Τα προβλήματα που εμποδίζουν την ανάπτυξη του κλάδου της ξυλείας, αλλά και οι προοπτικές ανάπτυξής του, επισημαίνονται σε μελέτη του ΙΟΒΕ.

Ο κλάδος της ξυλείας από το 1993 μέχρι το 2000 παρουσίασε έντονη ”κυκλικότητα” αναφορικά με την παραγωγική του δραστηριότητα. Συνολικά κινήθηκε ανοδικά κατά 0,1% αλλά ως δείγμα της καταγεγραμμένης αυτής συμπεριφοράς αναφέρεται η περίοδος 1996 – 1999 όπου ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής παρουσίαζε κάμψη της τάξεως του 36,5%, ενώ αντίθετα, τη διετία 1999-2000, εμφανίστηκε ανοδικός κατά 63,6%!!

Η αστάθεια αυτή σχετίζεται κυρίως με την πορεία του εμπορικού ισοζυγίου του κλάδου (την περίοδο 1996-1999 οι εξαγωγές συρρικνώθηκαν κατά 37,7%), την ανεπάρκεια της τεχνικοοικονομικής υποδομής (λιμάνια και οδικά δίκτυα) η οποία επιδρά αρνητικά στο τελικό κόστος αλλά και τη γενικότερη μείωση της ζήτησης.

Στην μελέτη τονίζεται η μη ικανοποιητική χρηματοοικονομική κατάσταση του κλάδου- τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα- αφού στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο τομέα, με βάση συγκεκριμένους αριθμοδείκτες, παρατηρείται μειωμένη κερδοφορία, προβλήματα ρευστότητας και μη αποδοτικής χρησιμοποίησης των κεφαλαίων τους. Πιο συγκεκριμένα η πλειονότης των 31 εταιριών που αποτέλεσαν το δείγμα της μελέτης παρουσίασαν την περίοδο 1996-2000 μη ικανοποιητική πορεία στους αριθμοδείκτες Μικτού Περιθωρίου Κέρδους, Αποδοτικότητας Ιδίων Κεφαλαίων και Ενεργητικού καθώς και Μέσης Διάρκειας Παραμονής Απαιτήσεων και Υποχρεώσεων.

Παράλληλα επισημαίνεται η έντονη εισαγωγική διείσδυση που χαρακτηρίζει τον υπό μελέτη κλάδο. Ειδικότερα την περίοδο 1993-2000 οι εισαγωγές, σε όρους ποσότητας, αυξήθηκαν κατά 57,5%, ενώ σε όρους αξίας ο αυξητικός ρυθμός προσεγγίζει το 58%. Αναφορικά με τις προμηθεύτριες χώρες παρατηρείται μια γεωγραφική διασπορά με κυριότερες αγορές, εκτός της ΕΕ, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τη Ρωσία. Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα ηνία ”κρατούν” η Ιταλία, η Γερμανία και οι Σκανδιναβικές χώρες.

Κρίσιμο κομμάτι της μελέτης αφιερώνεται στα προβλήματα που χαρακτηρίζουν το κλάδο. Αναφορικά με τα προβλήματα τονίζεται η ανεπάρκεια και η χαμηλή ποιότητα της εγχώριας πρώτης ύλης, παράμετρος ιδιαιτέρως σημαντική αφού ο κλάδος είναι εντάσεως πρώτων υλών, εξέλιξη που με τη σειρά της συνεπάγεται υψηλή εξάρτηση των εταιριών από εισαγόμενη ξυλεία και επιβάρυνση στο κόστος παραγωγής.

Προβληματική θεωρείται επίσης η έλλειψη τυποποίησης των προϊόντων του κλάδου. Το εν λόγω θέμα απαντάται με μεγαλύτερη ένταση στα προϊόντα οικοδομικής ξυλείας (θύρες, δοκοί, ξύλινα κουφώματα).

Το πεδίου δράσης μεταξύ των αντιπροσώπων, των εισαγωγέων και των πελατών λιανικής και η σχετική έλλειψη του καθορίζεται ως ένα ακόμα μείζον πρόβλημα του κλάδου της ξυλείας, ενώ οι εισαγωγές χαμηλής ποιότητας προϊόντων από τρίτες χώρες εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο των προβλημάτων.

Το καταληκτικό ”κεφάλαιο” της μελέτης αφορά τις προοπτικές του κλάδου της ξυλείας. Όπως αναφέρεται σχετικά οι προοπτικές παρουσιάζονται ευοίωνες εν όψει μάλιστα της ανάληψης από τη χώρα μας των Ολυμπιακών αγώνων του 2004. Πιο συγκεκριμένα προσδοκάται άνοδος της κατασκευαστικής και οικοδομικής δραστηριότητας η οποία μάλιστα θεωρείται πως θα εντατικοποιηθεί τα επόμενα 2 έτη.

Η καθοδική πορεία των επιτοκίων που αφορούν τα στεγαστικά δάνεια, πορεία που όπως διαφαίνεται θα εξακολουθήσει, ευνοούν το κλάδο αφού συντελούν στην αύξηση των κατασκευών.

Τέλος, υπογραμμίζεται η στροφή των καταναλωτών στα προϊόντα ξύλου, εξέλιξη που θεωρείται πως μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στον υπό μελέτη κλάδο.

Τα ανωτέρω δυνητικά οφέλη, όπως τονίζεται πάντως, θα καρπωθούν οι επιχειρήσεις μόνο αν καταστεί δυνατό να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα τόσα προβλήματα που τις ταλανίζουν.