Η ανάλυση της φερεγγυότητας του ελληνικού χρέους (DSA) από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό (ESM) διαφέρει από εκείνον του ΔΝΤ υπό την έννοια ότι ο ESM βγάζει το χρέος διαχειρίσιμο υπό κάποιες προϋποθέσεις σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο.
Πρόσφατα έγινε μεγάλη συζήτηση για τις διαφορές εκτιμήσεων μεταξύ των δυο οργανισμών, της Κομισιόν και του Βερολίνου αναφορικά με τον μελλοντικό ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας σε βάθος δεκαετιών και τις προσπάθειες που έγιναν για την γεφύρωση τους.
Θυμίζουμε ότι η ευρωπαϊκή πλευρά θεωρεί εφικτό ένα μέσο ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 1,3% τις επόμενες δεκαετίες έναντι 1% του ΔΝΤ.
Ομως, ο ESM και το ΔΝΤ διαφωνούσαν επίσης σε άλλες παραμέτρους του DSA. Τα πρωτογενή πλεονάσματα ήταν μια τέτοια παράμετρος.
Το ΔΝΤ θεωρεί εφικτό να παράγει η Ελλάδα πρωτογενή πλεονάσματα έως 1,5% του ΑΕΠ μακροπρόθεσμα, αλλά όχι μεγαλύτερα. Μια άλλη παράμετρος του DSA στην οποία διαφωνούσαν ο ESM και το ΔΝΤ και η οποία δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστή είναι το μέσο επιτόκιο δανεισμού της Ελλάδας όταν θα έβγαινε στις αγορές στο μέλλον για να αναχρηματοδοτήσει τα θεσμικά δάνεια από EFSF/ESM και τα διακρατικά δάνεια του πρώτου μνημονίου.
Το ΔΝΤ εκτιμούσε ότι η Ελλάδα θα δανειζόταν ακριβότερα σε σύγκριση με τον ESM και αυτό συνέβαλε στο να βγάζει το ελληνικό χρέος αφερέγγυο. Oμως, η εικόνα που έχουμε τελευταία θέλει να υπάρχει σύγκλιση μεταξύ του ESM και του ΔΝΤ αναφορικά με τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας από τις αγορές μετά τα προγράμματα διάσωσης.
Το ΔΝΤ φέρεται να έχει έλθει πιο κοντά στον ESM.