Ίσως θα έπρεπε να το ξανασκεφθούν οι αντιμνημονιακοί βουλευτές. Αναφερόμαστε στην ψήφιση των προαπαιτούμενων που απομένουν για να λάβει η χώρα τα εναπομείναντα δισ. ευρώ από την Ε.Ε. και κάμποσα ακόμη από το ΔΝΤ, να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για το χρέος και να μπουν στο τραπέζι κάποια αιτήματα από την Ελλάδα.
Είναι μια άποψη που φαίνεται εξωπραγματική εκ πρώτης όψεως, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι.
Κι αυτό γιατί όσο γρηγορότερα ψηφισθούν τα προαπαιτούμενα, τόσο γρηγορότερα θα αποχωρήσει η τρόικα, όπως την ξέρουμε, κάτι που επιθυμούν διακαώς οι αντιμνημονιακοί, και θα αναλάβει δράση το πολιτικό σύστημα.
Το τελευταίο έχει ήδη δείξει δείγματα γραφής.
Ακόμη και υπουργοί που συμμετέχουν στη σημερινή κυβέρνηση δεν επιθυμούν να υλοποιηθούν τα συμφωνηθέντα με τους δανειστές. Αυτό ισχύει περισσότερο για τους βουλευτές ένθεν κακείθεν του κοινοβουλίου αφού η ψήφιση των μέτρων τους φέρνει σε αντιπαράθεση με ψηφοφόρους στις περιφέρειές τους.
Άλλωστε, έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι δεν αρκεί η ψήφιση κάποιων νομοσχεδίων για να γίνουν πράξη τα όποια μέτρα. Χρειάζονται επίσης εφαρμοστικοί νόμοι και ούτε καν αυτοί αρκούν για να υλοποιηθούν αφού μπορεί να ακυρωθούν στην πράξη.
Ή να ψηφιστούν άλλοι νόμοι που θα τους ανατρέπουν εν μέρει χωρίς να προκαλούν τις έντονες αντιδράσεις των δανειστών.
Για όλα αυτά ίσως οι αντιμνημονιακοί θα έπρεπε να το ξανασκεφθούν.