Πολλές φορές έχουμε ακούσει υψηλόβαθμα στελέχη φορέων της Γενικής Κυβέρνησης να παραπονούνται πως δεν έλαβαν αρκετά λεφτά απο την κεντρική διοίκηση.

¨Ομως, τα νούμερα είναι αμείλικτα και δείχνουν άλλα πράγματα.

Απο το τέλος του 2019 μέχρι το τέλος του 2022, δηλ. σε τρία χρόνια μέσα, τα διαθέσιμα των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης αυξήθηκαν πάνω απο 20 δισ. ευρώ! Αν πάμε πιο πίσω χρονικά, τα νούμερα ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο.

Τι μας λένε τα νούμερα;

Συνολικά, οι φορείς εμφανίζουν πλεονάσματα με τις κρατικές επιχορηγήσεις που λαμβάνουν ετησίως.

O βιομηχανικός δείκτης PMI δείχνει την κατεύθυνση των οικονομικών τάσεων στη βιομηχανία και εκδίδεται σε μηνιαία βάση. Έχει λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε πώς τα πήγε η χώρα μας με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία.

Ο ελληνικός βιομηχανικός PMI ανέβηκε σε 49,2 τον Ιανουάριο από 47,2 τον προηγούμενο μήνα, που σηματοδοτεί αύξηση της τάξης του 4,2%. Όμως, παρέμεινε κάτω από το όριο του 50, που διαχωρίζει την επέκταση από τη συρρίκνωση.

Κοιτάζοντας τα σχετικά στοιχεία της Deutsche Bank, διαπιστώνουμε ότι οι περισσότερες χώρες κατέγραψαν άνοδο σε μηνιαία βάση. Μεγάλες μειώσεις μεταξύ 4% και 6% καταγράφηκαν σε λίγες χώρες, με την Ελβετία, την Ουγγαρία και την Κολομβία να ηγούνται κατά σειρά και την Ινδία, το Μεξικό και τη Μαλαισία να ακολουθούν. 

Ο S&P θεωρείτο κάποτε ο πιο αυστηρός οίκος αξιολόγησης. Σε κάποια στιγμή μάλιστα τόλμησε να υποβαθμίσει το αξιόχρεο των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα ένα από τα κορυφαία στελέχη του να χάσει τη θέση του μετά από λίγες μέρες.

Σήμερα, ο οίκος Moody’s φαίνεται πως έχει ζηλέψει την παλιά δόξα του S&P καθώς εμφανίζεται πολύ πιο αυστηρός στις αξιολογήσεις του.

Η Ελλάδα το έχει βιώσει καθώς η Moody’s αξιολογεί το αξιόχρεό της πολύ χαμηλότερα σε σχέση με τους υπόλοιπους μεγάλους οίκους, δηλ. S&P και Fitch. Φυσικά, στην περίπτωση της Ελλάδας ίσως συντρέχουν κι άλλοι λόγοι, που παραπέμπουν στην περίοδο 2009-2010.

Ως γνωστόν, η Ελληνική Δημοκρατία δανείσθηκε 3,5 δισ. ευρώ για πάνω απο 10 χρόνια πριν απο λίγο καιρό- το ομόλογο λήγει τον Ιούνιο του 2033- με την απόδοση να διαμορφώνεται σε 4,13%.

¨Ομως, η τελική απόδοση διαμορφώνεται τελικά αρκετά πιο χαμηλά σε επίπεδα που παραπέμπουν σε δάνειο του γερμανικού δημοσίου, δηλ. κοντά στο 2,4%. Την ίδια περίοδο, η απόδοση του 10ετούς γερμανικού ομολόγου διαμορφωνόταν σε 2,3% περίπου.

Ποιός είναι ο λόγος;

Τα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα (swaps) απο τα οποία η χώρα έβγαλε καθαρό κέρδος γύρω στα 600 εκ. ευρώ σύμφωνα με άτομα της αγοράς που έχουν γνώση του θέματος. Δηλ. Θα πληρώσει 600 εκ. ευρώ λιγότερα τα επόμενα 10 χρόνια σε σχέση με αυτά που θα πλήρωνε μεχρι την λήξη του 10ετούς ομολόγου.

Γιατί να επενδύσει μια ιαπωνική εταιρεία στην Ελλάδα, όταν θα έπρεπε να πληρώνει φόρους τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιαπωνία, πριν κάνει οτιδήποτε άλλο; Αυτό το απλό ερώτημα θέτουν άτομα που έχουν γνώση του θέματος. Οι ίδιοι προσθέτουν ότι οι λίγες ιαπωνικές εταιρείες που το τόλμησαν στο παρελθόν, έπρεπε να πάνε μέσω τρίτων χωρών που είχαν συμφωνίες αποφυγής διπλής φορολογίας με την Ιαπωνία.

Φυσικά, δεν είναι το μοναδικό εμπόδιο που συναντούν στην υλοποίηση ιαπωνικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Η ιστορία του Ιάπωνα φιλέλληνα ο οποίος προσπάθησε να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον της εταιρείας του για επενδύσεις ΑΠΕ στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1990 και την πρώτη δεκαετία του 2000, δηλ. μια 10ετία και πάνω, είναι γνωστή, αλλά κατέληξε σε αποτυχία παρά την εμπλοκή δύο πρωθυπουργικών γραφείων.