One person with a belief is a social power equal to ninety-nine who have only interests
JOHN STUART MILL (1806-1873)
English Philosopher in Representative Government

Αποποίηση ευθυνών
Νοε 29 2018

Ο Στουρνάρας, ο Τόμσεν και η... υπερβολική λιτότητα

Οι «συμπάθειες» δεν κρύβονται. Σε εκδήλωση που διοργανώθηκε την Τρίτη στην Τράπεζα της Ελλάδος, ο Γιάννης Στουρνάρας αναφέρθηκε για πρώτη φορά δημοσίως στον Πόουλ Τόμσεν, το υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΝΤ, που υπήρξε επί χρόνια ο επικεφαλής της αποστολής του Ταμείου στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με τον διοικητή, το ΔΝΤ και κυρίως ο Πόουλ Τόμσεν ήταν ο κύριος παράγοντας για την υπερβολική λιτότητα στα δύο πρώτα προγράμματα, πριν γίνει ρεαλιστικός στα φορολογικά θέματα.

Φυσικά, όσοι είχαν εικόνα για το κλίμα που επικρατούσε στις συσκέψεις της τότε τρόικα με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών επί εποχής Στουρνάρα δεν εξεπλάγησαν. Το κλίμα ήταν έντονα φορτισμένο αρκετές φορές, καθώς υπήρχαν συχνά διαφωνίες για τα μέτρα λιτότητας, σύμφωνα με κάποιους που ήταν παρόντες.

Ομως, η τρόικα είχε ακόμη το πάνω χέρι, γιατί η Ελλάδα είχε ανάγκη τη χρηματοδότηση από τους θεσμικούς πιστωτές της. Σημειώνεται ότι η χώρα έφτασε να καταγράψει το πρώτο πρωτογενές πλεόνασμα το 2014, ενώ ο κος Στουρνάρας αποχώρησε από το υπουργείο για να πάει στην Τράπεζα της Ελλάδος στα μέσα περίπου του 2014.

Η «συμπάθεια» των δύο ανδρών φαίνεται πως ήταν αμοιβαία, καθώς ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θέλουν επίσης τον Π. Τόμσεν να έχει πει τον «καλό» του λόγο για τον σημερινό διοικητή της ΤτΕ σε υψηλόβαθμο στέλεχος του ευρωσυστήματος την περίοδο 2013-2014.

Περασμένα, ξεχασμένα, θα πει κάποιος. Ισως, όμως οι διαπροσωπικές σχέσεις παίζουν μερικές φορές καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής. Το βέβαιο είναι πως οι σχέσεις του «σκληρού» κ. Τόμσεν με την ηγεσία της τότε κυβέρνησης δεν ήταν οι καλύτερες, καθώς δεν ήταν μόνο ο κ. Στουρνάρας που προσέγγιζε διαφορετικά την κατάσταση.

Από την άλλη πλευρά, υπήρξε το παράδειγμα του επίσης «σκληρού» Μπομπ Τράα, του Ολλανδού επιτετραμμένου του ΔΝΤ στην Ελλάδα τα πρώτα χρόνια της κρίσης, που είχε ισχυρή άποψη για την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική και το ελληνικό πελατειακό σύστημα.

Οπως ο τελευταίος εκμυστηρεύθηκε σε Ελληνα συνομιλητή του προς το τέλος της θητείας του, θεώρησε πως ήταν καλύτερο να αποχωρήσει για να μην κάνει κακό στη χώρα, υπό την έννοια ότι οι δικές του προτάσεις πολιτικής διέφεραν πολύ από αυτές που το ελληνικό πολιτικό σύστημα ήταν διατεθειμένο να υιοθετήσει.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v