Σε κράτη «της πλάκας» ουδείς επενδύει

Αν πιστεύει κανείς ότι μια χώρα δεν είναι σοβαρή, θα επενδύσει τα χρήματά του σε αυτήν; Αν όμως δεν υπάρξουν κάποια στιγμή επενδύσεις σε αυτόν τον τόπο, τότε πώς θα βγούμε από τα σημερινά δεινά μας;

Δημοσιεύθηκε: 8 Μαΐου 2013 - 08:08

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν απέμεινε μια ελπίδα σε αυτόν τον τόπο, αυτή είναι ότι η ημέρα εξόδου της χώρας από την κρίση και τη βαθιά ύφεση μπορεί να έρθει ταχύτερα μέσω των ιδιωτικών επενδύσεων, αλλοδαπών και εγχώριων.

Για να βάλει, όμως, κάποιος τα λεφτά του σε έναν τόπο πρέπει, πρώτα από όλα, να θεωρεί τον τόπο αυτό σοβαρό.

Να θεωρεί, δηλαδή, ότι η επένδυσή του θα γίνει σε μια χώρα με νόμους και με πιστή εφαρμογή τους, όπως αρμόζει σε μια συντεταγμένη Πολιτεία.

Πράγματα, δηλαδή, στοιχειώδη για οποιαδήποτε χώρα επιθυμεί να συγκαταλέγεται στον λεγόμενο ανεπτυγμένο κόσμο.

Για οποιαδήποτε χώρα στην οποία η δικαστική εξουσία δεν βρίσκεται σε διαρκή διαμάχη με την εκτελεστική και τη νομοθετική, ακυρώνοντας το ένα μετά το άλλο νομοθετήματα, που είτε συντάχτηκαν στο πόδι, είτε αντιβαίνουν σε βασικές προβλέψεις του Συντάγματος.

Πρόσφατα, ένας τέτοιος νόμος, ο 4014/2011 περί νομιμοποίησης αυθαιρέτων κρίθηκε αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικρατείας, καθώς παραβίαζε την παράγραφο 2 του άρθρου 24 του Συντάγματος, θέτοντας στον αέρα εκατοντάδες χιλιάδες νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων.

Πριν καν δημοσιευτεί η απόφαση αυτή του ΣτΕ, κάτι που αναμένεται να γίνει τους επόμενους μήνες, το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος έσπευσε να καθησυχάσει τους ενδιαφερόμενους διαμηνύοντας ότι με νέο νόμο που ήδη προωθεί το ζήτημα θα διευθετηθεί και ότι θα ισχύσει κανονικά η νομιμοποίηση των αυθαίρετων κτισμάτων τους.

Απάντηση στη «διαβεβαίωση» αυτή έδωσε χθες το ΣτΕ, μέσω «διαρροών» κύκλων του, καθιστώντας σαφές ότι από τη στιγμή που θα δημοσιευτεί η απόφασή του και εφόσον κάποιος, συνήθως γείτονας ή περιβαλλοντικός σύλλογος, προσφύγει κατά της νομιμοποίησης του κτίσματος θα δικαιωθεί στα δικαστήρια και η νομιμοποίηση θα κηρυχθεί άκυρη.

Όλα αυτά, δε, συμβαίνουν ενώ το συγκεκριμένο υπουργείο έχει αναγκαστεί ήδη να τροποποιήσει τον νόμο Μπιρμπίλη (3818/10) περί ημιυπαίθριων χώρων, αντικαθιστώντας τον με τον νόμο Παπακωνσταντίνου (4014/2011), ο οποίος επίσης κρίθηκε αντισυνταγματικός και πλέον προωθεί νέο νομοθέτημα με την προφανή ελπίδα ότι θα συνάδει με το Σύνταγμα και δεν θα ακυρωθεί και αυτός από το ΣτΕ.

Αν όμως για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, το οποίο αφορά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλη τη χώρα, η Πολιτεία επιδεικνύει τέτοια ελαφρότητα, τότε γιατί θα έπρεπε να περιμένουμε κάτι καλύτερο σε ζητήματα όπως οι επενδύσεις;

Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση όταν αφήνει σε εκκρεμότητα τόσους χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι έσπευσαν να ωφεληθούν από τις διατάξεις του συγκεκριμένου νομοθετήματος;

Δίχως αμφιβολία, για σειρά λόγων οι οποίοι δεν αφορούν μόνον εκείνους για τους οποίους το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό το συγκεκριμένο νομοθέτημα, ο νόμος 4014/2011 είναι ένα έκτρωμα.

Δημιουργεί πολίτες δύο ταχυτήτων, δικαιώνει όσους, για οποιονδήποτε λόγο, αυθαιρέτησαν και καθιστά όσους τήρησαν κατά γράμμα την κείμενη νομοθεσία, αν μη τι άλλο, αφελείς.

Το ΣτΕ, με την πρόσφατη απόφασή του, απλώς επικύρωσε τον εκτρωματικό χαρακτήρα του νομοθετήματος αυτού.

Αν όμως έχουν έτσι τα πράγματα και εάν όντως η Πολιτεία επιθυμεί να εμφανιστεί έστω και ελάχιστα σοβαρή στην υπόθεση αυτή, τότε γιατί δεν καταθέτει άμεσα το νομοσχέδιό της μέσω του οποίου θα διευθετηθεί η όλη κατάσταση;

Γιατί πρέπει πάντα να φαίνονται και πιθανότατα να είναι τόσο τσαπατσούλικα τα πράγματα σε αυτήν τη χώρα;

Ποιος ωφελείται;

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.