Τη ”χρονοβόμβα”, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, που απειλεί τα ασφαλιστικά ταμεία στην ζώνη του ευρώ αναλύει η SSSB σε σχετική έκθεσή της (Not ready to bite the bullet – 06/03).

Πρώτη και κύρια διαπίστωση της SSSB αποτελεί η πρόβλεψη πως οι κυβερνήσεις στην περιοχή της ευρωζώνης δεν θα έχουν το πολιτικό σθένος να αναλάβουν το ανάλογο κόστος, ώστε να προχωρήσουν στα ”γενναία” εκείνα μέτρα που απαιτούνται για επιλυθεί το πρόβλημα της χρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων, υιοθετώντας μέτρα που δεν αντιμετωπίζουν την ρίζα του προβλήματος.

Στη ”διαιώνιση” του προβλήματος συμβάλλουν, μεταξύ άλλων, τονίζει η SSSB, τα συνδικάτα που αντιτίθενται σε οποιαδήποτε σημαντική μεταβολή.

Τα προβλήματα χρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων αφορούν μια σειρά παραγόντων που σχετίζονται με την αύξηση του προσδοκώμενου ορίου ζωής, την μείωση του ρυθμού των γεννήσεων, αλλά και την γήρανση του πληθυσμού στην ευρωζώνη.

Παράλληλα, επισημαίνει η SSSB, τα προβλήματα που πιθανόν να αντιμετωπίσουν τα ασφαλιστικά ταμεία θα οδηγήσει στην ενίσχυση της αποταμίευσης από τα άτομα, εις βάρος της ιδιωτικής κατανάλωσης και (κατά συνέπεια) του ρυθμού ανάπτυξης στην ευρωζώνη.

Η SSSB πραγματοποιεί ξεχωριστή αναφορά σε συγκεκριμένα κράτη της Eυρώπης, τονίζοντας πως εξαιρουμένης της Μ. Βρετανίας και της Σουηδίας, τα υπόλοιπα κράτη έχουν υιοθετήσει μερικώς μόνο απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.

Για την Γαλλία συγκεκριμένα, όπου η SSSB πραγματοποιεί ”ξεχωριστή αναφορά” υπολογίζεται ότι τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων της θα ανέλθουν στα 61,6 δισ. ευρώ το 2020 και στα 136,8 δισ. ευρώ το 2040, με τα ασφαλιστικά ταμεία των υπαλλήλων του ευρύτερου ”δημοσίου τομέα” να αντιμετωπίζουν τα υψηλότερα χρέη (ελλείμματα 27,7 δισ. ευρώ το 2020).

Στην Ιταλία, οι μεταρρυθμίσεις των ετών 1992 και 1995 φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα, τονίζει η SSSB, αλλά τα πλήρη αποτελέσματα των μεταρρυθμίσεων αναμένονται να ”λάβουν χώρα” μέχρι το 2030.

Για τη Γερμανία καταληκτικά, επισημαίνεται πως οι μεταβολές που πραγματοποιήθηκαν το 2002 ήταν συγκρατημένες.