To μέγεθος της εγχώριας αγοράς αλυσίδων καταστημάτων ετοίμων ενδυμάτων (με τουλάχιστον 3 καταστήματα τα οποία λειτουργούν ”κάτω” από το ίδιο εμπορικό σήμα), παρουσίασε μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 6,4% την περίοδο 2000-2004, σύμφωνα με την 5η έκδοση της σχετικής μελέτης της ICAP.

Συγκεκριμένα ο ρυθμός αύξησης ακολούθησε φθίνουσα πορεία το διάστημα 2000-2003, ενώ ανέκαμψε το 2004, οπότε και διαμορφώθηκε σε 7% περίπου έναντι του 2003.

Όσον αφορά τα μεμονωμένα καταστήματα ετοίμων ενδυμάτων, αυτά βρίσκονται πλέον σε μειονεκτική θέση όχι μόνο εξαιτίας της επέκτασης των αλυσίδων, αλλά και λόγω της ραγδαίας διείσδυσης των κινέζικων σημείων πώλησης.

Οι ιδιαίτερα χαμηλές τιμές αποτελούν το συγκριτικό πλεονέκτημα των κινέζικων επιχειρήσεων, στοιχείο το οποίο ενισχύεται από την έλλειψη ρευστότητας την οποία αντιμετωπίζουν αρκετά νοικοκυριά στη χώρα μας.

Οι αλυσίδες ετοίμων ενδυμάτων διαθέτουν συχνά και συμπληρωματικά προς την ένδυση είδη, όπως αξεσουάρ, υποδήματα, εσώρουχα κλπ.

Τα εξωτερικά ενδύματα κατέλαβαν ποσοστό της τάξης του 93% των ετήσιων συνολικών πωλήσεων των αλυσίδων κατά την εξεταζόμενη πενταετία. Το μεγαλύτερο ποσοστό επί των συνολικών πωλήσεων ενδυμάτων των αλυσίδων για το 2004, καταλαμβάνουν τα γυναικεία ενδύματα (49%) και ακολουθούν τα ανδρικά (36%) και τα παιδικά (15%) ενδύματα.

Εξάλλου, οι περισσότερες αλυσίδες καταστημάτων ετοίμων ενδυμάτων στηρίζονται στην υψηλή ”αναγνωρισιμότητα” των εμπορικών σημάτων τα οποία διαθέτουν.

Η αναγνωρισιμότητα αυτή αποτελεί συνάρτηση της κατάλληλης διαφημιστικής προβολής σε συνδυασμό με την παρουσία τους σε περισσότερα του ενός εμπορικά σημεία.

Παράγοντες του εξεταζόμενου κλάδου εκτιμούν ότι με βάση τις ισχύουσες συνθήκες και τάσεις, το μέγεθος αγοράς των αλυσίδων ετοίμων ενδυμάτων θα παρουσιάσει άνοδο κατά 6%-8% το 2005 έναντι του 2004, παρόμοια δε ποσοστά αύξησης εκτιμάται ότι θα ισχύουν και για την περίοδο 2006/05.

Σημαντικό ρόλο σε αυτήν την εξέλιξη θα έχει και η περαιτέρω εξάπλωση του δικτύου καταστημάτων των αλυσίδων, όχι μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και σε διάφορες επαρχιακές πόλεις.

Ταυτόχρονα εκτιμάται ότι θα υπάρξει αύξηση του βαθμού συγκέντρωσης των μεριδίων αγοράς των μεγάλων αλυσίδων καταστημάτων, στοιχείο το οποίο θα συνδυαστεί με την περαιτέρω συρρίκνωση του μεριδίου μεμονωμένων καταστημάτων.

Εξάλλου, οι αλυσίδες καταστημάτων ετοίμων ενδυμάτων άρχισαν να αναπτύσσονται στην ελληνική αγορά ουσιαστικά στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ακολουθώντας αντίστοιχες τάσεις οι οποίες ίσχυαν στο εξωτερικό.

Πολλές από τις εισαγωγικές και παραγωγικές εταιρίες οι οποίες μέχρι τότε δραστηριοποιούνταν κατά κύριο λόγο στη χονδρική πώληση ενδυμάτων ανέπτυξαν δικά τους δίκτυα λιανικής, ελέγχοντας με αυτόν τον τρόπο αποτελεσματικότερα τη διάθεση των προϊόντων τους στην αγορά.

Η ίδρυση ολοένα και περισσότερων αλυσίδων και η σταδιακή επέκταση των δικτύων τους σχεδόν σε όλη τη χώρα, οδήγησε στη δημιουργία ενός ουσιαστικά ξεχωριστού εμπορικού κλάδου με συνεχώς αυξανόμενες πωλήσεις.

Η διευρυμένη γεωγραφική παρουσία των αλυσίδων, η εκτεταμένη διαφημιστική προβολή η οποία δημιουργεί ”επώνυμη” ζήτηση για τα εμπορικά σήματα και τα καταστήματά τους, η δυνατότητα παροχής πιστωτικών διευκολύνσεων και εκπτώσεων, αποτελούν σημαντικά πλεονεκτήματα των αλυσίδων έναντι των μεμονωμένων σημείων πώλησης.

Η ανάπτυξη των αλυσίδων έχει δημιουργήσει έντονο ανταγωνισμό μεταξύ τους, ιδιαίτερα στις ”εμπορικές” περιοχές, στις οποίες υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση σημείων πώλησης. Το υψηλό κόστος για τη δημιουργία και την ανάπτυξη μιας αλυσίδας, είχε ως αποτέλεσμα την ανάδειξη του θεσμού της δικαιόχρησης (franchising) ως τον κυριότερο τρόπο επέκτασης πολλών επιχειρήσεων.

Τα πλεονεκτήματα της δικαιόχρησης, όπως η δυνατότητα ταχείας ανάπτυξης δικτύων, οι μαζικές αγορές και η επίτευξη ευνοϊκών όρων προμηθειών, οδήγησαν στην ευρεία αποδοχή του από τις αλυσίδες του εξεταζόμενου κλάδου.

Παράλληλα, οι αλυσίδες αναπτύσσονται και μέσω σημείων πώλησης εντός πολυκαταστημάτων (shop-in-shop), τα οποία είτε αποτελούν εταιρικά καταστήματα της αλυσίδας, είτε ανήκουν στο πολυκατάστημα εντός του οποίου λειτουργούν.