Ευρωπαϊκές τάσεις στις ιδιωτικοποιήσεις διαπιστώνει σε έκθεσή της η Kantor Capital, σύμφωνα με την οποία η ευρωπαϊκή αγορά των ”25” συμμετέχει με σημαντικό ποσοστό στην παγκόσμια αγορά ιδιωτικοποιήσεων.

Συγκεκριμένα, συνολικά από το 1997 έως και το 2003 πραγματοποιήθηκαν στην ευρωπαϊκή αγορά περίπου 1.650 ιδιωτικοποιήσεις, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 43% επί του συνόλου, με συνολική αξία περί τα 600 δισ. δολάρια, ήτοι 49,6% της παγκόσμιας αξίας.

Οι τομείς με τη μεγαλύτερη δραστηριότητα στις ιδιωτικοποιήσεις είναι οι τηλεπικοινωνίες, οι εταιρίες κοινής ωφέλειας, η βιομηχανία και ο χρηματοοικονομικός τομέας.

Όσον αφορά την Ελλάδα, έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 50 ιδιωτικοποιήσεις, οι περισσότερες από τις οποίες (ποσοστό 53%) είναι μετοχοποιήσεις.

Ειδικότερα, το 26% των συνολικών ιδιωτικοποιήσεων αφορά σε εταιρίες του χρηματοοικονομικού τομέα, το 21% βιομηχανικές εταιρίες, το 12% εταιρίες τηλεπικοινωνιών, το 11% εταιρίες κοινής ωφέλειας και το 9% εταιρίες πετρελαίου (ΕΛΠΕ).

Οι μεγαλύτερες συναλλαγές περιλαμβάνουν τις μετοχοποιήσεις του ΟΤΕ, της Εθνικής Τράπεζας, της ΔΕΗ, των Ελληνικών Πετρελαίων και του ΟΠΑΠ.

Για το 2005 οι αναμενόμενες μετοχοποιήσεις στην Ελλάδα είναι των Ολυμπιακών Αερογραμμών, των Υπηρεσιών Ολυμπιακής Αεροπορίας, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, του ΟΠΑΠ, του Καζίνου της Πάρνηθας, του ΟΛΠ και η πιθανή ολοκλήρωση της πώλησης ποσοστού της ΔΕΠΑ.

Συμπερασματικά, σύμφωνα με την Kantor, ύστερα από τα χαμηλά επίπεδα που ακολούθησαν το 2000 και με τη βελτίωση στην παγκόσμια οικονομία, η δραστηριότητα στις ιδιωτικοποιήσεις στην Ευρώπη αυξήθηκε σημαντικά το 2004 με ιδιαίτερη έμφαση στις ιδιωτικές πωλήσεις.

Η αυξημένη αυτή δραστηριότητα αναμένεται να συνεχιστεί το 2005 και το 2006 τόσο στα παλαιότερα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και στα 10 καινούργια αλλά και στις χώρες υπό ένταξη (Βαλκάνια).

Ειδικά για το 2005, το μεγαλύτερο πρόγραμμα έχε ανακοινωθεί στον ενεργειακό τομέα της Γαλλίας (EdF, GdF, Areva).

Στα βασικά της σημεία η έκθεση της Kantor αναφέρεται στη σύμπραξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα (Private Public Partnership – PPP ή ΣΔΙΤ), η οποία αποτελεί μία μέθοδο ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που βασίζεται στην παραχώρηση του δικαιώματος εκμετάλλευσης ενός έργου ή μίας υπηρεσίας από το κράτος στον ιδιωτικό τομέα για την χρηματοδότηση, κατασκευή, εκμετάλλευση και λειτουργίας τους με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο.

Η χρήση του εν λόγω μοντέλου ως μέθοδος ιδιωτικοποίησης χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στην Ευρώπη.

Συγκεκριμένα, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη εμπειρία στον εν λόγω τομέα και υπολογίζεται ότι μέχρι το 2004 είχαν υλοποιηθεί συνολικά πάνω από 626 συμφωνίες τέτοιου τύπου, συνολικής αξίας περί τα 58 δισ. ευρώ (40 δισ. δολάρια).

Στην Ελλάδα, μεγάλα έργα υποδομής έχουν στηριχθεί σε αυτό το μοντέλο

(το αεροδρόμιο των Σπάτων και η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου), ενώ η χρήση του έχει εξαπλωθεί και στην ανάπτυξη μεγάλων αυτοκινητοδρόμων.

Το υπουργείο Οικονομίας προωθεί τη δημιουργία κατάλληλου πλαισίου με στόχο τον σαφή προσδιορισμό των κανόνων λειτουργίας του θεσμού, την ενσωμάτωση της σχετικής κοινοτικής νομοθεσίας και την προσαρμογή με το ελληνικό κοινωνικό, οικονομικό και αναπτυξιακό περιβάλλον.