Να πληρώσουν μόνοι τους το Ασφαλιστικό!

Η μεγάλη διαφορά μεταξύ μιας τράπεζας και ενός ιδιώτη έγκειται στο εξής: Ο πολίτης που οφείλει στην τράπεζα κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, ενώ η τράπεζα που έχει προβλήματα κάνει αύξηση κεφαλαίου με τη συμμετοχή του κράτους! Δηλαδή, πάλι ο πολίτης – φορολογούμενος πληρώνει! Ως Ελληνες φορολογούμενοι, λοιπόν, έχουμε να δηλώσουμε το εξής: Οι μέτοχοι των τραπεζών μοιράζονται μεταξύ τους τα όποια κέρδη. Ας μοιραστούν και τις ζημίες...

Να πληρώσουν μόνοι τους το Ασφαλιστικό!
Η μεγάλη διαφορά μεταξύ μιας τράπεζας και ενός ιδιώτη έγκειται στο εξής: Ο πολίτης που οφείλει στην τράπεζα κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, ενώ η τράπεζα που έχει προβλήματα κάνει αύξηση κεφαλαίου με τη συμμετοχή του κράτους!

Δηλαδή, πάλι ο πολίτης – φορολογούμενος πληρώνει! Ως Ελληνες φορολογούμενοι, λοιπόν, έχουμε να δηλώσουμε το εξής: Οι μέτοχοι των τραπεζών μοιράζονται μεταξύ τους τα όποια κέρδη. Ας μοιραστούν και τις ζημίες...

Δεν είμαστε συνέταιροι με τις τράπεζες. Θέλουμε να έχουμε οικονομικά εύρωστες επιχειρήσεις στον τραπεζικό κλάδο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα παίξουμε το παίγνιο ”κορόνα κερδίζουν, γράμματα χάνουμε”.

Έχουν οι τράπεζες πρόβλημα με το Ασφαλιστικό; Ας κληθούν οι μέτοχοί τους να το λύσουν. Αν οι μέτοχοι δεν συνεισφέρουν για να προστατεύσουν την περιουσία τους, υπό ποία έννοια θα πρέπει να προσφέρουμε εμείς οι υπόλοιποι, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ μέτοχοι;

Όλη αυτή η συζήτηση που γίνεται για το Ασφαλιστικό των τραπεζών είναι άνευ ουσίας. Ή, καλύτερα, το κεντρικό νόημα είναι πώς θα βάλουν οι τράπεζες και εμάς (τους φορολογούμενους) στο παιγνίδι.

Υπάρχει πρόβλημα με την Αγροτική και την Εμπορική; Ας βγει το κράτος να τις πουλήσει. Τι νόημα έχουν κι άλλες, νέες αυξήσεις κεφαλαίου; Αν είχατε ένα μαγαζί και έχανε κάθε μήνα λεφτά, τι θα κάνατε;

Θα δανειζόσασταν ασύστολα για να το κρατήσετε εν ζωή; Διότι το Ελληνικό Δημόσιο όταν συμμετέχει σε μία αύξηση κεφαλαίου το κάνει στην πραγματικότητα με δανεικά λεφτά. Με χρήματα που δανείζεται από τις διεθνείς χρηματαγορές...

Μα, λένε, θα δημιουργηθεί τεράστιο κοινωνικό θέμα. Και ποιο είναι το θέμα; Ότι σε μία πιθανή ιδιωτικοποίηση οι εργαζόμενοι θα χάσουν το πλεονέκτημα να είναι κρατικοί υπάλληλοι;

Άμα είναι έτσι, παλικάρια, γιατί δεν κηρύσσουμε σοσιαλισμό, να κάνουμε όλες τις εταιρείες κρατικές και να είναι όλοι οι Ελληνες δημόσιοι υπάλληλοι;

Ποιος ο λόγος να είναι μόνο μερικοί εκείνοι που απολαμβάνουν τα καλά του ”σοσιαλισμού”, ενώ οι άλλοι κτυπιούνται καθημερινά στα γρανάζια του... καπιταλισμού;

Και το αστείο είναι ότι τη θέση όλων των καλά αμειβόμενων και προνομιούχων, από κάθε άποψη, κρατικών υπαλλήλων καλούνται κάθε φορά να τη στηρίξουν, πληρώνοντας, οι πραγματικά σκληρά δοκιμαζόμενοι στον στίβο της ελεύθερης οικονομίας.

Κι όχι μόνο αυτό! Κοντά στον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα. Μαζί με τα σπασμένα στις κρατικές τράπεζες καλούμαστε να πληρώσουμε και τον λογαριασμό των ιδιωτικών! Είτε έμμεσα είτε άμεσα...

Θανάσης Μαυρίδης

thmavridis@euro2day,gr

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v