Τον Ιούλιο του 2011 μια ομάδα μεγάλων ξένων επενδυτών έβαλε 1,1 δισ. ευρώ στην αύξηση κεφαλαίου της Bank of Ireland και απέκτησε το 34,9% του μετοχικού της κεφαλαίου.

Επικεφαλής τους ήταν η Fairfax Holdings, του Ινδοκαναδού Prem Watsa, και στο pool συμμετείχαν το επίσης hedge fund WL Ross &Co. του Wibor Ross, o Kennedy Wilson καθώς και τα γνωστά θεσμικά χαρτοφυλάκια Fidelity και Capital.

Η ίδια πάνω-κάτω ομάδα είχε πρόσφατα συνάντηση με τον πρωθυπουργό Α. Σαμαρά με βασικό αντικείμενο την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.

Η «ομάδα της Bank of Ireland» θα ενδιαφερόταν, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, να συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίηση των εγχώριων τραπεζών και ιδιαίτερα της Εθνικής με το management της οποίας συνέφαγε αμέσως μετά τη συνάντηση με τον κ. Σαμαρά.

Όλα αυτά, βέβαια, υπό την προϋπόθεση ότι οι όροι της ανακεφαλαιοποίησης επιτρέπουν στους ιδιώτες επενδυτές να προσδοκούν σε απόδοση. Με τους παρόντες όρους τα περιθώρια απόδοσης για τους επενδυτές μακροπρόθεσμου ορίζοντα είναι από περιορισμένα ως ανύπαρκτα.

Όπως είναι γνωστό, σε αντίθεση με ό,τι έγινε στην Ιρλανδία ή ό,τι γίνεται στην Ισπανία, οι εγχώριες τράπεζες οδεύουν προς ανακεφαλαιοποίηση με αρνητικές καθαρές θέσεις. Οι εγχώριες συστημικές τράπεζες έχουν αρνητική καθαρή θέση, ύψους 10 δισ. ευρώ (χωρίς να υπολογίζεται η θετική καθαρή θέση της Εμπορικής για την Alpha), την οποία προκάλεσε το κούρεμα και η απομείωση των κρατικών ομολόγων.

Αν αντιμετωπιστεί το θέμα της αρνητικής καθαρής θέσης, η Fairfax, η WL Ross, η Fidelity και η Capital θα μπορούσαν να βάλουν και λίγο από ελληνικές τράπεζες στα χαρτοφυλάκιά τους. Το έκαναν με την Bank of Ireland και ετοιμάζονται να το κάνουν -η WL Ross- και με ισπανικές τράπεζες.

Το σκεπτικό τους είναι απλό: Στα δισεκατομμύρια κεφάλαια που διαχειρίζονται, ένα μικρό μέρος μπορεί να μπει στις ελληνικές τράπεζες, αρκεί να υπόσχεται ικανοποιητικές αποδόσεις.

Η «παρέα της Bank of Ireland» θα μπορούσε να μπει ως στρατηγικός επενδυτής στην ΕΤΕ. Αν δεν αλλάξουν όμως οι όροι δεν θα το κάνει, λένε άνθρωποι που παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις.

Κάτι αντίστοιχο, σε μικρότερη κλίμακα, συμβαίνει και στις υπόλοιπες τράπεζες. Μόνο «θερμό χρήμα» ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στις ΑΜΚ, πέραν όσων πληρώνουν για να φύγουν (Credit Agricole, SocGen, BCP).

Χρήμα που περισσότερο θα ποντάρει στο χρηματιστηριακό παιχνίδι και στη γρήγορη απόδοση και λιγότερο ή καθόλου στην άσκηση των warrants και στην απόκτηση των μετοχών του Τ.Χ.Σ.