του Ειδικού Συνεργάτη

Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν οι εκλογές του ΣΜΕΧΑ δεν αποτέλεσαν τόσο σημαντικό γεγονός, όσο χαρακτηρίζονται οι επικείμενες αρχαιρεσίες στο συνδικαλιστικό όργανο των χρηματιστών (*).

Όχι μόνο επειδή ο κλάδος προέρχεται από την τραυματική εμπειρία της υπόθεσης Βοϊλή, αλλά και επειδή το αποτέλεσμα των εκλογών θα σηματοδοτήσει τις ευρύτερες εξελίξεις στον κλάδο. Θα αποδείξουν αν ο κλάδος έχει τη δυνατότητα να αντιδράσει ή αν έχει ήδη αποφασιστεί η άνευ όρων παράδοση...

Η διαμάχη τραπεζικών και ανεξάρτητων χρηματιστηριακών εταιριών βρίσκεται στην τελική της ευθεία. Και ναι μεν οι τράπεζες έχουν μια ενιαία γραμμή αντιμετώπισης του θέματος, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο ακριβώς και από την άλλη πλευρά. Κι αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με το ότι δήθεν οι ιδιώτες επενδυτές δεν αντιλαμβάνονται ποια είναι η πραγματικότητα, αλλά με το ότι ο καθένας εκτιμά διαφορετικά ποια θα πρέπει να είναι η στάση του για να κατορθώσει να επιβιώσει...

Οι δύο πιο ξεκάθαρες ομάδες είναι εκείνες των τραπεζών και των νέων χρηματιστηριακών εταιριών. Διαθέτουν ανάλογες δυνάμεις στη γενική συνέλευση, όχι όμως και ανάλογους στόχους.

Το τρίτο μπλοκ είναι εκείνο των παλαιών χρηματιστών. Αρραγές μέχρι πρόσφατα και βαθιά διχασμένο στη συνέχεια, εξαιτίας της επιλογής του να στηρίξει στις προηγούμενες δύο αναμετρήσεις την υποψηφιότητα του κ. Βοϊλή. Οι επιλογές των παλαιών χρηματιστών θα κρίνουν, όμως, εν πολλοίς τον νικητή της αναμέτρησης.

Μπορεί να μην είναι πλέον οι πρωταγωνιστές στον κλάδο, παραμένουν, όμως, οι ρυθμιστές. Κι όχι μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με τις εκλογές στον ΣΜΕΧΑ, αλλά στις μελλοντικές κινήσεις στον κλάδο.

Οι ψήφοι στον ΣΜΕΧΑ είναι 78. Από αυτούς οι 25 φαίνεται να συντάσσονται με τις απόψεις των νέων και οι 18 να ανήκουν στο γκρουπ των τραπεζών. Είναι σαφές ότι ούτε η μία ούτε η άλλη πλευρά μπορεί να αποκτήσει την προεδρία του ΣΜΕΧΑ από μόνη της.

Σε αυτό βοηθά και το εκλογικό σύστημα, το οποίο στην πράξη δίνει το σύνολο των θέσεων του διοικητικού συμβουλίου στην ομάδα εκείνη που θα παρουσιαστεί περισσότερο συγκροτημένη. Στη χειρότερη των περιπτώσεων χρειάζονται 40 ψήφοι και στην καλύτερη 30- 32, ανάλογα με τον βαθμό οργάνωσης των αντιπάλων.

Ο ”διχασμός”

Κι ενώ οι ομάδες των νέων χρηματιστηριακών εταιριών και των τραπεζών έχουν ξεκάθαρους στόχους και απόψεις, οι υπόλοιποι διχάζονται.

Κάποιοι μεταξύ των παλαιών χρηματιστών εκτιμούν ότι ο πόλεμος τραπεζών και νέων θα φθείρει τις μικρομεσαίες χρηματιστηριακές εταιρίες και έτσι οι ίδιοι θα κερδίσουν αυτοδίκαια τον ζωτικό χώρο που θα αφήσουν πίσω τους όσοι δεν αντέξουν μέχρι το τέλος.

Έχουν μεγάλα αποθέματα κεφαλαίων για να αντέξουν μια παράταση της χρηματιστηριακής κρίσης για τα επόμενα χρόνια και γνωρίζουν ότι μια καλή χρηματιστηριακά χρονιά θα τους ανταμείψει για την υπομονή τους. Ή τουλάχιστον έτσι συνέβαινε στο παρελθόν.

