Το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής προβλέπει την επαναφορά της ελληνικής οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια με ρυθμό της τάξης του 3% και άνω.
Όπως είναι φυσικό, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αμφισβητούν την ικανότητα της οικονομίας να πετύχει τέτοια μεγέθη.
Ένα από τα επιχειρήματα που προβάλλουν για να υποστηρίξουν την άποψή τους στηρίζεται στις εκτιμήσεις τους για χαμηλούς ρυθμούς πιστωτικής επέκτασης την ίδια περίοδο.
Σύμφωνα με τους ίδιους, οι τράπεζες θα δώσουν έμφαση στην απομόχλευση και στην εξυγίανση των δανειακών χαρτοφυλακίων τους τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα τα περιθώρια χρηματοδότησης της οικονομίας να είναι πιο περιορισμένα.
Μια νέα μελέτη των Emanuele Baldacci, στελέχους της Istat, και των Sanjeev Gupta και Carlos Mulas-Granados του ΔΝΤ, έρχεται να ρίξει φως σ' αυτό το θέμα, διερευνώντας ένα ευρύτερο.
Σε τι βαθμό η δημοσιονομική προσαρμογή επηρεάζει τον ρυθμό ανάπτυξης μιας χώρας μεσοπρόθεσμα αφού η βραχυπρόθεσμη επίπτωση είναι υφεσιακή.
Οι συντάκτες της μελέτης συνέκριναν την εμπειρία διαφόρων χωρών που εφάρμοσαν πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής την περίοδο 1980-2012.
Εξετάζοντας τα δεδομένα από 79 τέτοια επεισόδια διαπίστωσαν ότι οι πολιτικές μείωσης των κρατικών ελλειμμάτων την δεκαετία του 1990 οδήγησαν σε επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα.
Αντίθετα, δεν παρατηρήθηκε το ίδιο σε άλλες περιόδους.
Διερευνώντας τα αίτια, οι τρεις οικονομολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο βασικός λόγος δεν ήταν το μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής, δηλαδή αν η μείωση βασίσθηκε σε περικοπή δαπανών ή σε αύξηση των φόρων, αλλά οι επικρατούσες χρηματοοικονομικές συνθήκες.
Σε χώρες όπου η χρηματοοικονομική διαμεσολάβηση δεν λειτουργεί σωστά, οι οικονομίες δεν μπορούν να αναπτυχθούν με υψηλούς ρυθμούς μεσοπρόθεσμα μετά την εφαρμογή αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής.
Το αντίθετο παρατηρήθηκε σε κράτη όπου η οικονομία αιματοδοτείτο κανονικά από το τραπεζικό σύστημα όπως τη δεκαετία του 1990.
Η μελέτη έδειξε ότι η ομαλή χρηματοδότηση της οικονομίας από το τραπεζικό σύστημα είναι αναγκαία για να επανέλθει μια χώρα σε ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα μετά από μια περίοδο αυξημένων φόρων και περικοπών.
Το συμπέρασμα ενισχύει την άποψη που θεωρεί απαραίτητη την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το ξεκαθάρισμα του χαρτοφυλακίου τους για την ανάπτυξη της οικονομίας.