Τα τεράστια πετρελαϊκά αποθέματα του Ιράκ, το χαμηλό κόστος παραγωγής και ο αποκλεισμός των αμερικανικών και αγγλικών εταιριών από την εκμετάλλευσή τους, αποτελούν ορισμένους από τους κυριότερους λόγους της επικείμενης επίθεσης κατά της χώρας, σύμφωνα με ανάλυση του Investment Research & Analysis Journal (iraj.gr – 11/03/2003), την οποία υπογράφουν οι κ.κ. Ηρ. και Φιλ. Αντωνόπουλος.

Τα αποδεδειγμένα πετρελαϊκά αποθέματα του Ιράκ, αναφέρει το iraj.gr, ανέρχονται σήμερα στα 112 δισ. βαρέλια, φέρνοντας τη χώρα στη δεύτερη θέση παγκοσμίως, μετά τη Σαουδική Αραβία (260 δισ. βαρέλια).

Όμως, παράγοντες όπως η έλλειψη εξοπλισμού εξόρυξης και η δικαιολογημένη λόγω των πολέμων, διστακτικότητα μεγάλων εταιριών να επενδύσουν στην εκμετάλλευση του πετρελαίου της χώρας, έχουν αφήσει ανεξερεύνητο το 90% του υπεδάφους της.

Σύμφωνα μάλιστα με τους αναλυτές του iraj, το Ιράκ κρύβει στα ”σπλάχνα” του 250 με 300 δισ. βαρέλια ”μαύρου χρυσού” ή το ένα τέταρτο των παγκόσμιων αποθεμάτων.

Επιπροσθέτως, το κόστος παραγωγής ανά βαρέλι είναι από τα χαμηλότερα στον κόσμο (1 με 3 δολάρια) και είναι συγκρίσιμο μόνο με αυτό της Σαουδικής Αραβίας. Χαρακτηριστικά αναφέρεταιν ότι το αντίστοιχο κόστος για το πετρέλαιο της Ρωσίας, της δεύτερης μεγαλύτερης πετρελαιοπαραγωγικής χώρας στον κόσμο, ανέρχεται στα 9 με 11 δολάρια το βαρέλι.

Σε επίπεδο παραγωγής, επισημαίνεται στην ανάλυση του Iraj και υπό τις παρούσες συνθήκες η παραγωγή δεν μπορεί να υπερβεί τα 2,9 εκ. βαρέλια ημερησίως καθώς η υποδομή της χώρας έχει υποστεί σημαντικά πλήγματα από τους διαδοχικούς πολέμους στους οποίους ενεπλάκη από το 1980 και μετά.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι πριν από τον Πόλεμου του Κόλπου η παραγωγή του Ιράκ είχε φτάσει στα 3,5 εκ. βαρέλια την ημέρα, νούμερο στο οποίο δεν μπόρεσε να ανακάμψει έως σήμερα.

Η κυβέρνηση του Σαντάμ Χουσεϊν, τονίζεται από τους αναλυτές του Iraj, σε μια προσπάθειά της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της έλλειψης υποδομών και κεφαλαίων για την αύξηση της παραγωγής, έχει προχωρήσει στη σύναψη συμβάσεων με ξένες πετρελαϊκές εταιρίες όχι μόνο για τα υπάρχοντα αλλά και για νέα πετρελαϊκά πεδία.

Μελετώντας τη λίστα των εταιριών αυτών, εύκολα συνάγει κανείς το συμπέρασμα ότι τη μερίδα του λέοντος έχουν εταιρίες από τη Γαλλία και τη Ρωσία, ενώ οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αποκλειστεί.

Το γεγονός αυτό μπορεί σε μεγάλο βαθμό να εξηγήσει το πολεμικό ”μένος” των ΗΠΑ και της Αγγλίας, και τη σθεναρή, έως σήμερα, αντίσταση Γαλλίας και Ρωσίας.

*Δικτυακό κέντρο αναλύσεων και μελετών που ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 2001