Στην Ευρώπη υπάρχουν πολιτικοί και πολιτικοί…

Αν υπάρχει μία παράμετρος η οποία έχει προβάλει πέραν οποιασδήποτε άλλης στη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης, αυτή δεν είναι άλλη από το έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας. Τόσο στην ευρωζώνη όσο και στην Ελλάδα.

Δημοσιεύθηκε: 10 Δεκεμβρίου 2012 - 07:47

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Στην Ευρώπη υπάρχουν πολιτικοί και πολιτικοί…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από το 1951 και τη Συνθήκη του Παρισιού, με την οποία δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, προοίμιο της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν κυλήσει περισσότερα από 60 χρόνια.

Έξι δεκαετίες, στη διάρκεια των οποίων η ειρήνη, η δημοκρατία και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κυριάρχησαν στην Ευρώπη.

Για τον λόγο αυτόν, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο πρόεδρός της, Χέρμαν βαν Ρομπάι, ένας άνθρωπος ελάχιστα γνωστός πριν καταλάβει τη συγκεκριμένη θέση, θα παραλάβει αργότερα σήμερα το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, στο κατάμεστο από Ευρωπαίους ηγέτες δημαρχιακό μέγαρο του Όσλο, στη Νορβηγία.

Εκεί αναμένεται να είναι η Γερμανίδα, καγκελάριος Α. Μέρκελ, ο Γάλλος πρόεδρος, Φ. Ολάντ, σειρά άλλων αρχηγών και πρωθυπουργών κρατών μελών της Ε.Ε., όπως και ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο οποίος δήλωσε χθες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προσέφερε «βιώσιμη ειρήνη, δημοκρατία και δικαιοσύνη σε 500 εκατομμύρια ανθρώπους», στη διάρκεια των ετών αυτών.

Έχει δε απόλυτα δίκιο. Με μόνη εξαίρεση τη γιουγκοσλαβική κρίση, την οποία η Ευρώπη δεν κατόρθωσε να αποτρέψει, αλλά σύμφωνα με ορισμένους επέτεινε κυρίως εξαιτίας της στάσης της Γερμανίας, η γηραιά ήπειρος βίωσε στη διάρκεια των ετών αυτών μια πρωτοφανή περίοδο ειρήνης και δημοκρατίας στη μακραίωνη ιστορία της.

Μπορεί η κοινή εξωτερική ή αμυντική πολιτική να είναι έννοιες περίπου άγνωστες στην Ε.Ε., όμως κράτη όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και βεβαίως η Ελλάδα δεν μπόρεσαν να γίνουν τμήμα αυτής της Ένωσης, παρά μόνον μετά την κατάρρευση των δικτατοριών στα εδάφη τους, και αντίστοιχα χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, συμπεριλαμβανομένων της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, των τριών βαλτικών κρατών κ.ά., δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν σε αυτήν παρά μόνον μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Υπό το πρίσμα αυτό, η οικονομική και η πολιτική οντότητα, που ξεκίνησε το 1951 ως Συνθήκη Άνθρακα και Χάλυβα, μετεξελίχθηκε, με τη Συνθήκη της Ρώμης το 1957, σε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και αποτελεί σήμερα, βάσει της Συνθήκης του Μάαστριχτ του 1993, την Ευρωπαϊκή Ένωση 27 κρατών μελών (σύντομα 28 με την Κροατία), πέτυχε τον στόχο της.

Αυτόν, τουλάχιστον, που είχε διατυπώσει ο εκ των συνιδρυτών της, Ρομπέρ Σούμαν, όταν δήλωνε στις 9 Μαΐου του 1950, κατά τις προεργασίες για την υπογραφή της Συνθήκης Άνθρακα και Χάλυβα, ότι στόχος της προσπάθειας είναι «να καταστεί ο πόλεμος όχι μόνον αδιανόητος, αλλά και υλικά αδύνατος».

Η δύναμη αποτροπής μιας ενδεχόμενης σύρραξης θα ήταν, βεβαίως, η ιδιαίτερα στενή διασύνδεση που θα ανέπτυσσαν τα κράτη μέλη αυτού του μορφώματος, η οποία θα καθιστούσε τόσο πολιτικά, όσο και οικονομικά, αδιανόητη την απόσχισή τους από αυτό.

Ένα σκεπτικό το οποίο δοκιμάζεται ιδιαίτερα στη χώρα μας, κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας, ως αποτέλεσμα κυρίως της πολιτικής που ακολούθησε στη διάρκεια της περιόδου αυτής η Γερμανία, αλλά και εξαιτίας των χειρισμών διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων.

Αποτελεί δε κορυφαίο ιστορικό παράδοξο ότι η Γερμανία, για την «ενσωμάτωση» της οποίας μπήκαν οι βάσεις της σημερινής Ε.Ε. πριν από 60 χρόνια, απειλεί σήμερα τη συνοχή της πλέον προωθημένης έκφανσης αυτού του ευρωπαϊκού μορφώματος, την ευρωζώνη.

Βέβαια, τότε, στην Ευρώπη υπήρχαν πολιτικοί, όπως ο Σούμαν στη Γαλλία και ο Κόνραντ Αντενάουερ στη Γερμανία, οι οποίοι μπορούσαν να δουν πολλές δεκαετίες μπροστά και να μην χρειάζονται 25 Συνόδους Κορυφής και 40 Eurogroup μέσα σε τρία χρόνια για να αντιμετωπίσουν μια κρίση…

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.