Τα μπλόκα των αγροτών και η συζήτηση που γίνεται για το φορολογικό και το συνταξιοδοτικό καθεστώς τους φέρνει στην επιφάνεια νέα θέματα, που συνήθως τα προσπερνάμε ως καλώς εννοούμενα.
Τώρα πλέον όλοι έχουμε μάθει ότι οι κοινοτικές επιδοτήσεις έως 12.000 ευρώ δεν φορολογούνται. Για την ακρίβεια, δεν είναι φορολογητέα ύλη. Για τις αποζημιώσεις λόγω καιρικών συνθηκών, π.χ. παγετός, χαλάζι, δεν γίνεται λόγος. Η αποζημίωση θεωρείται αυτονόητη.
Ετσι θα έπρεπε να είναι, αλλά για την παραγωγή που έχει πληγεί. Ομως, αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε, ισχυρίζονται οι γνωρίζοντες. "Μπορεί το 30%-50% των δένδρων να έχει επηρεαστεί από μια χαλαζόπτωση, όμως σπανίως το ποσοστό πέφτει κάτω από το 70%-80%," αναφέρει ένας από αυτούς.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι υπάλληλοι του υπουργείου στον νομό δεν έχουν κανένα λόγο να δημιουργήσουν προβλήματα στις σχέσεις τους με τους αγρότες με τους οποίους συχνά γνωρίζονται.
Τι σημαίνουν όλα αυτά αν είναι αλήθεια; Δίνεται αποζημίωση για ένα μέρος της παραγωγής που δεν έχει πληγεί στην πραγματικότητα. Η συγκεκριμένη παραγωγή πουλιέται μέσα από διάφορα κανάλια και ο συγκεκριμένος παραγωγός εισπράττει παραπάνω λεφτά.
Φυσικά, υπάρχει ένα ζήτημα με την καθυστέρηση των αποζημιώσεων από το κράτος, στο οποίοι οι αγρότες έχουν δίκιο. Είναι κάτι που συμβαίνει επίσης με φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες, εταιρείες και άλλους κατά κόρον.
Για να επανέλθουμε.
Αν τα παραπάνω σχετικά με τις αποζημιώσεις ισχύουν, σημαίνει ότι απαιτούνται δραστικές αλλαγές στο σύστημα ελέγχου, γιατί κάποιοι πληρώνουν και κάποιοι εισπράττουν ενώ δεν θα έπρεπε.