Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Αλλαγή και πέταμα για τις αντικειμενικές…

Η απόφαση για την αναθεώρηση του συστήματος προσδιορισμού των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα είναι μια σωστή απόφαση. Μία ακόμη καλύτερη θα ήταν η πλήρης κατάργησή τους. Η εξήγηση ακολουθεί…

Αλλαγή και πέταμα για τις αντικειμενικές…
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η απόφαση για την αναθεώρηση του συστήματος προσδιορισμού των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα είναι μια σωστή απόφαση.

Ούτως ή άλλως, το σύστημα των λεγόμενων αντικειμενικών αξιών εφευρέθηκε κατά το παρελθόν ώστε να καλύψει την αδυναμία της Πολιτείας να ελέγξει τη φοροδιαφυγή στις αγοραπωλησίες ακινήτων, ήτοι για έναν σκοπό στον οποίο ελάχιστα υπήρξε επιτυχές.

Τις «καλές ημέρες», προ κρίσης, η πάγια πρακτική αφορούσε τη σύναψη συμβολαίων αγοραπωλησίας ακινήτων βάσει τιμών οι οποίες διαμορφώνονταν στο κείμενο του συμβολαίου στα επίπεδα των αντικειμενικών αξιών, συνήθως πλέον ενός περιθωρίου 10%-15% επ’ αυτών, και στην πραγματικότητα σε επίπεδα σημαντικά υψηλότερα, με αποτέλεσμα να υπάρχει απώλεια φορολογικών εσόδων για το Δημόσιο.

Σήμερα, εν μέσω κρίσης, η κατάρρευση της στεγαστικής αγοράς έχει οδηγήσει τις αγοραίες τιμές σε επίπεδα σημαντικά χαμηλότερα των αντικειμενικών αξιών και παρατηρείται το παράδοξο να καταβάλλονται φόροι για τίμημα, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αρκετά υψηλότερο του πραγματικού.

Ως αποτέλεσμα, οι αντικειμενικές τιμές ήσαν και παραμένουν ένα στρεβλό σημείο αναφοράς και αποτελούν, πλέον, αποθαρρυντικό παράγοντα, πέραν όλων των υπόλοιπων που μαστίζουν την κτηματική και στεγαστική αγορά, για τη σύναψη πράξεων αγοραπωλησίας επί ακινήτων.

Η χώρα μας έχει αναλάβει τη δέσμευση, όπως ορθά αναφέρει η έγκριτη συνάδελφος Ε. Λάσκαρη, να εξομοιώσει τις αντικειμενικές αξίες με τις αγοραίες τιμές ήδη από τη σύναψη του πρώτου μνημονίου και επανέλαβε τη δέσμευσή της αυτή σε κάθε μνημόνιο που υπέγραψε στη συνέχεια.

Υπό το πρίσμα αυτό, η πρόσφατη απόφαση του υπουργού Οικονομικών, Ι. Στουρνάρα, για τη σύσταση επιτροπής με έργο τη «μελέτη και εισήγηση για την αναθεώρηση της διαδικασίας προσδιορισμού των αντικειμενικών αξιών, προκειμένου να εξομοιωθούν κατά το δυνατόν με τις εμπορικές αξίες» είναι μια ορθή απόφαση.

Σαφώς καλύτερη θα ήταν, ωστόσο, η πλήρης κατάργησή τους.

Ένα σύστημα που βασίζεται στον «αντικειμενικό προσδιορισμό» των τιμών εκ μέρους της Πολιτείας συνιστά μια αντίφαση όρων, καθώς εμπεριέχει από συστάσεώς του την απουσία της έννοιας της «αγοράς», στην οποία διαμορφώνονται ελεύθερα οι τιμές.

Εάν το κράτος επιθυμεί να μη χάνει φορολογικά έσοδα από τις αγοραπωλησίες ακινήτων, δεν έχει παρά να δημιουργήσει ένα φορολογικό πλαίσιο υπό το οποίο η αναγραφή εικονικών τιμών αγοραπωλησίας ακινήτων, προφανώς χαμηλότερων των πραγματικών, θα είναι αποτρεπτική για τους αντισυμβαλλόμενους.

Είναι ελάχιστα ευφυές για ένα σύγχρονο κράτος του δυτικού κόσμου να καταφεύγει σε παγκόσμιες πρωτοτυπίες και παράδοξα, όπως ο λεγόμενος αντικειμενικός προσδιορισμός αξιών, μόνον και μόνον για να καλύψει τις δικές του αδυναμίες ελέγχου και επιβολής του νόμου.

Ασφαλώς, το περιουσιολόγιο και το κτηματολόγιο, όπως και η πλήρης ηλεκτρονικοποίηση των αρχείων των κατά τόπους υποθηκοφυλακείων θα βοηθούσαν την Πολιτεία στο έργο εποπτείας των αγοραπωλησιών στη συγκεκριμένη αγορά και της διασταύρωσης των στοιχείων περιουσιών, εισοδημάτων και τιμημάτων συναλλαγών.

Υπό το φως όμως των χρονικών περιθωρίων που θέτει η ίδια η Πολιτεία στον εαυτό της, καθορίζοντας την 28η Φεβρουαρίου ως καταληκτική ημερομηνία για την ολοκλήρωση του έργου της παραπάνω επιτροπής και την παράδοση του πορίσματός της στον φίλτατο τον κ. Στουρνάρα, η οδός που πρέπει να ακολουθηθεί δεν μπορεί παρά να αφορά την παροχή κινήτρων προς τους αντισυμβαλλόμενους σε πράξεις αγοραπωλησίας ακινήτων, με στόχο την ορθή απεικόνιση του τιμήματος στα σχετικά συμβόλαια.

Είναι, ενδεχομένως, απαξιωτικό για μια συντεταγμένη Πολιτεία να αναγκάζεται να καταφύγει σε μεθόδους όπως η παροχή κινήτρων προς τους φορολογουμένους, με στόχο την εκπλήρωση των νόμιμων υποχρεώσεών τους, αποτελεί, ωστόσο, τη μόνη οδό σε μια χώρα η οποία έχει αναγάγει τη φοροδιαφυγή σε «εθνικό σπορ».

Τα κίνητρα αυτά, προφανώς φορολογικού χαρακτήρα, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν είτε αποτρεπτικά, όπως στο πλαίσιο του συστήματος «πόθεν έσχες», είτε ενθαρρυντικά με τη μορφή απαλλαγών και αποσβέσεων.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η υπόθεση της κατάργησης των αντικειμενικών αξιών θα μπορούσε να βελτιώσει τη σημερινή εικόνα της αγοράς ακινήτων, η οποία βρίσκεται υπό καθεστώς βαριάς υπερφορολόγησης και πλήρους απαξίας.

Μιας αγοράς η οποία κάποτε αποτελούσε ατμομηχανή για την ελληνική οικονομία και σήμερα έχει οδηγηθεί σε κατάρρευση, συμπαρασύροντας την αξία της περιουσίας εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας, τα στεγαστικά χαρτοφυλάκια του τραπεζικού συστήματος και σειρά κλάδων της οικονομίας, με πρώτο τον κατασκευαστικό...


*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v