Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων αναζητά κονδύλια για να κάνει επενδύσεις και να ενισχύσει τον κύκλο εργασιών και την κερδοφορία. Μια τέτοια πηγή χρημάτων είναι τα κοινοτικά κονδύλια που χρηματοδοτούν δράσεις του ΕΣΠΑ.

Θα περίμενε λοιπόν κανείς να μην υπάρχουν ελληνικές εταιρείες που δεν θέλουν να μπουν στη διαδικασία. Κι όμως υπάρχουν. Οι λόγοι που επικαλούνται στελέχη τους είναι ότι δεν ξέρουν πότε θα πάρουν τα χρήματα του ΕΣΠΑ λόγω μεγάλων καθυστερήσεων και αν θα τα πάρουν στο τέλος. Κοινώς, δεν υπάρχει ξεκάθαρο πρόγραμμα καταβολής των δαπανών.

Η  χρηματοοικονομική κρίση διεθνώς και η κρίση χρέους στην περιφέρεια της ευρωζώνης αναβίωσε τα σενάρια για διάσπαση πριν από λίγα χρόνια. Αποκορύφωμα ήταν η πρόταση του πρώην Γερμανού υπουργού Οικονομικών κ. Σόιμπλε στον Ελληνα ομόλογό του κ. Βενιζέλο, σε άτυπο Eurogroup στην Πολωνία το φθινόπωρο του 2011.

Ακολούθησαν κι άλλα επεισόδια, με την Ελλάδα και την Ιταλία στο επίκεντρο. Τώρα, η Ελλάδα εμφανίζεται έτοιμη να βγει από το τρίτο πρόγραμμα με τις ευλογίες των εταίρων της. Όμως, η νέα κυβέρνηση στην Ιταλία και οι απαιτήσεις της έχουν αναζωπυρώσει τις σχετικές αναφορές στον διεθνή Τύπο, αν και σε χαμηλότερη συχνότητα και ένταση σε σχέση με το παρελθόν.

Το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ κρατά χαμηλά τις αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων παρά τις ανησυχίες που προκαλεί ο σχηματισμός κυβέρνησης από τη Λέγκα του Βορρά και το Κίνημα των 5 Αστέρων.

H απόδοση του 10ετούς ιταλικού ομολόγου ανήλθε στο 2,12%, αλλά το μέσο κόστος δανεισμού της γείτονος από την αρχή της χρονιάς δεν ξεπερνά το 0,70% λόγω QE.

Κάποιος θα μπορούσε να εκτιμήσει περισσότερο αυτό το γεγονός, αν λάβει υπόψη του ότι η αξία των νέων ομολόγων που εκδίδει φέτος η Ιταλία αναμένεται να ξεπεράσει την αξία εκείνων που λήγουν κατά 200 δισ. ευρώ και άνω.

Yπάρχουν διάφοροι τρόποι για να μετρήσει κάποιος τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα (NPEs) των ελληνικών τραπεζών και να τα συγκρίνει με εκείνα άλλων τραπεζικών συστημάτων.

Ενας από αυτούς είναι ο λόγος των NPEs προς το ΑΕΠ και το σύνολο των δανείων. Αν λοιπόν δεχθούμε τα νούμερα της Goldman Sachs καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα ελληνικά NPEs ως προς το ΑΕΠ είναι τα δεύτερα υψηλότερα με 60% περίπου ανάμεσα σε 25 ευρωπαϊκές χώρες. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Κύπρος με 98% περίπου.

Οι υπόλοιπες χώρες που ακολουθούν έχουν πολύ χαμηλότερους λόγους με την Πορτογαλία στην τρίτη θέση με 17% , την Ιταλία στην τέταρτη με 12%, την Ισπανία στην πέμπτη με 11% και την Ιρλανδία στην έκτη με 9%.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η Εσθονία, η Λετονία και η Ρουμανία εμφανίζονται να μην έχουν καθόλου NPEs ενώ η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Πολωνία, του Λουξεμβούργο και το Βέλγιο βρίσκονται στο 1% του ΑΕΠ και η Γερμανία με την Σουηδία στο 2%.

Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν επίσης την πρωτοκαθεδρία στο λόγο των NPEs προς το σύνολο των δανείων με 47% και 43% αντίστοιχα. Ακολουθούν η Πορτογαλία και η Βουλγαρία με 19%.

Η τουρκική λίρα καταγράφει το ένα χαμηλό μετά το άλλο έναντι του δολαρίου και του ευρώ, αλλά ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, που έφερε τις προεδρικές εκλογές κάπου 18 μήνες νωρίτερα, στις 24 Ιουνίου, δεν μοιάζει να πτοείται.

«Αν ο λαός μού πει, συνέχισε σε αυτό το μονοπάτι στις εκλογές, λέω ότι θα βγω νικητής στη μάχη εναντίον της κατάρας των επιτοκίων. Γιατί το πιστεύω μου είναι πως τα επιτόκια είναι η μητέρα και ο πατέρας όλων των κακών,» δήλωσε ο Ερντογάν την Παρασκευή.

Χθες, ο ίδιος έκανε νέες δηλώσεις για το θέμα, λέγοντας ότι έχει κάνει έκκληση για χαμηλότερα επιτόκια στο παρελθόν και θα το ξανακάνει τώρα. «Ειδικότερα μετά τις εκλογές της 24ης Ιουνίου, το επίπεδο των επιτοκίων θα εξελιχθεί διαφορετικά,» τόνισε, υπαινισσόμενος ότι θα αναγκάσει την κεντρική τράπεζα της Τουρκίας να μειώσει τα παρεμβατικά της επιτόκια.