Η χαμένη μάχη της «επόμενης δόσης»

Οι οικονομολόγοι αποδίδουν όσα βιώσαμε στη χώρα μας τα τελευταία τριάντα χρόνια στο διαβόητο «διπλό έλλειμμα», ήτοι στο δημοσιονομικό και το εμπορικό. Κυριότερα, όμως, έλειπε το όραμα και η διορατικότητα…

Δημοσιεύθηκε: 9 Απριλίου 2013 - 07:59

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τα προβλήματα που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάντια είναι γνωστά.

Όταν δεν παράγεις και βασίζεις την ανάπτυξή σου στην κατανάλωση μέσω δανεικών, ενώ δεν έχεις τη δυνατότητα υποτίμησης, η χρεοκοπία είναι μονόδρομος.

Οι οικονομολόγοι αποδίδουν όσα βιώσαμε στη χώρα μας τα τελευταία τριάντα χρόνια στο διαβόητο «διπλό έλλειμμα», ήτοι στο δημοσιονομικό και το εμπορικό.

Άλλοι, δίχως να απορρίπτουν τα παραπάνω αίτια, αποδίδουν την πορεία που ακολουθήσαμε στην απουσία οράματος.

Όταν η απουσία αυτή συνδυαστεί, δε, με την αδιαφάνεια, τον κρατισμό, τον νεποτισμό, το πελατειακό κράτος και την αναποτελεσματικότητα, τότε ασφαλώς οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα: στη χρεοκοπία.

Σήμερα, που η χώρα έχει χρεοκοπήσει, η κυβέρνηση Σαμαρά εμφανίζεται να δίνει αενάως τη μάχη της «επόμενης δόσης», ώστε να αποφευχθεί ένας «αιφνίδιος θάνατος» με τη μορφή στάσης πληρωμών.

Αν και το πολιτικό κεφάλαιο που έχει επενδύσει η Ευρώπη στην Ελλάδα δύσκολα θα επέτρεπε την υλοποίηση ενός τέτοιου ενδεχομένου, το πρόσφατο παράδειγμα της Κύπρου στέκει ως λαμπρή υπενθύμιση των κινδύνων με τους οποίους είναι κανείς αντιμέτωπος όταν δοκιμάζει τα όρια των αντοχών του «συστήματος».

Πρόκειται, όμως, για μια χαμένη μάχη.

Όσο η ελληνική κοινωνία, όλοι εμείς, βλέπουμε ότι η μάχη αυτή αφορά κυρίως στην προάσπιση του κεκτημένου εδάφους και όχι στην απελευθέρωση νέων εδαφών, που θα δώσουν χώρο για πραγματική ανάπτυξη, τόσο δεν θα εξασφαλίζεται η απαραίτητη δυναμική που θα επιτρέψει την επανεκκίνηση των δυνάμεων της οικονομίας.

Ποιο είναι, ακριβώς, το κομμάτι εκείνο της ελληνικής οικονομίας που απελευθερώθηκε στη διάρκεια της τελευταίας τριετίας από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του κράτους και των συντεχνιών;

Απελευθερώθηκαν τα επαγγέλματα ή οι αγορές; Μπορεί κανείς να εισέλθει σε έναν νέο χώρο επιχειρηματικής δράσης δίχως χρονικούς, γραφειοκρατικούς, συντεχνιακούς ή άλλους περιορισμούς, ώστε να αρχίσει να εργάζεται αμέσως και να παράγει πλούτο και απασχόληση;

Ποιος τομέας της οικονομίας είναι σήμερα πραγματικά ελεύθερος και δεν αντιμετωπίζει εμπόδια είτε από όσους δραστηριοποιούνται ήδη σε αυτόν, είτε από τα «συνήθη» κωλύματα της επιχειρηματικότητας, τη γραφειοκρατία, την αδιαφάνεια και τον στρεβλό τρόπο άσκησης εποπτείας εκ μέρους του κράτους;

Αντίστοιχα, πόσο καλά κάνει αυτό το κράτος τη δουλειά του;

Πόσο αποτελεσματικό υπήρξε στην υποτιθέμενη μεγάλη μάχη κατά της φοροδιαφυγής ή σε εκείνην που αφορά στην επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής Δικαιοσύνης;

Ίσως τα προβλήματα αυτά να φαντάζουν δευτερεύοντα μπροστά στην αποπνικτική απουσία ρευστότητας ή στον ζυγό της υπερφορολόγησης, που βαρύνει όποιον αναπνέει σε αυτήν τη χώρα και εντείνει την ύφεση και την ανεργία.

Δεν παύουν, όμως, να βρίσκονται στην καρδιά του προβλήματος.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η χώρα χρειάζεται ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ για να ορθοποδήσει.

Δύσκολα θα έλεγε κανείς όχι.

Όταν όμως τα χρήματα είναι ήδη διαθέσιμα και δεν φθάνουν στους νόμιμους αποδέκτες λόγω ανικανότητας και γραφειοκρατίας, όπως στην περίπτωση της αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, όπου είχαν εγκριθεί έως τον Μάρτιο 3,5 δισ. ευρώ και τελικά δόθηκε μόνον 1,5 δισ. ευρώ, τότε τι να το κάνει κανείς το σχέδιο Μάρσαλ;

Όταν η μάχη επικεντρώνεται στην εξεύρεση ενδοκυβερνητικής συναίνεσης για την απόλυση επίορκων δημοσίων υπαλλήλων, την ίδια ώρα που καθημερινά χάνουν τη δουλειά τους δεκάδες άνθρωποι στον ιδιωτικό τομέα, τότε τι το χρειάζεται κανείς το σχέδιο Μάρσαλ;

Καθάριος νους χρειάζεται και ειλικρίνεια.

Αν υπάρξει δε και όραμα, που θα επιτρέψει σε όποιον θέλει να κάνει μια δουλειά σε αυτόν τον τόπο, τότε τόσο το καλύτερο…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.