Το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή έχει προκαλέσει τριβές μεταξύ της κυβέρνησης και εκείνων, π.χ. εμπορικών συλλόγων, ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ κ.ά,. που αντιτίθενται στο μέτρο.
Οι εμπορικοί σύλλογοι φρόντισαν να μας υπενθυμίσουν τη θέση τους με την αφίσα η οποία παρέπεμπε στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» του 1960, που σκηνοθέτησε ο Ζυλ Ντασέν, με πρωταγωνιστές τη Μελίνα Μερκούρη και τον Γιώργο Φούντα.
Όμως, η πρόσφατη εμπειρία έδειξε ότι το καταναλωτικό κοινό αγκάλιασε την πρωτοβουλία με τη μαζική παρουσία του. Φυσικά, το σωστό είναι να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει άλλες Κυριακές πριν βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα.
Δεν χρειάζεται να περιμένουμε το ίδιο για να πληροφορηθούμε τι γίνεται σε άλλες χώρες, και συγκεκριμένα στη Σουηδία.
Ένα παλαιότερο δοκίμιο του ΚΕΠΕ με τίτλο «Το διανεμητικό εμπόριο στην Ελλάδα» που συνέγραψαν οι κ. Α. Κώτσης, Π. Βλάμης, Τ. Ευθυμιάδης, Κ. Κανελλόπουλος και Γ. Παναγόπουλος, είναι διαφωτιστικό.
Η διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων στη Σουηδία πραγματοποιήθηκε το 1971 και επομένως έχουν περάσει πολλά χρόνια που επιτρέπουν την εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων.
Σύμφωνα λοιπόν με το δοκίμιο, η μέση λειτουργία των καταστημάτων που παρέχουν καθημερινά καταναλωτικά αγαθά αυξήθηκε 10 ώρες και πάνω σε εβδομαδιαία βάση από 53 περίπου στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το 80% και πλέον των πολυκαταστημάτων και των υπεραγορών είναι ανοικτά τις Κυριακές, αλλά το ποσοστό πέφτει κοντά στο 50% για άλλα, μικρότερα μαγαζιά, π.χ. επίπλων.
Η απελευθέρωση οδήγησε σε αύξηση του κύκλου εργασιών της τάξης του 5% για όλο τον κλάδο, οι τιμές μειώθηκαν 0,6% κατά μέσο όρο και τα κέρδη των επιχειρήσεων 3,6%, διαβάζουμε.
Όμως, η απελευθέρωση είχε επίσης ένα ακόμα αποτέλεσμα: το μερίδιο αγοράς των μεγάλων καταστημάτων αυξήθηκε στο 70% από 30% στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Η Σουηδία δεν είναι ασφαλώς Ελλάδα. Όμως, τα αποτελέσματα του διευρυμένου ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα.
Στο δοκίμιο γίνεται επίσης αναφορά σε μικρότερη κλίμακα στην εμπειρία άλλων χωρών, όπως το Βέλγιο, η Βρετανία, η Νορβηγία και η Πορτογαλία.
Οι συγκεκριμένες χώρες ακολουθούν πολιτικές με τις οποίες προσπαθούν να αξιοποιήσουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των μικρών καταστημάτων, π.χ. ευελιξία στο ωράριο, και των μεγάλων, π.χ. λειτουργία την Κυριακή με σκοπό τη συνύπαρξη στο πλαίσιο του υγιούς ανταγωνισμού, όπως αναφέρει η εργασία της παλαιότερης ερευνητικής ομάδας του ΚΕΠΕ.