Ο ESM και ο EFSF έχουν δώσει δάνεια στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Κύπρο. Στις χώρες δηλαδή που ήταν ή είναι σε πρόγραμμα προσαρμογής.
Αυτά τα δάνεια προέρχονται από την αγορά. Ο ESM και ο EFSF εκδίδουν ομόλογα και τα λεφτά συγκεντρώνονται σε μια δεξαμενή (pool) από την οποία διοχετεύονται στις χώρες.
Το επιτόκιο δανεισμού κάθε χώρας προσδιορίζεται από αυτή τη «δεξαμενή» και δεν είναι αναγκαστικά ίδιο με το επιτόκιο της έκδοσης του ομολόγου από το οποίο προέρχεται η χρηματοδότηση.
Αν λοιπόν δανεισθεί ο ESM στην αγορά, εκδίδοντας ομόλογο 30 ή 40 χρόνων με σταθερό επιτόκιο, το προϊόν θα έπρεπε να πάει στην κοινή «δεξαμενή» και όχι στην Ελλάδα, που καίγεται γι' αυτό.
Όμως, οι άλλες χώρες που ήταν σε πρόγραμμα έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους, το προϊόν των μακροχρόνων εκδόσεων του ESM να διοχετεύεται στη χώρα μας.
Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ένα είδος αλληλεγγύης από την Ιρλανδία, την Κύπρο και την Πορτογαλία -που πολλοί θεωρούν υποψήφια για νέο μνημόνιο- προς την Ελλάδα.