Στη τελευταία συνέντευξη Τύπου που έδωσε η τρόικα στην Αθήνα επί κυβερνήσεως ΓΑΠ, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Πόουλ Τόμσεν, δήλωσε αυτοσαρκαζόμενος «Εμείς είμαστε γραφειοκράτες…», θέλοντας να δικαιολογήσει την καθυστερημένη έναρξη της συνέντευξης.
Είχε δίκιο.
Για τους γραφειοκράτες, είτε της Κομισιόν με τα μεγάλα προνόμια, είτε του ΔΝΤ, η ανέλιξη στην ιεραρχία του οργανισμού για τον οποίο δουλεύουν είναι ο σκοπός.
Συνήθως, η καλή πορεία ενός προγράμματος προσαρμογής βοηθάει την καριέρα των γραφειοκρατών που εμπλέκονται και ιδίως του επικεφαλής.
Όμως, το ελληνικό πρόγραμμα δεν έχει πάει καλά. Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Τόμσεν κατάφερε να πάρει προαγωγή στο ΔΝΤ, με αποτέλεσμα να ηγείται πλέον του ευρωπαϊκού τμήματος.
Οι επαφές με την ηγεσία του οργανισμού, τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης και άλλους πρέπει να βοήθησαν. Τώρα πλέον, ο Δανός οικονομολόγος δεν έχει κανένα λόγο να διακινδυνεύσει την καριέρα του, κάνοντας εκπτώσεις στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ για την Ελλάδα.
Η έξοδος του Ταμείου από το πρόγραμμα είναι μία από τις δύο καλύτερες επιλογές για τον ίδιο. Ιδίως, όταν ο κ. Τόμσεν γνωρίζει πολύ καλά και από πρώτο χέρι τις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας και κατανοεί την παγίδα του χρέους.
Κυρίως, όμως, όταν γνωρίζει την ποιότητα και αξιοπιστία της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων με τους οποίους ήλθε σε επαφή τα χρόνια των μνημονίων.
Ο άνθρωπος που επέλεξε ο Στρος Καν για το ελληνικό πρόγραμμα επειδή τον εμπιστευόταν και επειδή ήθελε να δείξει ότι το ΔΝΤ έχει εξευρωπαϊστεί, δεν έχει κανένα λόγο πλέον να ρισκάρει.