του Γιάννη Τσαραγκλή

Οσοι επιχειρηματίες είχαν επιχορηγηθεί από τους παλιούς αναπτυξιακούς νόμους από το 1982 και μετά και τυπικώς παρανόμησαν νοικιάζοντας τις επιχειρήσεις τους σε τρίτους, μπορούν, έως και το Σεπτέμβριο του 2002, να προσφύγουν στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, να ξεπλύνουν το στίγμα του ”κακού” επενδυτή και να πάρουν πίσω τις επιδοτήσεις ή τα τυχόν πρόστιμα που είχαν καταβάλει.

Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση, με την αρωγή των υπουργείων Εθνικής Οικονομίας, Περιβάλλοντος και Δημοσίων Eργων, σε δύο περιπτώσεις συγχωρεί τους επιχειρηματίες που ευεργετήθηκαν από τον αναπτυξιακό νόμο και παρέβησαν τις υποχρεώσεις τους, επιστρέφοντάς τους μάλιστα και τα πρόστιμα που είχαν καταβάλει μέχρι τώρα.

Ειδικότερα:

Περίπτωση πρώτη:

Με το άρθρο 18 του πρόσφατου Νόμου 2941/2001 (ΦΕΚ Α’ 201/2001), η κυβέρνηση αποφάσισε να επιστρέψει αναδρομικά όλα εκείνα τα ποσά των επιχορηγήσεων, επιδοτήσεων και κυρώσεων που εισέπραξε το Δημόσιο από τις επιχειρήσεις, οι οποίες από το 1982 μέχρι και σήμερα είχαν εκμισθώσει -κατα παράβαση των σχετικών διατάξεων- τις μονάδες που δημιούργησαν με επιχορήγηση βάσει των αναπτυξιακών Νόμων 1262/82 και 1892/90.

Παράλληλα, ανακαλούνται όλες οι εκδοθείσες αποφάσεις επιβολής κυρώσεων στις παραπάνω εταιρίες, οι οποίες -επίσης παρατύπως- είχαν εκμισθώσει τις μονάδες τους και δεν είχαν καταβάλει μέχρι το Σεπτέμβριο του 2001 τα ποσά των κυρώσεων.

Ετσι, στο εξής επιτρέπεται η εκμίσθωση όλων των μονάδων που προήλθαν από την πραγματοποίηση αντίστοιχων επενδύσεων, βάσει των προαναφερθέντων αναπτυξιακών νόμων, εφόσον οι επιχειρηματίες με αίτησή τους ζητήσουν την έγκριση εκμίσθωσης από τις αρμόδιες αρχές, έως και τις 12/9/2002.

Για την ιστορία, ο παλαιός αναπτυξιακός Νόμος 1892/90 απαγόρευε ρητά την εκμίσθωση των μονάδων που είχαν επιχορηγηθεί, προβλέποντας για τη συγκεκριμένη παράβαση αυστηρές κυρώσεις, όπως επιστροφή, ολική ή μερική, των επιχορηγήσεων και τυχόν επιδοτήσεων του Δημοσίου.

Περίπτωση δεύτερη που... προηγήθηκε χρονικά:

Πρόκειται για το άρθρο 33 του Νόμου 2682/1999 (ΦΕΚ16/Α/1999), με το οποίο η κυβέρνηση ”συγχώρεσε” τους επενδυτές, επίσης των προηγούμενων αναπτυξιακών Νόμων 1262/82 και 1682/87 (Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα), οι οποίοι, είτε χωρίς οικοδομικές άδειες είτε με άδειες άσχετες με τις βιομηχανίες και τα ξενοδοχεία που τελικά κατασκευάσθηκαν -δηλαδή παράνομα- πήραν τις κρατικές επιχορηγήσεις και τις επιδοτήσεις.

Η κυβέρνηση, χωρίς να εξετάζει πώς αυτές οι επενδύσεις, αφού δεν είχαν τις νόμιμες οικοδομικές άδειες, πήραν τις εγκρίσεις επιχορήγησης, έρχεται και τους συγχωρεί, δίνοντάς τους δεκάμηνη παράταση να πάνε να διορθώσουν την παρανομία τους και να βγάλουν κανονικές οικονομικές άδειες, για την έκδοση των οποίων δεν θα επιβάλλεται πρόστιμο ή εισφορά και τυχόν επιβληθέντα διαγράφονται ανεξαρτήτως του σταδίου που βρίσκονται.

Μάλιστα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 33, στην περίπτωση που τυχόν καταβλήθηκαν για την αιτία αυτή πρόστιμα μέχρι τη δημοσίευση του νόμου αυτού, συμψηφίζονται με υπάρχοντα χρέη προς το Δημόσιο και, εάν δεν υπάρχουν τέτοια, επιστρέφονται ατόκως.



Βεβαίως, οι παραπάνω διορθωτικές νομοθετικές επεμβάσεις της κυβέρνησης, παλαιότερες και νέες, δεν είναι απαραίτητο να είναι κακοπροαίρετες.

Μπορεί να έχουν τον αγαθό σκοπό να ξεκαθαρίσουν κάποιες στρεβλώσεις ή αστοχίες προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων, οι οποίες δημιουργούσαν μεγάλο πρόβλημα στις ιδιωτικές επενδύσεις της χώρας και ενδεχομένως να ανάγκασαν πολλούς νομοταγείς επιχειρηματίες να παρανομήσουν, προκειμένου να φτιάξουν με λεφτά του Δημοσίου την επιχορηγούμενη επιχείρησή τους.

Ομως, εύλογο επίσης είναι να γεννιούνται και πολλά ερωτήματα, σχετικά με το ποιες εταιρίες και ποιους επιχειρηματίες αφορούν αυτές οι ευεργετικές διορθώσεις των αναπτυξιακών νόμων, επειδή οι ευεργετηθέντες, με αυτές τις ενέργειες, είναι σίγουρο ότι εκτός από πλουσιότεροι, έγιναν και ανταγωνιστικότεροι των μη ευεργετηθέντων συναδέλφων τους.

Και αν δεν κάνουμε λάθος, θέματα που αφορούν τη νόθευση του ελεύθερου ανταγωνισμού, έστω και αν αυτή προέρχεται από κρατικές παρεμβάσεις, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν τα αφήνει να περάσουν απαρατήρητα.