Τι κοινό έχουν το ευρώ, το γεν και το γουάν; Και τα τρία καθορίζουν τη μελλοντική οικονομική βιωσιμότητα των ΗΠΑ, εκτιμά ο επικεφαλής τους Newsletter Free Ezine, Alex Wallenwein, προσθέτοντας ότι η Κίνα φαίνεται να έχει κατά νου έναν νομισματικό κι όχι στρατιωτικό πόλεμο κατά των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας άριστα (μέχρι στιγμής) το νόμισμά της έναντι του δολαρίου.

Η οικονομία της Κίνας, που οι ρυθμοί ανάπτυξής της ξεπερνούν το 10% σε τριμηνιαία βάση, τείνει να εκτοπίσει την αμερικανική από τον ρόλο της ”ατμομηχανής” της παγκόσμιας οικονομίας, μέσα από τη διατήρηση των χαμηλών επιπέδων του γουάν, προσθέτει ο ίδιος.

Σε αυτά όμως τα σχέδια (αν και δεν φαίνεται να το γνωρίζουν ακόμη) θα παίξουν ρόλο οι Ευρωπαίοι, αλλά και οι Ιάπωνες, επηρεάζοντας φυσικά και τα δικά τους νομίσματα.

Εν αρχή ην ο λόγος για την ιαπωνική οικονομία, η οποία εμφανίζει τελευταία σημάδια δυναμικής ανάκαμψης, όπως τουλάχιστον αντανακλάται και μέσα από τα σημερινά στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, για την απασχόληση αλλά και για τις δαπάνες των νοικοκυριών.

Η ανεργία στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου υποχώρησε 5,1% τον Αύγουστο από 5,3% τον Ιούλιο, σημειώνοντας έτσι το χαμηλότερο επίπεδο των 2 τελευταίων ετών. Την ίδια στιγμή οι δαπάνες των νοικοκυριών εκτινάχθηκαν κατά 7,4% υψηλότερα τον Αύγουστο, καταγράφοντας έτσι την μεγαλύτερη αύξησή τους από τον Φεβρουάριο του 1984.

Θα περίμενε ωστόσο κανείς ότι λόγω της ανατίμησης του γεν, που με τη σειρά της ασκεί πιέσεις στις εγχώριες εξαγωγές, θα προβληματίζονταν τόσο οι επιχειρήσεις όσο και οι καταναλωτές, που με τις δαπάνες τους τροφοδοτούν τα 2/3 της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας. Κι όμως τα νούμερα φανερώνουν ότι η ανατίμηση του ιαπωνικού νομίσματος δεν είχε αντίκτυπο σε κανέναν από τους δύο.

Την ίδια στιγμή, παρατηρείται έντονο ενδιαφέρον για τοποθετήσεις σε ιαπωνικές μετοχές, γι’ αυτό τον λόγο άλλωστε και πολλοί επενδυτικοί οίκοι, ανάμεσά τους η Morgan Stanley και η Merrill Lynch, αναθεώρησαν προσφάτως προς τα επάνω τις προβλέψεις τους για την ιαπωνική κεφαλαιαγορά.

Μακροπρόθεσμα, αναλυτές εκτιμούν ότι η ανατίμηση του γεν δεν θα είναι και τόσο ”επιζήμια” όσο τουλάχιστον τονίζεται τελευταία, για μια σειρά από λόγους.

Η ανατίμηση του γεν στην πραγματικότητα ”αφήνει” το πεδίο ελεύθερο για την Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ) να παρεμβαίνει στην αγορά συναλλάγματος με στόχο την αποδυνάμωση του νομίσματός της, μια διαδικασία που βρίσκεται απ’ ό,τι φαίνεται στην κορυφή της λίστας των προτιμήσεών της σε συνδυασμό φυσικά με τις ”φραστικές” παρεμβάσεις του τύπου ”παρακολουθούμε στενά τις διακυμάνσεις στην αγορά συναλλάγματος, είναι ανεπιθύμητη η ανατίμηση του γεν” κ.ο.κ.



