Τα μεγάλα οφέλη για τον καταναλωτή από την ανάπτυξη των εναλλακτικών φορέων σταθερής τηλεφωνίας υπογραμμίζει σε μελέτη του το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στον ανταγωνισμό από την κινητή τηλεφωνία, που συνδυαζόμενος με άλλους παράγοντες, έχει προκαλέσει κόπωση και κορεσμό στον κλάδο.

”Η επιλογή εναλλακτικών φορέων για την πραγματοποίηση κλήσεων μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να οδηγήσει σε μείωση του κόστους μέχρι και 70%”, τονίζεται στη μελέτη. Από την άλλη πλευρά, η ποιότητα των υπηρεσιών των εναλλακτικών παρόχων σταθερής τηλεφωνίας, αυτή τη στιγμή, σε πολλές περιπτώσεις διαπιστώνεται ότι είναι κατώτερη από αυτή που προσφέρει ο ΟΤΕ. Η κατάσταση αυτή, ωστόσο, βελτιώνεται, καθώς οι εταιρίες προσβλέπουν στη μελλοντική εξέλιξη της τεχνολογίας και στην απόκτηση ιδιόκτητου δικτύου.

Σύμφωνα με την μελέτη του IOBE, η αγορά σταθερής τηλεφωνίας παρουσιάζει έντονα σημάδια κορεσμού και κόπωσης, τα οποία αποτυπώνονται στη στάσιμη πελατειακή βάση και στον έντονο ανταγωνισμό από την κινητή τηλεφωνία, ο οποίος οδηγεί σε μειώσεις των τιμών και κατ’ επέκταση σε χαμηλά περιθώρια κέρδους για τις εταιρίες του κλάδου.

Ο αριθμός των συνδέσεων σταθερής τηλεφωνίας την περίοδο 1994-2000 παρουσιάζει μικρή αύξηση με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης που διαμορφώνεται στο 1,18%, επίδοση που υπολείπεται σημαντικά του αντίστοιχου μέσου ετήσιου ρυθμού συνδέσεων κινητής τηλεφωνίας (39,55%). Σημειώνεται πάντως ότι η εξέλιξη αυτή δεν αντανακλά τη σταδιακή απελευθέρωση του κλάδου σταθερής τηλεφωνίας, η οποία άρχισε να συντελείται ουσιαστικά τα τελευταία δύο χρόνια.

Στην περίοδο 1998-2001, η εγχώρια αγορά τηλεπικοινωνιών, παρουσίασε συνολικά πενταπλάσιο μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής των εσόδων, από αυτόν του κλάδου σταθερής τηλεφωνίας. Ο μέσος ρυθμός μεταβολής εσόδων από υπηρεσίες σταθερής τηλεφωνίας στην Ελλάδα, την περίοδο 1998-2001, είναι ίσος με 0,17% και υστερεί κατά περισσότερο από δύο ποσοστιαίες μονάδες από τον αντίστοιχο μέσο ρυθμό των χωρών του Ο.Ο.Σ.Α. (2,53%).



Ο αριθμός των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο σταθερής τηλεφωνίας στα μέσα και τέλη του 2002 ανερχόταν σε 7 και 11, αντίστοιχα. Η δομή της εγχώριας αγοράς είναι ολιγοπωλιακή με ηγέτιδα επιχείρηση τον ΟΤΕ ο οποίος παρά τη σχετική απελευθέρωση διατηρεί το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς. Ωστόσο, η πίεση που δέχεται από τον ανταγωνισμό διαρκώς αυξάνεται και οδηγεί σε μείωση μεριδίων.

Μεταξύ των σημαντικότερων παραγόντων που περιορίζουν την είσοδο νέων παρόχων συγκαταλέγονται: το μικρό μέγεθος της αγοράς, η παρουσία οικονομιών κλίμακας και η απουσία ”υγιών” ρυθμιστικών κανόνων ανταγωνισμού.

Ο κύκλος εργασιών των εταιρειών σταθερής τηλεφωνίας σημείωσε ανοδική πορεία την τριετία 2000- 2002 και από 3,2 δισ. ευρώ το 2000 ανήλθε στα 3,5 δισ. ευρώ το 2002 παρουσιάζοντας μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής της τάξης του 4,2%.

O συνολικός εγχώριος κλάδος των τηλεπικοινωνιών ακολουθεί πάντως μια σταθερά ανοδική πορεία ως ποσοστό του ΑΕΠ και από 3,4% το 1999 ανήλθε στο 4,6% το 2001, εξέλιξη που σύμφωνα με την μελέτη του IOBE, αναδεικνύει τη σημαντικά ταχύτερη αύξησή του σε σχέση με το συνολικό προϊόν της εγχώριας οικονομίας.



Τέλος, σε ό,τι αφορά την είσοδο νέων εναλλακτικών παρόχων σταθερής τηλεφωνίας, εκτιμάται ότι ο ρυθμός διείσδυσης θα αρχίσει να επιβραδύνεται, φτάνοντας σε μηδενικό επίπεδο, καθώς η ένταση του ανταγωνισμού θα μεγεθύνεται και η επιβίωση νέων εταιρειών στην ελληνική τηλεπικοινωνιακή αγορά θα είναι αμφίβολη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί από τους πάροχους υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας επισημαίνουν ότι λίγες θα είναι οι εταιρίες που θα επιβιώσουν εξαιτίας του ήδη αυξημένου ανταγωνισμού αλλά και του μικρού μεγέθους της ελληνικής αγοράς, η οποία δεν μπορεί να τροφοδοτεί ένα τόσο μεγάλο αριθμό εταιριών.