Ανακαλύπτοντας τον τροχό της ανάπτυξης…

Χρήσιμα είναι τα εθνικά σχέδια που θα μας δείξουν την οδό της ανάπτυξης και ασφαλώς τα χρειαζόμαστε. Χρησιμότερο είναι, όμως, για να φτάσουμε στον στόχο μια ώρα αρχύτερα, να κάνουμε όσα έχει πραγματικά ανάγκη ο τόπος…

Δημοσιεύθηκε: 29 Ιανουαρίου 2013 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Το αναπτυξιακό πλάνο έως το 2020 που ανακοίνωσε, χθες, ότι καταρτίζει η κυβέρνηση αποτελεί, σε πρώτη ανάγνωση, μια «θεάρεστη» ενέργεια.

Όταν το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη, η ενασχόληση με τους τρόπους εξασφάλισής της, δεν μπορεί παρά να είναι μια ενέργεια προς τη σωστή κατεύθυνση.

Υπό τις παρούσες περιστάσεις, ωστόσο, βαθιάς ύφεσης και πρωτοφανούς ανεργίας, φαντάζει, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ως «έκθεση ιδεών» και στη χειρότερη ως ανέκδοτο.

Εντοπίστηκαν χθες, κατά τη διάρκεια σύσκεψης των δύο κορυφαίων και καθ’ ύλην αρμόδιων υπουργών για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση, των κ. Ι. Στουρνάρα και Κ. Χατζηδάκη, αλλά και του μέλους του οικονομικού επιτελείου, Χ. Σταϊκούρα, καθώς και σειράς εμπειρογνωμόνων, τομείς της ελληνικής οικονομίας οι οποίοι, όπως ελέχθη, «θα σύρουν το κάρο στη μεταμνημονιακή Ελλάδα» και θα οδηγήσουν τον τόπο σε ανάπτυξη.

Στην ίδια σύσκεψη, συμφωνήθηκε η εκπόνηση εθνικού σχεδίου, εντός προθεσμίας πενταμήνου, από εκπροσώπους του ΚΕΠΕ και του ΙΟΒΕ για την εξεύρεση της οδού προς την ανάπτυξη, βάσει και των προτάσεων μελέτης, την οποία εκπόνησε ο διεθνής μελετητικός οίκος McKinsey, σχετικά με την ανάπτυξη διαφόρων τομέων επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Μεταξύ των τομέων που «θα σύρουν το κάρο», όπως επίσης ελέχθη, συμπεριλαμβάνονται η ενέργεια, ο τουρισμός, η αγροτική παραγωγή, η μεταποίηση τροφίμων, το διεθνές εμπόριο, η ναυτιλία, οι νέες τεχνολογίες και οι τράπεζες…

Όλα αυτά, δε, σε μια χώρα στην οποία ο τομέας της ενέργειας, τόσο στην παραγωγή, όσο, κυριότερα, και στη διανομή, συνιστά μονοπωλιακή δραστηριότητα της ΔΕΗ, ο τουρισμός είναι ήδη εδώ και χρόνια μία από τις κυριότερες πηγές παραγωγής εσόδων, συνεισφέροντας από 15% έως και 17% του ΑΕΠ, οι παραγωγοί αγροτικών προϊόντων αποκλείουν τις εθνικές οδούς, το διεθνές εμπόριο ήδη διεξάγεται από όποιον έχει τις δυνάμεις να κινηθεί σε αυτόν τον στίβο, η ναυτιλία αποτελεί εδώ και δεκαετίες τη ναυαρχίδα της ελληνικής επιχειρηματικότητας και οι τράπεζες έχουν κυριολεκτικά αδρανοποιηθεί από το κράτος, στο έλεος του οποίου βρίσκονται για την ανακεφαλαιοποίησή τους….

Ποιος κοροϊδεύει ποιον σε αυτόν τον τόπο;

Γιατί είναι, άραγε, απαραίτητο να διεξαχθεί σύσκεψη των κορυφαίων οικονομικών υπουργών αυτής της κυβέρνησης για να λεχθεί το αυτονόητο και αυτό που εδώ και πολλά χρόνια γνωρίζουμε;

Ας μην υπερβάλλουμε, όμως…

Προφανώς, έχει τη χρησιμότητά της μια σύσκεψη του είδους αυτού και αντίστοιχα χρήσιμο θα είναι, πιθανότατα, το έργο που ανέλαβαν να εκπονήσουν κατά τη διάρκεια του επόμενου πενταμήνου οι φίλτατοι του ΚΕΠΕ και του ΙΟΒΕ.

Δύο ιδρυμάτων τα οποία έχουν, ούτως ή άλλως, εκπονήσει πλειάδα αντίστοιχων μελετών κατά το παρελθόν…

Χρησιμότερη, ωστόσο, θα ήταν για τον τόπο και την έξοδό του από την ύφεση η ενασχόληση της κυβέρνησης και του οικονομικού της επιτελείου, κατά το μεσολαβούν διάστημα, με την επίλυση των πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία.

Εάν οι φίλτατοι κ. Στουρνάρας και Χατζηδάκης επιθυμούν, πράγματι, να οδηγηθεί ο τόπος σε μια καλύτερη ημέρα, δεν έχουν παρά να προωθήσουν συστηματικά και αποτελεσματικά, πρώτον, τον απεγκλωβισμό της οικονομίας από τον συνεχιζόμενο ασφυκτικό εναγκαλισμό της με το κράτος, δεύτερον, την εμπέδωση αισθήματος ισονομίας στην επιχειρηματική κοινότητα, πατάσσοντας την αδιαφάνεια, τη φοροδιαφυγή και τη γραφειοκρατία και, τρίτον, την τροποποίηση του φορολογικού καθεστώτος, ώστε να αυξηθεί η ελκυστικότητα της χώρας ως τόπου επενδύσεων.

Με λίγα λόγια, να εδραιώσουν όρους ανταγωνισμού στη λειτουργία της οικονομίας και να βάλουν το κράτος να κάνει το μόνο πράγμα από το οποίο απέχει σήμερα:
Την εποπτεία της αγοράς.

Χρήσιμο είναι, ίσως, να εντοπίζουμε τις λεγόμενες «επενδυτικές ευκαιρίες» που προσφέρει αυτή η χώρα, χρησιμότερο, όμως, θα ήταν να την αφήναμε ελεύθερη, την ίδια και τους ανθρώπους που μπορούν πραγματικά να σύρουν το κάρο προς την ανάπτυξη, τους επιχειρηματίες, να κάνουν τη δουλειά τους…

Ας κάνει το κράτος τη δική του και ας κοιτάξει να περιορίσει τα έξοδά του, ώστε να μην στραγγαλίζει την οικονομία, και αυτή θα τον βρει τον δρόμο της…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.