Ήδη σήμερα η BoJ εκτιμάται ότι παρενέβη στην αγορά συναλλάγματος για πρώτη φορά μετά τη Σύνοδο του G7. O αντίκτυπος όμως στο γεν ήταν μικρός γιατί απ’ ό,τι φαίνεται η ανοδική πορεία του είναι πλέον μη αναστρέψιμη. Ας σημειωθεί όμως ότι εκτός από σήμερα, η BoJ υπολογίζεται ότι προχώρησε σε πωλήσεις 2 τρισ. γεν κατά τη διάρκεια των 2 τελευταίων ημερών του Αυγούστου.

Για πρώτη φορά στη Σύνοδο του G7, την προηγούμενη εβδομάδα, δεν τονίστηκε το επίπεδο του δολαρίου σε σχέση με ”κύρια νομίσματα” αλλά η πιθανή ευελιξία του, που μεταφράζεται εμμέσως πλην σαφώς σαν ανάγκη πτώσης άρα και ανατίμησης των υπόλοιπων νομισμάτων που συγκρίνονται με το αμερικανικό.

Τα σενάρια πτώσης του δολαρίου απασχόλησαν την προηγούμενη εβδομάδα πληθώρα επενδυτικών οίκων. Ενδεικτική πάντως είναι η αναφορά της Lehman Brothers, που δηλώνει ότι στο σενάριο ”κατάρρευσης” του αμερικανικού νομίσματος θα παίξουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο από τον αναμενόμενο τα νομίσματα των περισσοτέρων ασιατικών κρατών, τα οποία θα ανατιμηθούν σε μια περίοδο που οι οικονομίες τους φαίνεται πως έχουν ήδη τεθεί σε τροχιά ανάκαμψης (συνεπώς μπορούν να αντέξουν αυτή την ανατίμηση).



Ενδεικτικό πάντως είναι ότι στον αντιπροσωπευτικό δείκτη της Federal Reserve για το δολάριο σε εμπορικά σταθμισμένους όρους (Fed’s broad trade weighted index of the US dollar), το ιαπωνικό νόμισμα συμβάλλει κατά 12% στη διαμόρφωση του συγκεκριμένου δείκτη, ενώ το κινεζικό renminbi (γουάν) κατέχει ένα ποσοστό της τάξεως του 9%.

Η ανατίμηση του γεν σε συνδυασμό και με αυτή του κινεζικού νομίσματος θα αποβεί πολύ θετική όμως και για την αμερικανική οικονομία (γιατί όσον αφορά τουλάχιστον την ιαπωνική, θα αυξηθούν παράλληλα τα κίνητρα άμεσων ξένων επενδύσεων για τις εγχώριες επιχειρήσεις).

Μια υποτίμηση κατά 10% στο αμερικανικό νόμισμα προσθέτει 1% στους ρυθμούς ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας ετησίως.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι το ευρώ, το γουάν, το γεν και οι φόροι συμβάλλουν στη μελλοντική βιωσιμότητα της αμερικανικής οικονομίας, όπως υποστηρίζει ο κ. Wallenwein.

Ήδη πάντως η ισοτιμία του κινεζικού νομίσματος έχει ταυτιστεί (pegged) με το δολάριο, γι’ αυτό άλλωστε βλέπουμε ότι η Κίνα δεν επιθυμεί προς το παρόν την ελεύθερη κίνηση (float) του νομίσματός της αλλά ούτε ενδεχομένως και την εκτόξευση κατά 50% π.χ. υψηλότερα του γουάν έναντι του δολαρίου.

Η Κίνα βασίζει μεγάλο μέρος της οικονομικής της δραστηριότητας στις εξαγωγές. Ας επισημανθεί όμως ότι η χώρα δεν έχει αυτή καθαυτή δική της αγοράς, καθώς τα περισσότερα αγαθά που παράγονται στην Κίνα από ”φθηνούς” Κινέζους εργάτες έχουν παραγγελθεί από ξένες εταιρίες και κυρίως αμερικανικές.

