Γιατί λέμε ”ναι” στις πολυμετοχικές εταιρίες!

Θα αγοράζατε το 1% ενός διαμερίσματος και θα δεχόσασταν να εισπράξετε μία γενναία απόδοση της τάξης του 5% από το ενοίκιο; Δίχως δεύτερη σκέψη θα πείτε ”όχι”. Αντίθετα, δηλώνετε πρόθυμοι να κάνετε κάτι ανάλογο σε μία εισηγμένη στο χρηματιστήριο εταιρία. Κι ας υπάρχει κι εκεί ισχυρή πλειοψηφία. Κι ας δίνει μηδενικό μέρισμα. Επί της ουσίας πρόκειται για το ίδιο ακριβώς πράγμα. Το 1% με το 49% απέχει μία μόλις ανάσα...

Γιατί λέμε ”ναι” στις πολυμετοχικές εταιρίες!
Θα αγοράζατε το 1% ενός διαμερίσματος και θα δεχόσασταν να εισπράξετε μία γενναία απόδοση της τάξης του 5% από το ενοίκιο; Δίχως δεύτερη σκέψη θα πείτε ”όχι”. Αντίθετα, δηλώνετε πρόθυμοι να κάνετε κάτι ανάλογο σε μία εισηγμένη στο χρηματιστήριο εταιρία.

Κι ας υπάρχει κι εκεί ισχυρή πλειοψηφία. Κι ας δίνει μηδενικό μέρισμα. Επί της ουσίας πρόκειται για το ίδιο ακριβώς πράγμα. Το 1% με το 49% απέχει μία μόλις ανάσα...

Θα πείτε ότι στο χρηματιστήριο έχετε τη δυνατότητα της άμεσης ρευστοποίησης, ενώ στην περίπτωση του ακινήτου μπορεί να μην μπορέσετε να ρευστοποιήσετε τη συμμετοχή σας στον αιώνα τον άπαντα.

Έχετε δίκιο. Είναι μία σημαντική διαφορά, η οποία όμως έχει να κάνει με έναν τεχνικό λόγο. Αν μπορούσαμε να ρευστοποιήσουμε το μερίδιό μας στο ακίνητο με την ίδια ευκολία που ρευστοποιούμε μετοχές, το ακίνητο θα ήταν πρωτεύουσα επιλογή για όσους θέλουν καλές αποδόσεις και σχετικά περιορισμένο κίνδυνο.

Ωστόσο, η ουσία παραμένει η ίδια. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση ο μειοψηφών μέτοχος ή ιδιοκτήτης βρίσκεται σε μειονεκτική θέση έναντι της πλειοψηφίας.

Στην περίπτωση των επιχειρήσεων υπάρχει ένα επιπλέον μειονέκτημα. Πέρα από τους βασικούς μετόχους, ο μέτοχος της μειοψηφίας έχει να αντιμετωπίσει και τους διοικούντες.

Είναι τελείως διαφορετικά τα συμφέροντα της πλειοψηφίας από εκείνα της μειοψηφίας. Όπως και της διοίκησης μιας εταιρείας από τους μετόχους της.

Όλα αυτά τα προβλήματα είναι γνωστά. Γι’ αυτό και μας προέκυψε (ορθώς) η εταιρική διακυβέρνηση. Ήταν μία επιβεβλημένη αλλαγή. Είναι όμως αυτή αρκετή; Πιστεύουμε πως όχι! Δεν το λέμε αβίαστα.

Ό,τι μέτρα και να ληφθούν το 49% θα είναι μικρότερο του 51% και η πλειοψηφία θα έχει κάθε λόγο να προστατεύσει πρώτα απ’ όλα τα δικά της συμφέροντα.

Αντίθετα, οι πολυμετοχικές εταιρίες διασφαλίζουν σε μεγαλύτερο βαθμό τα συμφέροντα των μικρομετόχων. Οι μέτοχοι έχουν εκεί να αντιμετωπίσουν μόνο ένα μέτωπο, εκείνο των διοικούντων.

Αλλά και σ’ αυτή την περίπτωση υπάρχει μία αίρεση: Αυστηρός έλεγχος της διοίκησης μέσα από οργανωμένη δράση. Μέσα από ισχυρούς συλλόγους επενδυτών.

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v