Είχα την τύχη να συνεργαστώ με τον Σεραφείμ Φυντανίδη, ένα σπουδαίο άνθρωπο και δημοσιογράφο, που έφυγε από κοντά μας ανήμερα τα Χριστούγεννα.Αλλοι ίσως είναι πιο ειδικοί από εμένα να μιλήσουν για τον κ. Φυντανίδη επειδή συνεργάστηκαν μαζί του επί δεκαετίες και τον γνώριζαν πολύ καλύτερα.
Εγώ απλώς θα ήθελα να αναφερθώ σ' ένα περιστατικό που το πληροφορήθηκα κατά σύμπτωση αλλά ποτέ δεν του το είπα.
Κάπου το 2006 είχε έλθει στην Αθήνα, ένας πολύ γνωστός δημοσιογράφος της γαλλικής εφημερίδας Le Monde (ξεχνώ το όνομά του).
Ο τελευταίος συνοδευόμενος από κάποιον άνθρωπο της γαλλικής πρεσβείας επισκέφθηκε όλες τις μεγάλες ελληνικές εφημερίδες και πιθανόν άλλα ΜΜΕ και συνομίλησε με τους διευθυντές τους.
Ετυχε λοιπόν να πληροφορηθώ τις εντυπώσεις του ξένου δημοσιογράφου από τρίτο άτομο. Ποιες ήταν;
Από όλα τα ΜΜΕ και τους διευθυντές που είχε συναντήσει, μόνο ένας του είχε κάνει εντύπωση.
Ο Φυντανίδης με τον οποίο συνομίλησαν επι ώρες.
Θα ήθελαν λοιπόν να πώ ένα απλό «καλό ταξίδι κ. διευθυντά».
Έτσι όπως πάντοτε τον αποκαλούσα.