Αν λοιπόν το γουάν ανατιμηθεί κατά 40%, η εξαγωγική Κίνα θα καταρρεύσει και κανένας Αμερικανός δεν θα αγοράζει τα κινεζικά προϊόντα, τα οποία θα κοστίζουν πλέον 40% ή 50% περισσότερο.

Οι Ευρωπαίοι όμως, εν αντιθέσει με τους Κινέζους, επειδή έχουν δική τους αγορά, μπορούν να επιβιώσουν έστω και αν το νόμισμά τους ανατιμηθεί.

Στόχος της κομμουνιστικής Κίνας είναι άλλωστε η εκμηδένιση των ΗΠΑ (κατά τον κ. Wallenwein αλλά και πολλούς σύγχρονους φιλοσόφους). Αυτό όμως σκοπεύουν οι Κινέζοι να το καταφέρουν μέσα από έναν οικονομικό πόλεμο παρά μέσα από μια στρατιωτική κατάκτηση.

Πώς ενδεχομένως θα το καταφέρουν αυτό;

Βοηθώντας στην υποχώρηση του δολαρίου χωρίς την ίδια στιγμή να ”σκοτώσουν” τις δικές τους εξαγωγές.

Άλλωστε όταν οι Αμερικανοί σταματήσουν να αγοράζουν τα κινεζικά προϊόντα, οι Κινέζοι θα έχουν βρει ήδη έναν πελάτη – αντικαταστάτη, που δεν θα είναι άλλος από τους Ευρωπαίους κι έτσι θα μπορέσουν να επιβιώσουν από την ”απώλεια” των Αμερικανών.

Και μετά θα ακολουθήσει αντίστοιχα η πτώση του γουάν έναντι του ευρώ, με αποτέλεσμα τα κινεζικά προϊόντα να γίνουν πολύ φθηνά, άρα και ελκυστικά για τους Ευρωπαίους.

Η Κίνα άλλωστε μπορεί να πουλήσει τα 316 δισ. δολ. αποθεματικών που κατέχει σε δολάρια στο εμπορικό της πλεόνασμα και να τα μετατρέψει σε ευρώ.

Όταν λοιπόν οι Κινέζοι θα πουλήσουν δολάρια και θα αγοράσουν ευρώ, τότε το ευρώ θα ανατιμηθεί έναντι του δολαρίου. Κι επειδή στο μεταξύ του γουάν θα παραμένει ”ταυτισμένο” με το αμερικανικό νόμισμα, η εξέλιξη αυτή θα συμβάλει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των κινεζικών προϊόντων που εξάγονται έναντι των ευρωπαϊκών, κι έτσι με ευκολία οι Κινέζοι θα μπορούν να στραφούν στον επόμενο καλό ”υποψήφιο” πελάτη τους.

Ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί, αφού για παράδειγμα τα ήδη πληρωμένα κινεζικά (αμερικανικά στην πραγματικότητα) προϊόντα από τις ΗΠΑ θα αναγκαστούν να λάβουν την αμερικανική ταμπέλα (αφού για τις ΗΠΑ παράχθηκαν) κι έτσι θα αγοραστούν σχεδόν σε πολύ μικρό κόστος. Αυτά τα προϊόντα όμως θα χρησιμοποιηθούν καταλλήλως για να πωληθούν αργότερα στους Ευρωπαίους.

Τότε οι Κινέζοι θα μπορέσουν να επαναλάβουν το προλεγόμενο ”trick” που έκαναν πριν και με τις ΗΠΑ και να ”ταυτίσουν” το νόμισμά τους με το ευρώ αντί με το δολάριο, διατηρώντας την ανταγωνιστικότητά τους, πουλώντας ευρώ από το πλεόνασμά τους κ.ο.κ.

Η Κίνα άλλωστε έχει 5 χρόνια ακόμη, σύμφωνα με τους κανονισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, για να αφήσει το γουάν να κινηθεί ”αυτόνομο” έναντι κι άλλων νομισμάτων, χωρίς τα δεσμά των ”ταυτίσεων”.

Μαρία Πεκτέση