Η κρίση της τουρκικής λίρας έχει οδηγήσει σε έξαρση τον πληθωρισμό αφού ξεπερνά πλέον το 15% σε ετήσια βάση.
Γενικά, οι μεγάλες συναλλαγματικές κρίσεις και οι βουτιές των αδύνατων νομισμάτων οδηγούν συνήθως σε έκρηξη του πληθωρισμού, καθώς αυξάνονται οι τιμές των εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών στο τοπικό νόμισμα, ενώ το ίδιο συμβαίνει με τις τιμές αρκετών μη εμπορεύσιμων προϊόντων.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν περιπτώσεις που η κρίση του εθνικού νομίσματος στο παρελθόν δεν οδήγησε σε πληθωριστικό σοκ.
Ως, πληθωριστικό σοκ ορίζεται η διαφορά του μέσου πληθωρισμού τα 5 χρόνια μετά την κρίση του νομίσματος από τον μέσο πληθωρισμό τα 2 χρόνια πριν την κρίση. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία της Nomura, του Bloomberg και της Eurostat, ο μέσος πληθωρισμός αυξήθηκε σημαντικά, 22%, στη Ρωσία το 1998 και κατά μέσο όρο 15% περίπου στην Ινδονησία το 1997, στο Μεξικό το 1994 και στην Αργεντινή το 2001.
Όμως, το ακριβώς αντίθετο συνέβη στη περίπτωση της Τουρκίας αφού μειώθηκε σε 29% κατά μέσο όρο στην 5ετία μετά την κρίση από 59% πριν. Μάλιστα, ο πληθωρισμός είχε υποχωρήσει στο 8% τον 5ο χρόνο, γεγονός που αποδίδεται στην σταθεροποιητική μακροοικονομική πολιτική που ακολουθήθηκε.
Μπορεί η Τουρκία να το επαναλάβει, ξεκινώντας από πολύ χαμηλότερη βάση πληθωρισμού;
Θα πρέπει να περιμένουμε.