Αν η Ελλάδα ήταν σε επαφή και εκμεταλλευόταν (με την καλή έννοια) την εμπειρία, τις γνώσεις, τις διασυνδέσεις και τα χρήματα ανθρώπων στο εξωτερικό που έχουν ελληνική καταγωγή, η μοίρα της χώρας θα ήταν πιθανόν καλύτερη.

Δυστυχώς, τίποτα από όλα αυτά δεν γίνεται.

Κι όμως υπάρχουν πολλοί έλληνες ή ελληνικής καταγωγής άτομα σε κάθε κλάδο σε όλο τον κόσμο που θα μπορούσαν και θα ήθελαν να βοηθήσουν αν η χώρα παρουσίαζε συγκεκριμένα πρότζεκτς.

Είναι ίσως λίγο δύσκολο για ανθρώπους που είναι επικεντρωμένοι στον ελληνικό μικρόκοσμο να κατανοήσουν όλα αυτά και να καταστρώσουν κάποιο σχέδιο δράσης.

Στις συζητήσεις που γίνονται στις τάξεις των πιστωτών για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, δεν απουσιάζουν οι τράπεζες. Είναι φυσιολογικό, από τη στιγμή που βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα βουνό από προβληματικά δάνεια και έχουν μπροστά τους τον σκόπελο των stress tests.

Ένα από τα θέματα που τέθηκε κατά τη διάρκεια των συζητήσεων ήταν μήπως θα έπρεπε να ληφθεί πρόνοια, ώστε κάποια από τα αδιάθετα κεφάλαια του 3ου οικονομικού προγράμματος να μπουν στην άκρη για τις τράπεζες. Οι διαβουλεύσεις που έγιναν μεταξύ των πιστωτών -ESM, EKT, Κομισιόν- κατέληξαν, λένε οι πληροφορίες, στο συμπέρασμα ότι οι συστημικές τράπεζες δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα με τα stress tests.

Στους περισσότερους, αν όχι σχεδόν όλους, έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι τα δάνεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM) έχουν διάρκεια κάπου 32 χρόνια.

Όμως, αυτό δεν είναι όλη η αλήθεια. Η μεσοσταθμική διάρκεια του συνόλου των δανείων από τον ESM είναι γύρω στα 32 χρόνια.  

Η Ελλάδα έχει λάβει περίπου 46 δισ. ευρώ από τον ESM, μετά την εκταμίευση των 5,7 δισ. πρόσφατα και 188 δισ. συνολικά σε δάνεια από τον ESM και τον ΕFSF (2o μνημόνιο).

Το τελευταίο αφήνει περιθώρια για διορθωτικές κινήσεις, αφού η μέση διάρκεια των δανείων που έχουν εκταμιευθεί από το 2015 μειώνεται όσο περνάει ο χρόνος. Για να «διορθώσει» τη μεσοσταθμική διάρκεια προς την κατεύθυνση των 32 χρόνων περίπου, το δάνειο των 5,7 δισ. ευρώ που εκταμιεύθηκε πρόσφατα λήγει σε 38 χρόνια.
 

Στην Ελλάδα καλλιεργούνται διάφορα αγροτικά προϊόντα, αλλά λίγα είναι εκείνα που βγάζουν ικανοποιητικά λεφτά στους παραγωγούς. Οπως λοιπόν μαθαίνουμε, ένα από τα  πλέον επικερδή προϊόντα είναι το φιστίκι Αιγίνης.

Φυσικά, το έδαφος έχει σημασία, όπως σε όλα σχεδόν τα αγροτικά προϊόντα, και γι’ αυτό μια γεωγραφική ζώνη από τη Θήβα και κάτω ενδείκνυται. Μάλιστα, ένα δέντρο βγάζει πολύ προϊόν.

Με την τιμή να διαμορφώνεται μεταξύ 15 και 18 ευρώ το κιλό στη λιανική, το δέντρο να χρειάζεται λίγο λίπασμα και το κόστος συλλογής να είναι χαμηλό, η καλλιέργεια του φιστικιού Αιγίνης βγάζει καλά λεφτά.

Πριν από χρόνια, ένα στέλεχος επενδυτικής τράπεζας μας έλεγε πως αν ο Μπιλ Γκέιτς ήθελε να συμμετάσχει στην ιδιωτικοποίηση ελληνικής εταιρείας, δεν θα μπορούσε γιατί δεν είχε πτυχίο πανεπιστημίου, όπως απαιτείτο για τα μέλη του Δ.Σ. της διεκδικήτριας στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Τα χρόνια έχουν περάσει, αλλά οι απαιτήσεις για την παροχή ενός κάρου δικαιολογητικών από τους υποψήφιους ξένους επενδυτές στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων δεν έχουν διαφοροποιηθεί. Το αντίθετο. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί και μαζί η γραφειοκρατία.