Κάποιοι άλλοι από τους παλαιούς χρηματιστές έχουν συνταχτεί πίσω από τις γραμμές των... συνεργατών και φίλων του κ. Βοϊλή. Προσπαθούν να έρθουν σε συμφωνία για κοινή κάθοδο με τις τράπεζες, υπερασπιζόμενοι την πολιτική της προηγούμενης διοίκησης του ΣΜΕΧΑ.

Η κινητοποίηση αυτή των υπερασπιστών της πολιτικής Βοϊλή έχει προκαλέσει αντιδράσεις μεταξύ των συναδέλφων τους, η οποία, όμως, δεν μεταφράζεται ακόμη σε κάποιας μορφής συνεργασία με την ομάδα των νέων χρηματιστηριακών εταιρειών...

Οι εύθραυστες ισορροπίες

Η μάχη για τον ΣΜΕΧΑ θα είναι σκληρή και το αποτέλεσμα θα είναι αμφίβολο μέχρι την ύστατη ώρα. Είναι σαφές ότι οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και εύθραυστες. Μόνο που στην υπόθεση αυτή δεν εμπλέκονται μόνο οι χρηματιστές, αλλά και οι χρηματιστηριακές αρχές!

Το αποτέλεσμα των εκλογών θα κρίνει και ποιος θα είναι ο νέος εκπρόσωπος του ΣΜΕΧΑ στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Ποιος θα ήθελε, λοιπόν, έναν ”αμφισβητία” στις τάξεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς;

Είναι και αυτή μία από τις πτυχές που θα συζητηθούν έντονα. Όχι απαραίτητα στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, οπωσδήποτε όμως στην περίοδο που θα ακολουθήσει και σε συνάρτηση πάντοτε με το αποτέλεσμα.

Η κρίσιμη στρατηγική

Είναι δυνατόν το εκλογικό αποτέλεσμα στον ΣΜΕΧΑ να κρίνει πόσες εταιρίες θα επιβιώσουν στον χώρο; Ασφαλώς και όχι. Αν η δυναμική της αγοράς είναι να μείνουν 40 εταιρίες, στις επόμενες εκλογές οι εκλέκτορες της νέας διοίκησης του ΣΜΕΧΑ θα είναι 40 και όχι 78.

Ουδείς είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι με τον έναν ή άλλον τρόπο μπορεί να αλλάξει η ροή των γεγονότων, μόνο και μόνο επειδή θα κερδίσει η μία ή η άλλη πλευρά σε μια εκλογική αναμέτρηση ενός συνδικαλιστικού σωματείου.

Για τις νέες χρηματιστηριακές εταιρίες το ερώτημα τίθεται κάπως διαφορετικά: Ποιος θα φέρει το βάρος της αντίδρασης στην προσπάθεια των τραπεζών να μονοπωλήσουν τον χώρο, αν όχι ένα συνδικαλιστικό όργανο; Και μετατοπίζουν το βάρος της συζήτησης στο ποια θα πρέπει να είναι η αγορά και όχι στο ποια είναι σήμερα.

Πιστεύουν, δηλαδή, ότι μπορούν να γίνουν διορθωτικές κινήσεις στο αμέσως επόμενο διάστημα, να ανέβει ο τζίρος και να υπάρξει έτσι περισσότερο οξυγόνο στον χώρο.

Είναι άλλωστε γνωστές οι προεκλογικές δεσμεύσεις της ομάδας Πουλαρίκα - Γκλεζάκου και κατά τις προηγούμενες εκλογές για τη μετάλλαξη του ΣΜΕΧΑ σε έναν φορέα με κύρος ανάλογο με εκείνο του ΣΕΒ.

Ποια πλευρά έχει δίκιο; Είναι πολύ δύσκολο να απαντήσει κανείς τόσο εύκολα σε μια τέτοια ερώτηση. Πόσο μάλλον όταν η κάθε χρηματιστηριακή εταιρία αντιμετωπίζει διαφορετικού είδους προβλήματα και είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί λύση που να καλύπτει όλες τις ανάγκες και όλες τις προτιμήσεις...

Αν η επιλογή της προηγούμενης διοίκησης του ΣΜΕΧΑ να μην ”κατεβάσει” πρόταση για συμμετοχή των χρηματιστών στην ΕΧΑΕ ήταν απόφαση κομβικής σημασίας για τον κλάδο, στο επόμενο διάστημα θα ληφθούν και άλλες που θα κρίνουν επίσης πολλά για το μέλλον των χρηματιστηριακών εταιριών και για τη μορφή που θα έχει η αγορά στο μέλλον...

* Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από το φύλλο 340 της εφημερίδας ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