα καταστήματα, το ρεύμα και το φυσικό αέριο.
Όμως, είναι επίσης προφανές πως αρκετοί επιχειρηματίες στην εστίαση διατήρησαν σταθερές τις τιμές, βάζοντας στην τσέπη τους την μείωση του ΦΠΑ. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, κάποιες επιχειρήσεις προχώρησαν σε μείωση των τιμών κατά λίγα λεπτά αρχικά, αλλά μετά από λίγο καιρό τις "στρογγύλεψαν", ανεβάζοντας τες ξανά στα επίπεδα που βρίσκονταν προ μείωσης.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του νερού στο οποίο ο συντελεστής μειώθηκε στο 13% από 24%. Αν αγοράσει κανείς σήμερα ένα πλαστικό μπουκάλι νερό από περίπτερο ή σουβλατζίδικο ή κάπου αλλού θα πληρώσει κατά πάσα πιθανότητα 0,50 ευρώ, δηλαδή όσα πλήρωνε και πριν από τις 20 Μαίου.
'Ολα αυτά θα έπρεπε να προβληματίσουν τους αρμοδίους που αφενός σκέφτονται την καθολική εφαρμογή της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση και αφετέρου κάνουν υπολογισμούς αναφορικά με τα έσοδα που θα χάσει ο κρατικός κορβανάς.