Ετος σταθεροποίησης και αναμονής χαρακτηρίζει το έτος 2002 για την ελληνική οικονομία η Kantor, επικαλούμενη την ετήσια επισκόπηση της βιοµηχανίας που συντάσσει η ίδια µε βάση δείγµα 1.508 δηµοσιευµένων ισολογισµών εταιρειών που το 2002 είχαν πωλήσεις άνω των 3 εκ. ευρώ

Όπως προκύπτει, η ελληνική βιοµηχανία παρουσιάζει σηµαντική ανοµοιογένεια ως προς την δυναµική και την ανταγωνιστικότητά σε διεθνές επίπεδο των επί µέρους κλάδων που την απαρτίζουν.

Οι εταιρίες µε την µεγαλύτερη προστιθέµενη αξία ανήκουν σε πολλούς διαφορετικούς κλάδους της βιοµηχανίας, και θα µπορούσε να υποστηριχθεί πως καθοριστικός παράγοντας προστιθέµενης αξίας δεν είναι οι δραστηριότητες και η περιοχή, στην οποία κινείται µία εταιρία, αλλά οι ίδιες οι δυνατότητες της και οι παραγωγικές της ικανότητες.

Παρά τις συνθήκες ύφεσης που επικράτησαν το 2002 παγκοσµίως, επισημαίνει η έκθεση της Kantor, η ελληνική βιοµηχανία κατάφερε να αµυνθεί και να αναπτυχθεί, καθώς παρουσίασε αύξηση των πωλήσεων κατά 7% αλλά και της κερδοφορίας κατά περίπου 3,7%.

Άλλωστε, το γεγονός ότι τα µεικτά περιθώρια αυξήθηκαν κατά 1,2 ποσοστιαίες µονάδες υποδεικνύει ότι υπήρξε βελτίωση στις παραγωγικές διαδικασίες. Ωστόσο, επισημαίνει η Kantor, το 2002 ήταν περισσότερο ένα έτος στασιµότητας παρά ανάπτυξης.

Μια γρήγορη ανάλυση των δεικτών και η σύγκρισή τους µε τους αντίστοιχους του 2001, που αποτέλεσε µια πολύ κακή χρονιά για την ελληνική βιοµηχανία, επιδεικνύει µικρές µεταβολές.

Το 2002 δεν ήταν έτος ανάκαµψης αλλά στασιµότητας καθότι αφού η βιοµηχανική παραγωγή αυξήθηκε, κατά 1,8 ποσοστιαίες µονάδες, ενώο αντίστοιχος δείκτης Μεταποίησης γνώρισε ακόµα µικρότερη άνοδο, κατά 1,2 ποσοστιαίες µονάδες και ο βαθµός χρησιµοποίησης του εργοστασιακού δυναµικού µειώθηκε από 77,7% το 2001 σε 77,1% το 2002.



Ακόμα, οι επενδύσεις συνεχίστηκαν, αλλά ήταν 43% χαµηλότερες σε σχέση µε το 2001, τα ίδια κεφάλαια αυξήθηκαν ελαφρά κατά 1,6%, και το σύνολο του πάγιου ενεργητικού αυξήθηκε µόνο κατά 4,7%.

Παρά την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ που δηµιούργησε ένα σαφές κλίµα

εµπιστοσύνης, ο Δείκτης Επιχειρηµατικών Προσδοκιών σηµείωσε κάµψη, έστω και ελαφριά.

Οι µέτριες σχετικά επιδόσεις των κλάδων παραγωγής υποδοµών κατά τη

διάρκεια ενός έτους έντονης προετοιµασίας για τους Ολυµπιακούς Αγώνες του 2004, αλλά και των έργων υποδοµής του Γ’ ΚΠΣ, αποδεικνύουν ότι η ελληνική βιοµηχανία δεν εκµεταλλεύτηκε στο έπακρο τις ευκαιρίες ανάπτυξης που προσέφεραν οι εξωτερικές συγκυρίες.

Με το πέρας των προετοιµασιών και την στροφή των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τις νεοενταγµένες χώρες, κατά κύριο λόγο χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, είναι προφανές ότι η ελληνική βιοµηχανία θα αναγκασθεί να ανοιχτεί περισσότερο σε νέες αγορές και θα βρεθεί άµεσα αντιµέτωπη µε τον διεθνή ανταγωνισµό, συμπεραίνει η δημοσκόπηση της Kantor.

Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων αποτελεί μονόδροµο.

Μόνος τρόπος βελτίωσης, όπως έχουν επανειληµµένα επισηµάνει όλοι σχεδόν οι εµπλεκόµενοι παράγοντες (ΣΕΒ, δηµόσιοι φορείς, αναλυτές), είναι η επίσπευση διαρθρωτικών αλλαγών, µε εκτεταµένες παρεµβάσεις στη δηµόσια διοίκηση, τη µεταρρύθµιση του ασφαλιστικού συστήµατος, την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και την παράλληλη απελευθέρωση των αγορών.

Τους πρώτους µήνες του 2003 φάνηκε να συνεχίζονται οι τάσεις που παρουσιάσθηκαν το 2002, τόσο σε ότι αφορά τους ρυθµούς ανάπτυξης της παραγωγής, όσο και το γενικότερο κλίµα, όπως αυτό εκφράζεται από το δείκτη προσδοκιών.

Επίσης, δηµόσια αίσθηση δηµιούργησε το κλείσιµο εταιριών (TVX) και η επιτάχυνση µεταφοράς δραστηριοτήτων στο εξωτερικό, κατά κύριο λόγο στο κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας.