Όταν «την πληρώνουν» όλοι για κάποιους…

Τρία χρόνια μνημόνιο, βαθιάς ύφεσης και γενικευμένης ανεργίας. Το κακό της υπόθεσης δεν είναι μόνον τι έγινε κατά την περίοδο αυτή, αλλά κυριότερα τι δεν έγινε ώστε να βελτιωθεί η καθημερινότητα των πολιτών…

Δημοσιεύθηκε: 22 Απριλίου 2013 - 07:54

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τρία χρόνια μετά το διάγγελμα Γ. Παπανδρέου στο Καστελόριζο και την υπαγωγή της χώρας, λίγο αργότερα, σε καθεστώς μνημονίου, η Ελλάδα μετρά αθροιστικές απώλειες ΑΕΠ άνω του 20% και οι κάτοικοί της, όσοι εξ αυτών έχουν ακόμη δουλειά, απώλειες εισοδημάτων της τάξης του 40%, είτε απασχολούνται στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα.

Απώλειες οι οποίες δεν αντικατοπτρίζουν, όμως, ούτε στο ελάχιστο, την πραγματική μείωση αγοραστικής ικανότητας από την οποία υπέφεραν κατά το διάστημα αυτό οι πολίτες της χώρας, ως αποτέλεσμα της υπερφορολόγησης και της παντελούς απουσίας προώθησης δομικών μεταρρυθμίσεων, με στόχο την τόνωση του ανταγωνισμού και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.

Καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων τριών ετών, η διαδικασία της διαβόητης πλέον εσωτερικής υποτίμησης άγγιξε μισθούς, συντάξεις και σχεδόν κάθε είδος περιουσιακού στοιχείου, πλην των τιμών των κυριότερων αγαθών, τα οποία απαρτίζουν το καλάθι της νοικοκυράς, και φυσικά τον δείκτη τιμών λιανικής, ο οποίος μόλις πρόσφατα κατέστη οριακά αρνητικός (-0,2%).

Η απουσία λήψης έστω και των στοιχειωδέστερων μέτρων για την τόνωση του ανταγωνισμού σε μείζονες τομείς της οικονομίας, όπως η ενέργεια και οι μεταφορές, ή ο κλάδος των τροφίμων, αντικατοπτρίστηκε στο επίπεδο τιμών και συνέδραμε καταλυτικά στην περαιτέρω απαξίωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών.

Αντίστοιχα, η απουσία συστηματικών προσπαθειών για την πάταξη της φοροδιαφυγής, η οποία παραμένει η κυριότερη πηγή κοινωνικής αδικίας στον τόπο, ώθησε την κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, και στην πολιτική της υπερφορολόγησης, που επέδρασε καταλυτικά όχι μόνον στην αγοραστική δύναμη των πολιτών αλλά και στο ίδιο το επίπεδο διαβίωσής τους.

Το βασικό συμπέρασμα από την ελληνική εμπειρία είναι ότι «η καθυστέρηση στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων επιδεινώνει την κατάσταση», τόνισε με δήλωσή του στην «Καθημερινή» ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ.Μ. Μπαρόζο.

«Αν υπάρχει κάποιο μάθημα που μπορούμε να πάρουμε από την εμπειρία του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής, είναι ότι η καθυστέρηση στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων επιδεινώνει την κατάσταση», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Πρόκειται για ένα συμπέρασμα το οποίο, κατά τα φαινόμενα, μόνον εσχάτως άρχισε να γίνεται αντιληπτό στην Αθήνα.

Όταν ορισμένοι δεν πληρώνουν, «την πληρώνουν» όλοι.

Για παράδειγμα, πάρτε τις αστικές συγκοινωνίες, και ειδικότερα το μετρό και τα λοιπά μέσα σταθερής τροχιάς.

Η εισιτηριοδιαφυγή ως φαινόμενο υπήρχε πάντα, γιγαντώθηκε, όμως, με την κρίση, βοηθούντος και του περίφημου κινήματος «δεν πληρώνω».

Ως αποτέλεσμα, τα έσοδα μειώθηκαν δραματικά και πλέον, σε συμφωνία και με την τρόικα, δρομολογείται αύξηση της τάξης του 25% στις τιμές των κομίστρων, από το 2014.

Όπως διατείνονται οι αρμόδιοι, οι αυξήσεις αυτές μπορούν να αποφευχθούν μόνον εφόσον αποδώσουν τα νέα μέτρα ελέγχου, με την εγκατάσταση ηλεκτρονικής μπάρας κατά την είσοδο και έξοδο των επιβατών από τους σταθμούς του μετρό…

Η ύπαρξη ελέγχου μειώνει την παραβατικότητα και άρα κρατά χαμηλά τόσο τα διαφυγόντα έσοδα του συγκεκριμένου συγκοινωνιακού φορέα, όσο και των πολιτών που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του.

Αυτό το σκεπτικό μήπως έφτασε επιτέλους η ώρα να το αξιοποιήσουμε και στην οικονομία;

Μέτρα όπως η φοροκάρτα ή η διεύρυνση των δαπανών που μπορούν να εκπέσουν του φορολογητέου εισοδήματος έμειναν στα χαρτιά.

Οι αρμόδιοι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί παραμένουν υποστελεχωμένοι και η Πολιτεία αρνείται πεισματικά την προσφυγή στον ιδιωτικό τομέα και στις ελεγκτικές εταιρίες που αυτός διαθέτει, ώστε να τη συνδράμουν στο έργο της.

Αν όμως είναι έτσι τα πράγματα, γιατί να ελπίζουμε σε ανάκαμψη; Γιατί να πιστέψει ο απλός πολίτης ότι οι θυσίες του θα πιάσουν τόπο και ότι θα έρθει μια στιγμή κατά την οποία θα απαλλαγεί από τον βραχνά της υπερφορολόγησης;

Οι Βρυξέλλες ίσως πήραν κάποια μαθήματα από την ελληνική υπόθεση, όπως λέγει ο φίλτατος Μπαρόζο. Με την Αθήνα τι γίνεται;

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.