Εχουμε εξευτελίσει το χρήμα!

Ποια είναι η αξία των 100 ευρώ; Τριάντα τέσσερις χιλιάδες δραχμές. Με τριάντα τέσσερις χιλιάδες δραχμές κάναμε πριν από πέντε χρόνια θαύματα. Σήμερα το ποσό αυτό δεν είναι αρκετό ούτε για να φάει μία οικογένεια σε σουβλατζίδικο. Γενικώς, το έχουμε εξευτελίσει το πράγμα! Έχουμε απαξιώσει πλήρως την έννοια του χρήματος. Και σας διαβεβαιώνουμε για τούτο: Μία εβδομάδα σε σαλέ στην Ελβετία θα σας κοστίσει λιγότερο από μία εβδομάδα στην Αράχοβα!

Δημοσιεύθηκε: 10 Μαρτίου 2005 - 08:35

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ποια είναι η αξία των 100 ευρώ; Τριάντα τέσσερις χιλιάδες δραχμές. Με τριάντα τέσσερις χιλιάδες δραχμές κάναμε πριν από πέντε χρόνια θαύματα. Σήμερα το ποσό αυτό δεν είναι αρκετό ούτε για να φάει μία οικογένεια σε σουβλατζίδικο.

Γενικώς, το έχουμε εξευτελίσει το πράγμα! Έχουμε απαξιώσει πλήρως την έννοια του χρήματος. Και σας διαβεβαιώνουμε για τούτο: Μία εβδομάδα σε σαλέ στην Ελβετία θα σας κοστίσει λιγότερο από μία εβδομάδα στην Αράχοβα!

Έχουμε χάσει την αίσθηση του χρήματος. Όχι γιατί ξοδεύουμε ασύστολα, αλλά διότι οι απαιτήσεις των επαγγελματιών είναι από υπερβολικές ως εξωφρενικές. Μία τυρόπιτα στον δρόμο έχει από 1 ως 2 ευρώ! Όσο κόστιζε πριν πέντε χρόνια ο καφές στο Κολωνάκι!

Όλοι ζητάνε λίγα ευρουδάκια παραπάνω. Λες και πρόκειται για παλιόχαρτα! Η ακρίβεια έχει τσακίσει το ηθικό των καταναλωτών. Υπάρχουν μεγάλα στρώματα του πληθυσμού που δεν είναι σε θέση να γευτούν ούτε τη χαρά του παραδοσιακού καφενέ.

Αν όλα αυτά δεν είναι προβλήματα που πρέπει να μας απασχολούν ως επενδυτές, ας συνεχίσουμε να βάζουμε το κεφάλι μας στην άμμο και να προσποιούμαστε ότι ζούμε σ’ έναν κόσμο ευμάρειας.

Αυτό που γνωρίζουμε, όμως, από τη μέχρι τώρα εμπειρία μας είναι ότι οι χρηματιστηριακές αγορές χρειάζονται τον κόσμο. Τους απλούς καταναλωτές και όχι μόνο τους μεγάλους κεφαλαιούχους.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το ακόλουθο: Πόσους γείτονές σας γνωρίζετε που θα ήταν πρόθυμοι να επενδύσουν στο χρηματιστήριο, επειδή τους περισσεύουν χρήματα; Αν δεν απαντήσουμε σ’ αυτό το ερώτημα, κάθε άλλη συζήτηση είναι περιττή.

Μα, θα πείτε, η αγορά ανεβαίνει τόσο καιρό δίχως τη συμμετοχή του κόσμου. Κι έχετε δίκιο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, στις αγορές δεν είναι το πώς ανεβαίνει μία μετοχή, αλλά το ποιοι θα αγοράσουν αύριο τις μετοχές των σημερινών αγοραστών.

Το ευρώ έφερε την ακρίβεια; Λάθος! Ο παραλογισμός των επαγγελματιών έχει οδηγήσει τον κόσμο σε απόγνωση. Όλοι ζητάνε όλο και περισσότερα. Ποιος, όμως, έχει επενδύσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια ένα σεντ σ’ αυτή την έρμη την ελληνική οικονομία; Ελάχιστοι.

Κι η ιστορία αυτή θα τους γυρίσει μπούμεραγκ. Δυστυχώς τα σκάγια θα μας πάρουν όλους και όχι μόνο τους υπαίτιους. Η κατάσταση αυτή, πάντως, δεν πάει άλλο. Ο κόσμος έχει φτάσει στο αμήν...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.